Uznanie właściwe i niewłaściwe

Odpowiedź prawnika: Uznanie właściwe i niewłaściwe

Pojęcia uznania właściwego i niewłaściwego związane są z instytucją przedawnienia roszczeń majątkowych. Zasadniczo zarówno uznanie właściwe jak i niewłaściwe przerywają bieg przedawnienia, różna jest jednak moc prawna obu oświadczeń. Uznanie właściwe oznacza, iż składający takie oświadczenie uznaje istnienie stosunku prawnego co do zasady jak i co do jego zakresu. Przykładem uznania właściwego będzie dokument, w którym dłużnik przyznaje, iż posiada zadłużenie wobec wierzyciela ze wskazaniem kwoty tego zadłużenia a także jego źródeł. Uznanie niewłaściwe jest, jak wskazuje doktryna oraz orzecznictwo oświadczeniem wiedzy - przyznaniem przez dłużnika, iż posiada on wobec wierzyciela dług. Cechą wyróżniająca uznanie niewłaściwe od właściwego jest także to, iż może ono zostać dokonane w sposób dorozumiany – np. przez złożenie przez dłużnika propozycji rozłożenia zadłużenia na raty.

Dokumentami urzędowymi są dokumenty sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w ich zakresie działania, a także dokumenty sporządzone przez organizacje zawodowe, samorządowe, spółdzielcze i inne organizacje społeczne w zakresie zleconych im przez ustawę spraw z dziedziny administracji publicznej. Przepisy nie definiują natomiast pozostałych pojęć - oświadczenie dłużnika właściwe i niewłaściwe, dokumenty właściwy i niewłaściwy.