Wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na budowę
Pytanie:
"Stosując się do Państwa wskazówek złożyłem wniosek do wójta o stwierdzenie wygaśnięcia decyzji Naczelnika Gminy z dnia 09-09-1975r. o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego na sąsiedniej działce. Pozwolenie dotyczyło wybudowania budynku wg typowego projektu WB 3144. Zwierało ono m. in. zapis, że \" pozwolenie traci ważność w wypadku samowolnego odstąpienia od istotnych warunków pozwolenia\". w oparciu o to pozwolenie powstał budynek o innych wymiarach i innym niż w projekcie dachu. Doszło więc moim zdaniem do wypełnienia warunku do stwierdzenia wygaśnięcia tej decyzji. Następnie wójt postanowieniem przekazał sprawę do starosty jako organu obecnie właściwego w sprawach pozwoleń na budowę. Postanowienie to zaskarżyłem do SKO ale sprawa nie została do dzisiaj rozstrzygnięta. Obecnie starosta wydał decyzję o umorzeniu postępowania. Starosta stwierdził, że brak jest przesłanek do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji, bowiem właścicielka budynku przedstawiła dokument zawiadomienia z 1978r. o oddaniu obiektu budowlanego do użytkowania. Zdaniem starosty (choć nie wskazał żadnych przepisów) przyjęcie w 1978r przez właściwy organ takiego zawiadomienia w ówczesnym i obecnym stanie prawnym czyni bezprzedmiotowym badanie zgodności wybudowanego obiektu z wydaną decyzja. Jestem przekonany, że dokument jest fałszywy ( nie ma go w archiwum gminy) i sprzeczny z rzeczywistością. Jest to zwykłe prywatne oświadczenie, z pieczątką urzędnika gminy potwierdzającą jego przyjęcie. Z rozumowania starosty wynikałoby, że wystarczy sfałszować zgłoszenie do użytkowania i można już cieszyć się samowolą budowlaną, która nie podlega już żadnej kontroli ani weryfikacji. Mam możliwość wniesienia odwołania do wojewody. Czy stanowisko starosty jest zgodne z przepisami, a jeśli nie, to jakie argumenty prawne mogę powołać dla doprowadzenia do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na budowę? "
Odpowiedź prawnika: Wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na budowę
Z opisu sytuacji faktycznej wynika, iż starosta wydał decyzję o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji Naczelnika Gminy z dnia 09-09-1975r. o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego. Zgodnie z przedstawionym opisem starosta uzasadnił decyzję w oparciu o dowód z dokumentu w postaci zawiadomienia o oddaniu obiektu budowlanego do użytkowania i jego przyjęciu przez urzędnika.
Na podstawie przepisów ustawy prawo budowlane z 1974 inwestor lub osoba działająca z jego upoważnienia zawiadamiała właściwy organ administracji o oddaniu obiektu do użytku. Do zawiadomienia powinno być załączone m.in. oświadczenie osoby kierującej budową, że obiekt budowlany lub roboty budowlane zostały wykonane zgodnie z pozwoleniem na budowę.
Urzędnik, który przyjął takie zawiadomienie widocznie nie miał obiekcji co do prawdziwości oświadczenia osoby kierujące budową, że obiekt budowlany lub roboty budowlane zostały wykonane zgodnie z pozwoleniem na budowę.
Starosta zatem uznał, w oparciu o przyznaną mu przez k.p.a. swobodę oceny dowodów, iż przedstawiony dokument stanowi wystarczającą podstawę do przyjęcia, iż sposób przeprowadzenia procesu budowlanego był przeprowadzony zgodnie z treścią decyzji o pozwoleniu na budowę.
Z przepisów rozdziału 4 [k.p.a. – przyp. red.] wynika, że organ administracji państwowej nie jest, przy ocenie, czy dana okoliczność (fakt) została udowodniona, skrępowany żadnymi regułami dowodowymi; reguł takich nie zawiera zwłaszcza, mający decydujące znaczenie, art. 80. Zawiera on implicite zasadę swobodnej oceny dowodów stanowiąc, iż organ ocenia (rozumie się: swobodnie) na podstawie całokształtu materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona (tak: Janowicz Zbigniew w: Kodeks postępowania administracyjnego. Ustawa o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Komentarz; Warszawa 1996 Wydawnictwa Prawnicze PWN).
W takim stanie sprawy, argumentem jaki może Pan powołać w odwołaniu jest zarzut dokonania przez organ dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów. W tego typu przypadkach częstym zarzutem jest także podniesienie, iż organ przy wydaniu decyzji nie wziął pod uwagę całokształtu materiału dowodowego a dowody, na których oparł rozstrzygnięcie zostały wybrane arbitralnie. Częstym zarzutem jest także jest także podniesienie braku wystarczającej inicjatywy i determinacji organu w zbieraniu materiału dowodowego.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?