Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Kodeks postępowania cywilnego wylicza enumeratywnie przypadki, kiedy może dojść do wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem. Jest to możliwe między innymi w razie wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 403 § 2 in fine).
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż podstawą wznowienia mogą być tylko takie nowe okoliczności lub dowody, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, to znaczy takie, których ujawnienie doprowadziłoby do wydania innego wyroku niż ten, który już zapadł. Wpływ taki mógłby mieć na przykład dowód, z którego wynikałoby, że istniały przesłanki do orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednej ze stron zamiast bez orzekania o winie (warto dodać, że strona wyłącznie winna rozkładu pożycia nie może żądać rozwodu, jeżeli sprzeciwia się temu drugi z małżonków – art. 56 § 3 k.r.o.). Trzeba przy tym pamiętać, że ocena dowodów należy do sądu i to on stwierdza, czy przedstawione przez stronę fakty są wystarczające do stwierdzenia, że dana okoliczność została udowodniona. Sam fakt otrzymywania dużej liczby smsów od osoby odmiennej płci (bez analizy treści tych wiadomości) nie przesądza jeszcze o istnieniu między stronami tej korespondencji takiego stosunku, który mógłby być uznany za naruszenie obowiązku wierności małżeńskiej. Może jednak wywołać uzasadnione wątpliwości i w połączeniu z innymi ujawnionymi okolicznościami może prowadzić do uznania przez sąd, iż w zaistniałym stanie faktycznym jedna ze stron jest wyłącznie winna rozkładu pożycia małżeńskiego.
K.p.c. nie formułuje wprost zakazu posługiwania się w procesie dowodami, które zostały zdobyte w sposób niezgodny z prawem. Zarówno w orzecznictwie sądów jak i w piśmiennictwie istnieją rozbieżne poglądy, jeśli chodzi o dopuszczalność użycia w procesie takich dowodów.
Dopuszczalność wznowienia postępowania uzależniona jest także od zachowania terminu do złożenia skargi o wznowienie – w tym wypadku wynosi on trzy miesiące od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a więc od dnia, w którym stały się jej znane nowe okoliczności faktyczne lub dowody, które chce powołać jako podstawę skargi.