Zapłata należności a tytuł wykonawczy
Pytanie:
"W dniu 7/9/2007 dokonałam spłaty zadłużenia (zgodne z wymaganym terminem) przelewem do Urzędu Skarbowego. W dniu dzisiejszym odebrałam z poczty 2 pisma z Urzędu Skarbowego: 1 datowany 11/9/2007 - Postanowienie z 11/9/2007 w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowych w wysokości kwoty przelanej z banku na rzecz US. Jednocześnie na piśmie jest adnotacja, że do zapłaty pozostało 8,4. Drugie pismo z dnia 14/9/ zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego u dłużnika zajętej wierzytelności będącego bankiem oraz tytuł wykonawczy z dnia 10/9/2007 z podpisem Naczelnika US z datą 11/9/2007. O tym fakcie natychmiast poinformowałam swój bank. Jakie kroki powinnam podjąć, aby US anulował tytuł wykonawczy i zawiadomił bank, że tytuł wykonawczy nie jest ważny (wpłata nastąpiła)? Co należy zrobić i czy istnieje możliwość dochodzenia odszkodowania z uwagi na fakt, iż US nienależnie dochodzi kwot, które już były opłacone?"
Odpowiedź prawnika: Zapłata należności a tytuł wykonawczy
Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika, iż nie uregulowała Pani całej kwoty zaległości podatkowych, co zostało wskazane w postanowieniu z dnia 11 września 2007 r., a w związku z tym zajęcie rachunku bankowego jest zgodne z przepisami prawa. Jeżeli jednak nie zgadza się Pani z tym stanowiskiem przysługują Pani niżej wskazane instrumenty prawne.
Zgodnie z art. 32 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego (tak też stało się w Pani przypadku). Jeżeli obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, został w całości spełniony, wówczas zobowiązanemu przysługuje prawo zgłoszenia zarzutu do organu egzekucyjnego (w niniejszej sprawie będzie go Urząd Skarbowy), o którym to zobowiązany powinien zostać pouczony. Jak wskazano w art. 33 w/w ustawy, podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być:
-
wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku;
-
odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej;
-
określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4 ustawy;
-
błąd co do osoby zobowiązanego;
-
niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym;
-
niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego;
-
brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy
-
zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego;
-
prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny;
-
niespełnienie wymogów określonych w art. 27 ustawy
Prawo zgłoszenia zarzutów przysługuje więc, wyłącznie zobowiązanemu. Ponadto zarzuty można zgłaszać wyłącznie w toku postępowania egzekucyjnego, prowadzonego przez polskie organy egzekucyjne.
Na podstawie, art. 35 w/w ustawy wniesienie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego nie wstrzymuje jednak tego postępowania. Jednakże organ egzekucyjny w uzasadnionych przypadkach może wstrzymać postępowanie egzekucyjne lub niektóre czynności egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zarzutu.
Zarzuty zgłoszone przez zobowiązanego organ egzekucyjny rozpatruje po uzyskaniu stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów. Na postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela przysługuje zażalenie.
Jeżeli wierzyciel nie wyraził stanowiska w terminie 14 dni od dnia powiadomienia go przez organ egzekucyjny o wniesionych zarzutach, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do czasu wydania postanowienia. Organ egzekucyjny, po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela lub postanowienia o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu, wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów, a jeżeli zarzuty są uzasadnione - o umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo o zastosowaniu mniej uciążliwego środka egzekucyjnego. Na postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów służy, na podstawie art. 34 § 4 w/w ustawy, zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie. Zażalenie na postanowienie w sprawie zarzutów podlega rozpatrzeniu w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi odwoławczemu.
Jak wynika z powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym, ma Pani prawo do wniesienia zarzutów od tytułu wykonawczego. W piśmie zawierającym zarzutu powinna Pani udowodnić, że obowiązek został spełniony, czyli cała kwota zaległości podatkowych została uregulowana.
Zgodnie z art. 168 b ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zobowiązany może dochodzić odszkodowania od organu egzekucyjnego lub wierzyciela, a jeżeli wierzycielem jest obce państwo - od organu wykonującego, na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, za szkody wyrządzone wskutek niezgodnego z przepisami prawa wszczęcia lub prowadzenia egzekucji administracyjnej lub postępowania zabezpieczającego.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?