Zasady publikacji fragmentów artykułów

Odpowiedź prawnika: Zasady publikacji fragmentów artykułów

Zgodnie z artykułem 25 ustawy o prawie autorskim wolno rozpowszechniać w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji (odpowiednio także w internecie) krótkie wyciągi ze sprawozdań i artykułów  o aktualnych wydarzeniach,  na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne, chyba że zostało wyraźnie zastrzeżone, że ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione.

Tak więc powyższa regulacja stanowi podstawę do „przeglądu prasy”, jaki często pojawia się czy to na stronach internetowych, czy to w radiu lub telewizji. Nie ma jednak mowy o tym, aby były to fragmenty stanowiące aż 50% oryginału. W praktyce przyjmuje się, iż jest to nie więcej niż 10% tekstu.

W doktrynie prawa bowiem przyjmuje się, iż taki dozwolony użytek z czyichś praw autorskich służyć ma realizacji "interesu społecznego". Generalnie chodzi zatem o to we wspominanym dozwolonym użytku, iż określone sposoby korzystania z utworów nie wymagają zezwolenia twórcy. Prywatny dozwolony użytek to inna rzecz, niż ten sam publiczny. W przypadku strony internetowej nie sposób już stwierdzić, iż mamy do czynienia z prywatnym dozwolonym użytkiem, gdy korzystamy z utworów osób trzecich (takimi utworami są przecież także artykuły prasowe).

Co do zasady, prowadząc jakąkolwiek stronę internetową, aby można było wykorzystać na niej czyjś utwór musimy uzyskać wyraźną zgodę jego autora. Wyjątek generuje wspomniany dozwolony użytek publiczny.

Powyższe uwagi dotyczą dotyczą sytuacji, gdy autor strony chciałby prowadzić na swojej stronie "przegląd prasy".

Jednak przytaczanie fragmentów utworów może mieć także inny cel. I na to zezwala prawo autorskie. Warunkiem jednak jest wymienienie twórcy i źródła. Poza tym nie można utworu cytować w taki sposób, który prowadziłby do zniekształcenia dzieła. Zatem można przytaczać fragmenty opublikowanych książek, artykułów prasowych, innych stron internetowych przy zachowaniu pewnych warunków. Tak więc cytat powinien być umieszczony w określonym celu i nie powienien być większy, niż to konieczne do zachowania sensu wypowiedzi.