Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Celem art. 230 ksh jest ochrona kapitału i płynności finansowej spółki z o.o. Przepis ten uzależnia zaciągnięcie zobowiązania lub rozporządzenie prawem o wartości przekraczającej dwukrotność kapitału zakładowego spółki od zgody zgromadzenia wspólników, chyba że w umowie spółki zastrzeżono inaczej. Jeżeli brak było uchwały wspólników, na mocy at. 17 par. 1 k.s.h., rozporządzenie takie lub zaciągnięcie zobowiązania było nieważne. Możliwym jest, że domaganie się od kontrahenta oświadczenia o zgodności transakcji z art. 230 k.s.h. ma na celu wykazanie nieważności tych czynności. Jednakże w celu oceny, czy czynności te były nieważne należy porównać wysokość kapitału zakładowego spółki z momentu zaciągania zobowiązań z wysokością zaciągniętych zobowiązań. Jeżeli z takiego porównania wyniknie nieważność tych czynności, taki zarzut może być podnoszony przez kontrahenta. W celu uniknięcia takich sytuacji należało w umowie spółki umieścić odpowiedni zapis wyłączający lub modyfikujący działanie art. 230 ksh.
Z dniem 15.01.2004 r. przepis art. 230 został zmieniony w ten sposób, że wyłączono zastosowanie art. 17 ksh, co oznacza, że czynność dokonana wbrew postanowieniom art. 230 nie jest nieważna, a takie postępowanie uzasadnia jedynie sankcje wewnątrzkorporacyjne wobec członków zarządu, którzy zawarli umowę bez wymaganej zgody.