Zwolnienie dyscyplinarne - art. 52 k.p.

Odpowiedź prawnika: Zwolnienie dyscyplinarne - art. 52 k.p.

Zgłoszenie przestępstwa popełnionego przez pracownika nie jest warunkiem skorzystania z uprawnienia przewidzianego przez art. 52 par. 1 pkt 2. Wystarczy bowiem, aby przestępstwo to było oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Już sama „oczywistość” przestępstwa sprawia, że możliwe jest wypowiedzenie umowy o pracę z winy pracownika.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2011 r., II BP 17/10, Popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem może prowadzić do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 52 § 1 pkt 2 k.p.). Nie jest to uzależnione od powiadomienia pracodawcy przez pracownika o przypadku popełnienia takiego przestępstwa lub fakcie skazania, bo 1-miesięczny termin do rozwiązania umowy o pracę biegnie od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o takiej okoliczności. W drodze wnioskowania a maiori ad minus popełnienie tego typu przestępstwa może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, ale tylko wtedy gdy dyskwalifikuje pracownika do dalszego zatrudnienia.

„Oczywistość”, o której mowa w przepisie, powinna zostać oceniona pod kątem jak najbardziej obiektywnych przesłanek. W orzecznictwie SN wskazuje się, że "oczywistość" popełnienia przestępstwa w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 2 k.p. może być stwierdzona na podstawie takiej oceny konkretnego zdarzenia, które nie pozostawia wątpliwości, że przestępstwo zostało popełnione. Nie można zatem uznać oczywistości przestępstwa pracownika, jeżeli brak jest pewności, czy zostało ono w ogóle popełnione.

Jeżeli więc mamy do czynienia z przestępstwem oczywistym, czyli takim, w przypadku którego istnieją niebudzące najmniejszych wątpliwości dowody popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary, możliwe jest wypowiedzenie umowy na podstawie art. 52 k.p. z tej przyczyny. Nie jest przy tym konieczne zgłaszanie przestępstwa na policję.

Jeśli ponadto pracownik dokonał ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, możliwe jest również podanie tej okoliczności jako przyczyny wypowiedzenia. Wystarczy bowiem, aby jedna z przesłanek wymienionych w art. 52 par. 1 k.p. została spełniona, aby możliwe stało się rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. 

Zaznaczamy przy tym, żeby koniecznie przyczyny podane w oświadczeniu o rozwiązaniu stosunku pracy były konkretne - nie wystarczy w szczególności samo powołanie się na popełnienie przestępstwa, czy naruszenie obowiązków pracowniczych. Konieczne jest sprecyzowanie o jakie przestępstwo chodzi, oraz na czym polegało naruszenie obowiązków pracowniczych w danym stanie faktycznym.