Pytanie klienta:
""Czy przepis art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o kontroli skarbowej oznacza, że organ kontroli skarbowej jest organem podatkowym mimo, że nie jest wymieniony w art. 13 ordynacji podatkowej?""
Odpowiedź prawnika:
Organem podatkowym zgodnie z art. 13 ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, jest:
-
naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa - jako organ pierwszej instancji;
-
samorządowe kolegium odwoławcze - jako organ odwoławczy od decyzji wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa,
-
dyrektor izby skarbowej, dyrektor izby celnej - jako:
-
organ odwoławczy odpowiednio od decyzji naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego,
-
organ pierwszej instancji, na podstawie odrębnych przepisów,
-
organ odwoławczy od decyzji wydanej przez ten organ w pierwszej instancji.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest organem podatkowym - jako:
-
organ pierwszej instancji w sprawach stwierdzenia nieważności decyzji, wznowienia postępowania, zmiany lub uchylenia decyzji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia - z urzędu;
-
organ odwoławczy od decyzji wydanych w sprawach, o których mowa w pkt 1.
Organami podatkowymi wyższego stopnia są organy odwoławcze.
Art. 31 ust 2 pk1 ustawy o kontroli skarbowej stanowi, że użyte w ustawie określenia oznaczają i tu między innymi, że organ kontroli skarbowej traktowany jest jako organ podatkowy. Zatem zgodnie z tą regulacja należy traktować organ kontroli skarbowej jako organ podatkowy. Mimo, że w ordynacji nie został wymieniony jako organ podatkowy i w rzeczywistości wedle poglądów literatury nim nie jest, to jednak został z nim zrównany.