Odpowiedź prawnika: Rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony
Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony może być - zgodnie z postanowieniami kodeksu pracy - rozwiązana na wiele sposobów. Skoro jednak - jak jest podane w pytaniu - pracownik nie chce sam pracować, najkorzystniejszym rozwiązaniem byłoby rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Wówczas zarówno pracodawca, jak i pracownik byliby władni ustalić termin ustania stosunku pracy oraz okoliczności z tym związane.
Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony może być również rozwiązana z zachowanie terminu wypowiedzenia. Okres wypowiedznia w tym wypadku jest związany z okresem zatrudnienienia u danego pracodawcy i wynosi:
-
2 tygodnie, jeśli pracownik był zatrudniony krócej, niż 6 miesięcy,
-
1 miesiąc, jeśli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, lecz mniej niż 3 lata,
-
3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 3 lata.
Istotne jest, iż w okresie wypowiedzenia pracownik uprawiony jest do wynagrodzenia i wszelkich świadczeń związanych ze stosunkiem pracy, jakie otrzymywałby, gdyby pracował; okres wypowiedzenia jest de facto okresem normalnego zatrudnienia.
Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony może być również rozwiązana ze skutkiem natychmiastowym - bez wypowiedzenia. Taki sposób ustania stosunku pracy jest adekwatny do okoliczności wskazanych w pytaniu, polegających na przebywaniu przez pracownika na zwolnieniu lekarskim przez 180 dni (6 miesięcy).
Artykuł 53 kodeksu pracy stanowi, iż pracodawca może rozwiązać umowe o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy albo dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową. Biorąc pod uwagę całokształt norm regulujacych m.in. zakres przyznawania pracownikom świadczeń od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy stwierdzić, iż okres ochronny, w którym pracownik nie może być zwolniony na skutek przebywania na zwolnieniu lekarskim wzrósł od 8 lutego 2005 r. ze 180 dni do 182 dni. Opisany powyżej zatem sposób rozwiązania umowy o pracę znajdzie zastosowanie dla pytającego wówczas, gdy pracownik bedzie przebywał na zwolnieniu dłużej, niż 182 dni.
Należy jednak pamiętać, iż rozwiązanie umowy ze skutkiem natychmiastowym nie może nastąpić po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. W wypadku zaś, gdy po rozwiązaniu umowy w ten sposób pracownik zgłosił swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu przyczyn nieobecności w terminie 6 miesięcy, pracodawca winien w miarę mozliwości ponownie zatrudnić pracownika.
W wynika z powyższego jednoznacznie, iż najbardziej korzystnym rozwiązaniem, aby rozstać się z pracownikiem, który przebywa na zwolnieniu lekarskim i oświadcza, iż nie chce pracować, jest rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron. Strony winny się zatem porozumieć co do terminu i okoliczności rozwiązania umowy o pracę.
W każdym jednak wypadku pracodawca winien pamiętać o rozliczeniu się z pracownikiem z wszelkich świadczeń (np. wynagrodzenie za pracę, urlop wypoczynkowy) oraz o wydaniu pracownikowi świadectwa pracy.
