Alimenty z ugody na równi z zasądzonymi przez sąd

Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu dotyczące ugody zawartej przed sądem.

Janusz T. wystąpił do Urzędu Miasta z wnioskiem o przyznanie mu zasiłku rodzinnego oraz dodatku z tytułu samotnego wychowania dziecka. Prezydent Miasta odmówił mu przyznania zasiłku uzasadniając, że nie spełnia koniecznych warunków określonych w ustawie o świadczeniach rodzinnych. Uzasadnił, że w przypadku osoby uczącej się, pełnoletniej, niepozostającej na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub z zasądzeniem od rodziców alimentów jest wymagane, żeby do wniosku dołączyć kopię aktu zgonu rodziców lub kopię odpisu zasądzającego alimenty. Janusz T. nie legitymuje się takim dokumentem, bowiem do wniosku dołączył kopię ugody sądowej. Odwołując się od decyzji Janusz T. podniósł, że powinien otrzymać zasiłek rodzinny wraz z dodatkiem, bo otrzymał opinie prawną, ze ugoda zawarta przed sądem i pod jego kontrolą jest wyrokiem. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało decyzje niższej instancji. Stwierdziło równocześnie m.in., że odwołujący się nie przedłożył odpisu wyroku zasądzającego alimenty na jego rzecz, lecz jedynie ugodę sądową. Utożsamianie zaś ugody sądowej z wyrokiem nie może mieć miejsca w sprawie uprawnień osoby uczącej się. Obowiązujące przepisy określają bowiem sytuacje wymagające wyroku, jak również dopuszczają przedstawienie ugody. Ustawodawca różnicuje zatem sytuacje wymagające wyroku i przedstawienia ugody. Wojewódzki Sąd Administracyjny zgodził się z takim stanowiskiem, ale powziął wątpliwości, czy kwestionowane przepisy są zgodne z Konstytucją. Zdaniem sądu w państwie prawnym nie może dochodzić do sytuacji, w której na podstawie jednych przepisów przyznaje się obywatelowi możliwość wyboru rozstrzygnięcia sprawy, a z kolei w innych uregulowaniach prawnych z powodu skorzystania np. z zawarcia ugody, ogranicza się jego prawa.

Porady prawne

Po przeprowadzeniu rozprawy Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim przy określeniu "osoby uczącej się" wyłącza osobę pełnoletnią uczącą się i niepozostającą na utrzymaniu rodziców z tego powodu, że zobowiązali się oni do jej alimentacji w drodze ugody zawartej przed sądem, jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, obywatele którzy postępują w sposób zalecany przez ustawodawcę i pod nadzorem sądu osiągają porozumienie nie mogą ponosić negatywnych następstw w postaci nierównego traktowania w porównaniu do osób, o których sytuacji rozstrzyga wyrok sądowy. Osoby uczące się, korzystające z należnych alimentów nie mogą być traktowane nierówno tylko dlatego, że o ich prawach alimentacyjnych rozstrzyga ugoda sądowa, a nie wyrok sądu. W obu przypadkach o przyznaniu alimentów decyduje postępowanie przed sądem. Każda z tych osób ma sądowy tytuł egzekucyjny. Zróżnicowanie ich uprawnień do zasiłku nie znajduje uzasadnienia ani faktycznego, ani prawnego, co narusza Konstytucję.

Wyrok jest ostateczny.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 maja 2007 r., sygn. akt P 8/06

 


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika