Zasady zwrotu nadpłaty podatku

Jak nadpłata zostanie podatnikowi zwrócona?

Za nadpłatę uważa się przede wszystkim kwotę podatku uiszczonego nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Może ona np. wynikać właśnie ze złożonej w urzędzie skarbowym deklaracji rocznej PIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 77 b Ordynacji podatkowej, zwrot nadpłaty następuje:

  1. na wskazany rachunek bankowy podatnika obowiązanego do posiadania rachunku bankowego albo 
  2. w gotówce, jeżeli podatnik nie jest obowiązany do posiadania rachunku bankowego, chyba że zażąda zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy, jeżeli został podany w zgłoszeniu identyfikacyjnym (aktualizacyjnym) w NIP-3 lub NIP-1.   

W myśl przytoczonych wyżej przepisów Ordynacji podatkowej, podatnik, który nie jest zobowiązany do posiadania rachunku bankowego, w tym nieprowadzący ksiąg rachunkowych lub podatkowych, ma prawo wyboru formy zwrotu nadpłaty podatku między formą: bezgotówkową i gotówkową. Zwrot bezgotówkowy jest wygodną i bezpieczną formą przekazania nadpłaty podatku, preferowaną przez coraz większą liczbę podatników. Zwrot bezgotówkowy następuje na rachunek wskazany przez podatnika w zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP, przy czym zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników podatnik powinien pamiętać o aktualizacji danych w stosunku do podanych na złożonym wcześniej zgłoszeniu identyfikacyjnym lub aktualizacyjnym (np. w sytuacji zmiany numeru konta bankowego). Zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej dokonują na formularzu NIP-3, a osoby fizyczne prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą na formularzu NIP-1.

Nadpłata zwracana przekazem pocztowym – zgodnie z treścią art. 77 b § 4 Ordynacji podatkowej – jest pomniejszana o koszty zwrotu nadpłaty.

Wysokość nadpłaty nieprzekraczająca kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym podlega zwrotowi wyłącznie w kasie właściwego urzędu skarbowego (art. 77 b § 3 Ordynacji podatkowej). Powyższy zwrot następuje wyłącznie na wniosek podatnika, a w przypadku kiedy podatnik nie wystąpi o zwrot tej nadpłaty, podlega ona a urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku – na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych (art. 76 § 2 Ordynacji podatkowa).

Nadpłaty, których wysokość nie przekracza kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym nie podlegają ponadto oprocentowaniu (art. 78 § 2 Ordynacji podatkowej). 

Jaką datę uważa się za dzień zwrotu nadpłaty?

Za dzień zwrotu nadpłaty – zgodnie z art. 77 b § 2 Ordynacji podatkowej - uważa się dzień:

  • obciążenia rachunku bankowego organu podatkowego na podstawie polecenia przelewu,
  • złożenia przekazu pocztowego,
  • wypłacenia kwoty nadpłaty przez organ podatkowy lub postawienia nadpłaty do dyspozycji podatnika w kasie.

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2005 r., nr 8, poz. 60, ze zm.);
  • Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. 1995 r., Nr 142, poz. 702, ze zm.)

Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika