W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją Inwestycji

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją Inwestycji ?Przebudowa targowiska...?.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, wykonuje w ramach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.) działania w zakresie realizacji zadań własnych oraz na podstawie innych ustaw w zakresie zadań zleconych.

W ramach całokształtu działalności Gminy występują po jej stronie zarówno czynności opodatkowane VAT, zwolnione z VAT jak i niepodlegające opodatkowaniu VAT. Konsekwentnie zaś po stronie Gminy - w zależności od danej sytuacji - realizowane są zakupy, od których Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego, jak i częściowe prawo do odliczenia VAT naliczonego (współczynnik, pre-współczynnik), jak i prawo do odliczenia VAT naliczonego w ogóle nie przysługuje.

Obecnie Gmina realizuje inwestycję pod nazwą ?Przebudowa targowiska ...?. Jest to targowisko gminne. Na ten cel Gmina pozyskała fundusze w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2014-2020 na operacje typu ?Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów? w ramach poddziałania ?Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji kultury i powiązanej infrastruktury?. Numer zawartej umowy z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy z dnia 18 września 2017 r.

Inwestycja obejmować będzie dostawę i wykonanie wiat otwartych, dostawę i wykonanie wiaty otwartej z aneksem sanitarnym, wykonanie nawierzchni z kostki brukowej na terenie targowiska, urządzenie terenów zielonych, ogrodzenie zewnętrzne, instalację wodociągową, instalację kanalizacyjną, roboty elektryczne, dostawę i montaż odnawialnego źródła energii. Gmina otrzymywać będzie od wykonawcy faktury VAT za wyżej opisane prace, na których zawarty będzie VAT naliczony.

Zgodnie z założeniami funkcjonowania targowiska (Inwestycji), Gmina pobierać będzie od podmiotów i osób korzystających z targowiska (handlarzy) wyłącznie opłatę targową ustanowioną w uchwale Rady Gminy (Podstawa prawna: art. 15, 16 i 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 poz. 1785 z późn. zm.). Gmina nie planuje pobierać od handlujących żadnych innych należności ani nie będzie ich obciążać kosztami zużytych mediów (brak refaktur).

Z uwagi na powyższe, w związku z realizacją Inwestycji i późniejszym funkcjonowaniem targowiska po stronie Gminy nie wystąpi żadna sprzedaż opodatkowana VAT, a jedyne należności jakie pobierać będzie Gmina będą miały charakter publicznoprawnej opłaty targowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych okolicznościach Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia całości bądź jakiejkolwiek części VAT naliczonego związanego z realizacją Inwestycji ?Przebudowa targowiska ...?, współfinansowanej ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy, z uwagi na niewystąpienie jakiejkolwiek sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją i funkcjonowaniem Inwestycji ?Przebudowa targowiska ...?, Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z realizacją Inwestycji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają co do zasady odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług realizowane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Jednocześnie, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, organy władzy publicznej nie są uznawane za podatników VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych. W myśl zaś ogólnej zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zasadniczo podatnikowi w sytuacji, gdy nabyte towary lub usługi służą (są wykorzystywane) do działalności opodatkowanej VAT. W świetle regulacji art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, zakres prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego może być również częściowy. Jest on bowiem zależny od stopnia wykorzystania danego towaru lub usługi do działalności opodatkowanej VAT i do innej działalności (zwolnionej z VAT) lub do innych niż działalność gospodarcza celów (działalność niepodlegająca opodatkowaniu VAT). Z tego względu w niektórych sytuacjach zakres prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikać może z zastosowania współczynnika VAT lub tzw. prewspółczynnika VAT. W każdym z tych przypadków musi jednak (poza związkiem zakupu z działalnością zwolnioną z VAT lub czynnościami niepodlegającymi VAT) bezwzględnie wystąpić związek z działalnością opodatkowaną VAT (choćby pośredni). W przeciwnym wypadku - w myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - nie wystąpi żadne prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W opisanej w niniejszym wniosku sytuacji, po stronie Gminy nie wystąpi jakakolwiek sprzedaż opodatkowana VAT w związku z realizacją i funkcjonowaniem Inwestycji ?Przebudowa targowiska ...?. Jedyne przychody jakie osiągnie Gmina w związku z funkcjonowaniem Inwestycji związane będą z poborem należności publicznoprawnej w postaci opłaty targowej, która nie podlega opodatkowaniu VAT, a Gmina w tym zakresie działa jak organ władzy publicznej (co wyłącza Gminę ze statusu podatnika VAT - w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT). W konsekwencji, w opisanym przypadku, w związku z realizacją i funkcjonowaniem Inwestycji, po stronie Gminy nie zostanie w ogóle spełniona przesłanka powstania prawa do odliczenia VAT naliczonego zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zakup towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji i VAT naliczony od tych zakupów nie będzie bowiem w ogóle służyć jakiejkolwiek działalności opodatkowanej VAT po stronie Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Gminy w opisanym w niniejszym wniosku przypadku, Gminie nie będzie w ogóle przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z realizacją Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ?ustawą?, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupówz wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym(Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zagadnienia dotyczące opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1785 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Zatem opłata targowa jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo.

Gmina pobierając takie opłaty będzie działała jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, w konsekwencji czego opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

W rozpatrywanej sprawie przebudowa targowiska nie odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą, lecz Gmina wykonując to zadanie, działa jako organ administracji publicznej. Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika z tytułu wykonywania czynności objętych wnioskiem, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie istniejącego targowiska na terenie gminy . Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione? wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy ? przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gmina realizując inwestycję nie będzie działała jako podatnik VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, zgodnie z założeniami funkcjonowania targowiska (Inwestycji), Gmina pobierać będzie od podmiotów i osób korzystających z targowiska (handlarzy) wyłącznie opłatę targową. Gmina nie planuje pobierać od handlujących żadnych innych należności ani nie będzie ich obciążać kosztami zużytych mediów (brak refaktur). Z uwagi na powyższe, w związku z realizacją Inwestycji i późniejszym funkcjonowaniem targowiska po stronie Gminy nie wystąpi żadna sprzedaż opodatkowana VAT, a jedyne należności jakie pobierać będzie Gmina będą miały charakter publicznoprawnej opłaty targowej. Tym samym, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną we wniosku inwestycję nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na ?Przebudowie targowiska ...?, ponieważ nabywane towary i usługi będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.