Czy mogę odliczyć ulgę z tytułu dowozu dziecka na zabiegi rehabilitacyjne prywatnym samochodem oraz (...)
Czy mogę odliczyć ulgę z tytułu dowozu dziecka na zabiegi rehabilitacyjne prywatnym samochodem oraz czy mogę odliczyć koszty prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych i wizyt w gabinetach specjalistycznych?
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Pan X jest kawalerem i wspólnie zamieszkuje ze swoim synem oraz z matką dziecka. Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Matka dziecka od lutego 2006r. jest bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, a obecny stan zdrowia dziecka uniemożliwia podjęcie pracy. Podatnik ma zamiar rozliczyć się jako ojciec samotnie wychowujący dziecko, ponieważ dziecko jest na jego wyłącznym utrzymaniu, a pieniądze otrzymane z tytułu preferencyjnego rozliczenia będzie mógł przeznaczyć na kosztowne leczenie i rehabilitację niepełnosprawnego syna. Syn Pana X zgodnie z orzeczeniem o niepełnosprawności zaliczany jest do grona osób niepełnosprawnych. Dziecko pomimo 18 miesięcy życia samodzielnie nie chodzi i zgodnie z zaleceniami lekarzy jest rehabilitowane. W związku z powyższym uczęszcza na prywatne zabiegi rehabilitacyjne - niezbędne w celu poprawy sprawności fizycznej. Zabiegi nie są dotowane z PFRON - całkowity koszt ponosi Pan X. Z powodu braku dostępu do specjalistów w NFZ dziecko również korzysta z prywatnych wizyt u lekarzy specjalistów (neurologa). Na zabiegi dowożone jest prywatnym samochodem, którego Pan X jest współwłaścicielem.
Przedmiot interpretacji: W świetle powyższych faktów Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku z następującym zapytaniem: Czy mogę odliczyć ulgę z tytułu dowozu dziecka na zabiegi rehabilitacyjne prywatnym samochodem oraz czy mogę odliczyć koszty prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych i wizyt w gabinetach specjalistycznych?
Stanowisko Wnioskodawcy: Pan X uważa, że może skorzystać z odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.
Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Przepis art. 26 ust.1 pkt.6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr14, poz. 176 z 2000 r. ze zm.) przewiduje odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Warunkiem odliczenia wydatków zgodnie z art.26 ust.7d tej ustawy jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Ponadto, zgodnie z treścią art.26 ust.13a wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zgodnie z art.26 ust.7b wydatki, o których mowa w ust.7a podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub gdy zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Istotne jest, aby rodzaj wydatków związanych z daną osobą odpowiadał rodzajowi lub przyczynie niepełnosprawności. Dlatego orzeczenie o niepełnosprawności, w którym jest podany stopień i jej przyczyna jest dokumentem rozstrzygającym o tym, które wydatki dana osoba może zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne. Powyższe odliczenia, zgodnie z art.26 ust.7e w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowie - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120,00zł.
W art.26 ust.7a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wymienione wydatki, których poniesienie uprawnia do odliczenia jako wydatki na cele rehabilitacyjne. Wśród nich wymieniony jest wydatek poniesiony na używanie samochodu osobowego. Przepis art.26 ust.7a pkt 14 ustawy stanowi, że odliczeniu podlegają wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00zł.
Do odliczenia wydatków na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne należy udowodnić, iż podatnik utrzymuje osobę niepełnosprawną. Utrzymywać, czyli - zapewniać środki do życia, ponosić koszty związane z czyimś wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami. Ulga, o której mowa wyżej nie przysługuje osobom z racji samego posiadania samochodu osobowego, czy też wyjazdów na badania lekarskie. Jest to ulga na konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność. Rehabilitacja lecznicza to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje szereg zabiegów.
Przy spełnieniu wymogów określonych powyżej - wydatki poniesione z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem niepełnosprawnego syna na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu uzyskanego w 2006 roku przez Pana w wysokości nie przekraczającej kwoty 2.
280,00zł. Do wydatków na cele rehabilitacyjne zaliczane są (zgodnie z art.26 ust.7a pkt 6) również wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Wysokość tych wydatków - zgodnie z art.26 ust.7c ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. W przepisach ustawy o podatku dochodowym brak jest definicji określającej pojęcie 'zabieg rehabilitacyjny'.Z tego względu odwołano się do definicji zawartych w Popularnym Słowniku Języka Polskiego (wydanie PWN z roku 2003), które z racji swej ogólności spełniają zadanie uporządkowania terminologicznego takich określeń, jak rehabilitacja, czy zabieg. Według definicji wymienionego Słownika, pojęcie 'rehabilitacja' - to przywrócenie choremu aktywności na skutek wyleczenia lub przez fizyczne i psychiczne przystosowanie go do zmienionych warunków życia. Natomiast określenie 'zabieg' - to czynność lub zespół czynności zapobiegających skutkom choroby (np. masaże, naświetlenia itp.). Prawo do odliczenia od dochodu konkretnych wydatków z tytułu wydatków rehabilitacyjnych, o których mowa w art.26 ust.1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od stanu faktycznego, w jakim znalazła się osoba niepełnosprawna i każda sytuacja winna być rozpatrywana indywidualnie. Z opisanego przez Pana stanu faktycznego wynika, że prywatne wizyty u lekarzy specjalistów oraz zabiegi rehabilitacyjne są niezbędne w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka. W tym przypadku będzie Pan mógł skorzystać z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne w związku z niepełnosprawnością syna, ale pod warunkiem, że zostaną spełnione wyżej opisane przesłanki. Biorąc pod uwagę powyższe, postanowiono, jak w sentencji.
Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).