Czy wnioskodawczyni posiada status samotnie wychowującej dziecko uprawnionej do wspólnego rozliczenia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 28 sierpnia 2006r. na skutek stosowanej przemocy psychicznej i agresji, wnioskodawczyni opuściła wraz z dwiema córkami dom jednorodzinny. Po pobycie w hotelu robotniczym od grudnia 2006r. wnioskodawczyni mieszka bez zameldowania w mieszkaniu zakupionym przez starszą córkę. Od tego czasu faktycznie sprawuje wyłączną opiekę nad małoletnią córką. Do chwili rozstrzygnięcia sprawy alimentacyjnej przez sąd, mąż wnioskodawczyni odmawiał partycypowania w kosztach jej utrzymania, edukacji i wychowania. Córki nie kontaktują się z ojcem i jego udział w opiece nad córką ogranicza się do wnoszenia comiesięcznych alimentów ustalonych wyrokiem sądu. Wydanym wyrokiem z dnia 21 lutego 2008r. sąd uznał męża wnioskodawczyni za winnego i skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres próby wynoszący 3 lata. W dniu 31 marca 2008r. odbyła się pierwsza rozprawa rozwodowa.
Wnioskodawczyni nadmienia, że jest matką dorosłej córki, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Ze względu na niskie dochody córki oraz kontynuowanie przerwanych sytuacją rodzinną studiów, większą część kosztów utrzymania ponosi wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyżej opisanej sytuacji wnioskodawczyni posiada status matki samotnie wychowującej dziecko, uprawnionej do wspólnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych razem z małoletnią córką...

Zdaniem wnioskodawczyni faktycznie i z przekonania jest matką samotnie wychowującą dziecko, ponoszącą koszty jego utrzymania (córka uczęszcza do dwóch szkół ? gimnazjum i szkoły muzycznej) i uczestniczącą w terapiach psychologicznych.
Wnioskodawczyni nadmienia, iż zakończenie sprawy rozwodowej jest nie do przewidzenia. Poza tym gdyby wyrok nie był w zawieszeniu na okres próby wynoszący 3 lata, nie miałaby żadnych wątpliwości co do interpretacji obowiązującego w tym zakresie prawa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

1. dzieci małoletnie,
2. dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami, otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku
   - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym, że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
   
   

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym.
Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wychowuje niewątpliwie małoletnią córkę. Pozostaje zatem rozważyć czy posiada status osoby samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu ustawy. W przypadku wnioskodawczyni nie zostały orzeczone rozwód ani separacja. Pierwsza rozprawa rozwodowa odbyła się 31 marca 2008r., co oznacza, że w świetle prawa wnioskodawczyni nadal pozostaje w związku małżeńskim, natomiast wyrok skazujący wobec męża wnioskodawczyni zapadł 21 lutego 2008r. Należy jednak zauważyć, że pomimo iż orzeczono karę pozbawienia wolności, to kara ta została zawieszona na okres próby. Oznacza to, że męża wnioskodawczyni nie można uznać za osobę odbywającą karę pozbawienia wolności. Z wniosku nie wynika również aby mąż wnioskodawczyni był pozbawiony praw rodzicielskich.

Dlatego też stwierdzić trzeba, że nie został spełniony podstawowy warunek umożliwiający skorzystanie z rozliczenia w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, tzn. wnioskodawczyni w 2007r. nie była panną, wdową, rozwódką, osobą, w stosunku do której orzeczono separację ani osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Reasumując, w tym stanie faktycznym i prawnym brak jest podstaw do skorzystania przez wnioskodawczynię z możliwości rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.