skutki podatkowe sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w prowadzonej pozarolniczej działalności (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura ? 25 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 22 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 7 kwietnia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 22 kwietnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1997 r. wnioskodawczyni wraz z dwoma wspólnikami prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W lipcu 1997 r. uzyskali przydział spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego jako wspólnicy spółki cywilnej na zasadzie współwłasności łącznej. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało przekształcone w odrębną własność tego lokalu w lutym 2007 r.

Ww. prawo nie było wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• przedmiotem działalności spółki cywilnej była obsługa nieruchomości,
• lokal był wykorzystywany w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej,
• po przekształceniu w odrębną własność lokal nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
• lokal został sprzedany 20 kwietnia 2007 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży ww. prawa jest przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy...

Zdaniem wnioskodawczyni, przychód uzyskany ze sprzedaży ww. prawa nie jest przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie jest przychodem z działalności gospodarczej.

Wprawdzie nabycie nastąpiło na zasadach współwłasności łącznej przez wspólników spółki cywilnej, niemniej jednak prawo do lokalu użytkowego zostało przekształcone w 2007 r. w odrębną własność lokalu. Prawo nie było ujęte w ewidencji środków trwałych, nie było amortyzowane co najmniej od 2000 r., tj. od chwili kiedy wspólnicy spółki posiadają dokumenty.

Jak twierdzi wnioskodawczyni, aby przychód mógł być uznany za związany z działalnością gospodarczą muszą być spełnione następujące warunki: składniki majątku muszą być wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalności gospodarczą oraz ujęte w ewidencji środków trwałych.

Zdaniem wnioskodawczyni, ww. warunki nie zostały spełnione, gdyż nie było wpisu do ewidencji środków trwałych. Dlatego też jej zadaniem mimo, iż nabycie nastąpiło we wskazanej wyżej formie, do uzyskanego przychodu zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W świetle ww. przepisu przychód ze sprzedaży wyżej opisanego prawa odrębnej własności lokalu, które nastąpiłoby po upływie pięciu lat od dnia nabycia nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odpłatne zbycie nieruchomości, jak i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy ? przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 tej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości (jak i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego), mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość (ww. prawo) nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonaniu działalności gospodarczej,

• nieruchomość (ww. prawo) nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest ? wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy ? pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi natomiast, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z tą działalnością składników majątku używanych aktualnie w tej działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej, nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej (w tym także nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych). Zauważyć należy, iż dla zakwalifikowania przychodu z odpłatnego zbycia określonych składników majątku, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, do przychodów z działalności gospodarczej, decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodów ze sposobem wykorzystania nieruchomości.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika w szczególności, iż w 2007 r. dokonano zbycia lokalu użytkowego wykorzystywanego w ramach prowadzonej przez wnioskodawczynię, w formie spółki cywilnej, pozarolniczej działalności gospodarczej. Prawo własności tego lokalu uzyskano w wyniku przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, nabytego w 1997 r. przez wspólników ww. spółki na zasadach wspólności łącznej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy przychody ze sprzedaży wskazanego we wniosku lokalu, który wykorzystywany był w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej i nie był nieruchomością mieszkalną stanowić będzie, na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z tej działalności.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.