Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć diety za czas podróży służbowej właściciela (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet, z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych w kraju i zagranicą, sklasyfikowanych w PKD 6024 B, towarowy transport drogowy pojazdami uniwersalnymi. Jest opodatkowany na zasadach ogólnych i prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Oprócz pracowników również jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jest kie-rowcą i odbywa podróże służbowe, wykonując usługi transportowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu wartości diet z tytułu reali-zacji świadczonych usług transportowych w kraju i zagranicą...

Zdaniem wnioskodawcy, kierowcy ? przedsiębiorcy mają prawo do zaliczenia diet w koszty uzyskania przychodów, również wtedy gdy wykonują usługę transportową, tzn. realizują zasadniczy przedmiot działalności polegający na podróżowaniu. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przycho-dów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tym samym ustawodawca wprowadził dwa warunki jakie muszą być spełnione:

1. związek z osiąganymi przychodami,
2. dane koszty nie są wymienione w katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Wyjazdy w celu wykonania usług transportowych są w sposób oczywisty powiązane z osiąganymi przychodami. Przepis art. 23 ww. ustawy nie ogranicza kręgu objętych nim podmiotów ze względu na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej. Dlatego też za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzeniem działalności zarówno w kraju jak i zagranicą. Zatem nie uprawnione są poglądy, że realizowanie zasadniczego przedmiotu działalności (usług transportowych) przez osobę prowadzącą tę działalność nie wchodzi w zakres podróży służbowych z uwagi na brak stałego miejsca wykonywania tej działalności, natomiast podróże mające na celu czynności incydentalne można kwalifikować jako podróż służbową.

Na poparcie stanowiska wnioskodawca wskazał wyroki:

1. NSA z dnia 15 września 2005 r., sygn. akt FSK 2175/04),
2. WSA w Warszawie z dnia 05 marca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4175/06,
3. WSA w Warszawie z dnia 03 kwietnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 120/07,
4. WSA w Gliwicach z dnia 30 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 602/07.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy. Jednocześnie zauważyć należy, iż możliwość zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej (do wysokości określonej w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej: na obszarze kraju ? Dz. U. Nr 236 poz. 1990 ze zm. i odpowiednio poza granicami kraju ? Dz. U. Nr 236. poz. 1991 ze zm.) uzależniona jest od tego czy wyjazdy w celu świadczenia usług następowały w ramach podróży służbowych. W tym też kontekście należy wskazać, iż pojęcie ?podróż służbowa? unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii czy podróż wnioskodawcy była ?podróżą służbową? nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje FSK 2175/04, wyrok zwykłego składu NSA