Czy kwoty wypłacane przez Spółkę, jako cena sprzedaży, osobom fizycznym, które wybudowały na własny (...)

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.

W dniu 04 marca 2013 r. wydane zostało postanowienie znak: IBPB II/1/415-1066/13/HK o odmowie wszczęcia postępowania.

Pismem z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura ? 18 marca 2013 r.) wniesiono zażalenie na ww. postanowienie.

Po rozpatrzeniu zarzutów przedstawionych w treści zażalenia, postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2013 r. znak: IBPB II/1/4153-1/13/HK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 04 marca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1066/13/HK.

Tym samym ww. wniosek zostaje rozpatrzony merytorycznie.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1066/12/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 26 kwietnia 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, Wnioskodawca, jako przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, jest zobowiązany zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, będących w posiadaniu Wnioskodawcy.

W przypadku, gdy budowa urządzeń wodociągowych lub kanalizacyjnych nie jest przewidziana w wieloletnim planie, o którym mowa wyżej, zdarza się, że Wnioskodawca zawiera umowę, zwykle z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i zainteresowaną podłączeniem swojej nieruchomości do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej, na podstawie której osoba ta buduje na własny koszt urządzenie wodociągowe lub kanalizacyjne, które następnie jest przyłączane do urządzeń Wnioskodawcy. Po czym - na podstawie pisemnej umowy, którą Wnioskodawca kwalifikuje jako umowę sprzedaży - osoba, która poniosła koszty budowy urządzenia lub urządzeń, przenosi na Wnioskodawcę prawo własności tych urządzeń a Wnioskodawca zwraca tejże osobie koszty ich budowy. Kwotę wypłacaną na podstawie ww. umowy osobie, która wybudowała urządzenie lub urządzenia i przeniosła prawo ich własności na Wnioskodawcę, określa się w umowie przenoszącej prawo własności jako cenę sprzedaży.

W treści uzupełnienia z dnia 22 kwietnia 2013 r. (wpływ do tut. BKIP ? 26 kwietnia 2013 r.) udzielono informacji, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku zawierana jest umowa sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwoty wypłacane przez Spółkę, jako cena sprzedaży, osobom fizycznym, które wybudowały na własny koszt urządzenia wodociągowe lub kanalizacyjne i po przyłączeniu wybudowanych urządzeń do urządzeń Spółki przeniosły na Spółkę prawo własności tych urządzeń, należy traktować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Czy w związku z wypłatą, z powyższego tytułu, osobom fizycznym kwot pieniężnych na Spółce ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne, które wybudowały na własny koszt urządzenia wodociągowe lub kanalizacyjne i po przyłączeniu wybudowanych urządzeń do urządzeń Wnioskodawcy przeniosły na Wnioskodawcę prawo własności tych urządzeń, na podstawie umowy sprzedaży, nie należy traktować jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że ? w świetle art. 49 Kodeksu cywilnego - urządzenia w nim wymienione, poprzez fizyczne połączenie z urządzeniami Wnioskodawcy przestają być częścią składową nieruchomości, zachowując status samoistnych rzeczy ruchomych, mogących być przedmiotem odrębnej własności i odrębnego obrotu. Osoba, która finansuje koszt budowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych jest ich właścicielem, wobec czego po połączeniu wybudowanych urządzeń do urządzeń Wnioskodawcy może przenieść własność tychże urządzeń na podstawie umowy sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, iż stanowisko powyższe wypracował uwzględniając brzmienie art. 49 Kodeksu cywilnego oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego, w tym w szczególności uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2011 r., sygn. akt III CZP 26/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 i 9 ww. ustawy źródłami przychodów są:

1. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,
   -jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (?),
2. inne źródła.
   
   

Z kolei, stosownie do art. 20 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem przychody z tytułu odpłatnego zbycia zostały wskazane - w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jako odrębne źródło przychodów, to nie należy tychże przychodów jednocześnie kwalifikować do tzw. ?innych źródeł?, wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Na podstawie art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wskazać w tym miejscu należy, że nabycie i zbycie rzeczy następuje w wyniku zawarcia umowy przenoszącej własność tej rzeczy.

Z kolei w świetle ? wskazanego przez Wnioskodawcę - art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż zdarza się, że Wnioskodawca zawiera umowę, zwykle z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i zainteresowaną podłączeniem swojej nieruchomości do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej, na podstawie której osoba ta buduje na własny koszt urządzenie wodociągowe lub kanalizacyjne, które następnie jest przyłączane do urządzeń Wnioskodawcy, po czym - na podstawie pisemnej umowy sprzedaży - osoba, która poniosła koszty budowy urządzenia lub urządzeń, przenosi na Wnioskodawcę prawo własności tych urządzeń a Wnioskodawca zwraca tejże osobie koszty ich budowy. Kwotę wypłacaną na podstawie ww. umowy osobie, która wybudowała urządzenie lub urządzenia i przeniosła prawo ich własności na Wnioskodawcę, określa się w umowie przenoszącej prawo własności jako cenę sprzedaży.

Skoro zatem, jak wskazał Wnioskodawca, w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z umową sprzedaży i przedmiotem tej umowy są ? w świetle cyt. art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego ? urządzenia, które nie należą do części składowych nieruchomości lecz są rzeczami ruchomymi, to przychód ten, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować jako odpłatne zbycie innych rzeczy, a nie jako przychód z tzw. ?innych źródeł? o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym, na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązku płatnika co oznacza, że Wnioskodawca nie jest obowiązany do sporządzenia informacji o dochodach PIT-8C.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.