Czy nabycie nieruchomości zabudowanej garażem i budynkiem socjalnym w celu wybudowania domu mieszkalnego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz budynku mieszkalnego w stanie surowym, przeznaczonego na nabycie zabudowanego gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz budynku mieszkalnego w stanie surowym, przeznaczonego na nabycie zabudowanego gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dnia 23 maja 2007 r. sprzedał aktem notarialnym prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym oraz w dniu 13 marca 2007 r. drugie prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkiem w stanie surowym. Prawa wieczystego użytkowania ww. nieruchomości zakupił dnia 06 czerwca 2003 r. Po sprzedaży ww. praw, złożył oświadczenia o wykorzystaniu kwoty 185.000 zł i kwoty 268.000. zł na cele mieszkaniowe na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a). Następnie dnia 15 listopada 2007 r. kupił nieruchomość zabudowaną garażem oraz budynkiem socjalnym położoną na gruncie budowlanym w celu wybudowania domu mieszkalnego za kwotę 215.000 zł. W Urzędzie Miejskim w momencie zakupu uzyskał informację, że są to tereny pod zabudowę mieszkalną i nie tylko. Potwierdzają to dodatkowo dokumenty wypis z rejestru gruntów (data dokumentu 12 września 2008 r.) oraz wypis z ksiąg wieczystych (data dokumentu 10 grudnia 2007 r.), w których to dokumentach wnioskodawca wyczytał informację o sposobie wykorzystania tj. budowlano-rolna. Dnia 21 stycznia 2009 r. wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, a następnie w dniu 08 lipca 2009 r. decyzję zezwalającą na budowę dwóch budynków mieszkalnych. Do dnia dzisiejszego został wybudowany jeden budynek, w stanie surowym, tylko dla wnioskodawcy. Z zamiaru wybudowania drugiego budynku zrezygnował. W międzyczasie, w ciągu dwóch lat od sprzedaży ww. nieruchomości, wydatkował część kwoty na budowę domu tj. 252.761,62 zł. Kwota ta została udokumentowana fakturami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakup nieruchomości za kwotę 215.000 zł może być wydatkiem zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ? na nabycie na terytoriom Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego?

Zdaniem wnioskodawcy, zakup nieruchomości jest wydatkiem na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), świadczą o tym warunki zabudowy wydane dnia 21 stycznia 2009 r. oraz wypis z rejestru gruntów, z którego wynika, że są to tereny pod zabudowę mieszkalną. Wszystko zostało spełnione w okresie dwóch lat do sprzedaży nieruchomości czyli w przypadku pierwszym do 23 maja 2009 r., w przypadku drugim do 13 marca 2009 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 06 czerwca 2003 r. wnioskodawca nabył dwa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na których rozpoczął budowę budynków mieszkalnych. Jedno prawo użytkowania wieczystego gruntu z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym wnioskodawca sprzedał 13 marca 2007 r., natomiast drugie prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym otwartym sprzedał w dniu 23 maja 2007 r.

Zgodnie z powyższym sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ww. ustawy, bowiem jego sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż przedmiotem obu transakcji sprzedaży wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu była sprzedaż budynku w stanie surowym otwartym.

Tymczasem sprzedaż ?niezakończonej budowy? na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym nie jest odpłatnym zbyciem nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, lecz stanowi zbycie praw majątkowych w postaci roszczeń o zwrot nakładów przysługujących zgodnie z prawem cywilnym osobie, która nakłady te poczyniła.

Powyższe wynika z przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), która definiuje pojęcie użytkowania wieczystego. Zgodnie z art. 232 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z treści tych przepisów wynika, że użytkowanie wieczyste dotyczy gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub gmin i ich związków, oddanych w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym lub prawnym, oraz że odrębną własność stanowią budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

W przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego źródłem przychodu jest odrębnie odpłatne zbycie prawa do gruntu i odrębnie odpłatne zbycie budynku, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do gruntu bądź wybudowanie budynku. Okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest w takim przypadku liczony odrębnie ? od daty nabycia prawa do gruntu i od daty nabycia (wybudowania) budynku. Nie ma wątpliwości, że słowu ?wybudowanie? przypisano czas przeszły dokonany co oznacza wybudowanie budynku w takim stanie, by nadawał się on do zamieszkania.

W przypadku budowy budynku na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, o zaistnieniu przesłanek do ustanowienia odrębnej własności samego budynku można mówić dopiero wówczas, gdy obiekt ten mógłby być wpisany do księgi wieczystej, jako przedmiot odrębnej własności. Stąd też obiekt wzniesiony do stanu surowego jak też budynek, którego budowa nie została zakończona nie stanowi nieruchomości, nie jest także innym rodzajem rzeczy. Budynek mieszkalny, którego budowa nie została zakończona stanowi jedynie nakłady na działkę budowlaną, w związku z tym jest on częścią składową działki.

Zgodnie z powyższym, ponieważ budynku, którego budowa nie została zakończona nie można uznać za nieruchomość, to tym samym jego odpłatne zbycie nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej. Sprzedaż ?niezakończonej budowy? to zbycie praw majątkowych w postaci roszczeń przysługujących zgodnie z prawem cywilnym osobie, której służy roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste. Tym samym sprzedaż ?niezakończonej budowy? stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, zgodnie z którym, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, ponieważ przedmiotem zapytania wnioskodawcy nie jest sposób opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budyniem w stanie surowym, lecz spełnienie warunku zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dalszej części interpretacji Organ odniósł się wyłącznie do przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, gdyż przedmiotowe zwolnienie dotyczy wyłącznie przychodu uzyskanego ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

W myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Wyliczenie zawarte w tym przepisie ma charakter wyczerpujący, w związku z tym tylko realizacja jednego z powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw.

Zgodnie z powyższym, przychód uzyskany ze sprzedaży obu praw wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym za wyjątkiem sytuacji gdy w ustawowym terminie został wydatkowany zgodnie z wolą ustawodawcy.

Z wniosku wynika, że w dniu 15 listopada 2007 r. wnioskodawca kupił nieruchomość zabudowaną garażem oraz budynkiem socjalnym w celu wybudowania domu mieszkalnego.

Odnosząc się zatem do możliwości zwolnienia z opodatkowania z uwagi na przedstawiony powyżej sposób wydatkowania przychodu ze sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntu stwierdzić należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret trzeci wolny od opodatkowania na warunkach w nim określonych jest przychód wydatkowany na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego. Tak więc jednym z podstawowych warunków uprawniających do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Innymi słowy przedmiotowe zwolnienie związane jest z konkretnym zdarzeniem tj. nabyciem określonego gruntu w określonym celu.

Przy czym konstrukcja normy prawnej wskazuje, że chodzi o nabycie gruntu dopiero przeznaczonego pod budowę, a więc gruntu jeszcze niezabudowanego lub też gruntu, na którym rozpoczęła się już budowa, ale ma to być budowa budynku mieszkalnego.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca wskazał, iż nabył nieruchomość zabudowaną garażem oraz budynkiem socjalnym w celu wybudowania domu mieszkalnego. Dnia 21 stycznia 2009 r. wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, a następnie w dniu 08 lipca 2009 r. decyzję zezwalającą na budowę dwóch budynków mieszkalnych.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście pytania ujętego we wniosku stwierdzić należy, że wnioskodawca nabył grunt nie przeznaczony pod budowę, ale już zabudowany garażem i budynkiem socjalnym. Innymi słowy wnioskodawca nabył budynki niemieszkalne wraz z gruntem związanym z tymi budynkami. Nie można zatem uznać, iż została spełniona przesłanka określona w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret trzeci ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z prezentowanym w orzecznictwie sądowym stanowiskiem nabywany grunt ma zostać przeznaczony na realizację budynku mieszkalnego oraz w dacie nabycia ma nadawać się do zabudowy budynkiem mieszkalnym. Zwolnienie dotyczy bowiem nabycia gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, a nie jakiegokolwiek gruntu, czy gruntu już zabudowanego, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Bezspornym jest, że w niniejszej sprawie wnioskodawca nabył działkę zabudowaną. Sam fakt, iż na gruncie wnioskodawca wybudował jeden z dwóch budynków nie spełnia warunków przedmiotowego zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret trzeci ww. ustawy. W momencie nabycia był to bowiem grunt zabudowany garażem i budynkiem socjalnym.

To oznacza, że wnioskodawca nie nabył ani gruntu przeznaczonego pod budowę budynku mieszkalnego, ani gruntu z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, jak również budynku mieszkalnego z gruntem. To co zostało w okresie późniejszym na tym gruncie wybudowane nie ma znaczenia, bo liczy się sytuacja istniejąca w chwili wydatkowania środków na zakup tej nieruchomości. Wnioskodawca wydatkował zatem środki nie na zakup gruntu dopiero przeznaczonego pod zabudowę względnie gruntu, na którym rozpoczęta była budowa budynku mieszkalnego, czyli zgodnie z celem wymienionym w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret trzeci ustawy, ale na zakup garażu i budynku socjalnego oraz gruntu związanego z tymi budynkami. Ten zakup nie spełnia z kolei warunków, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret pierwszy ustawy.

Fakt, że w okresie dwóch lat od sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntu wnioskodawca uzyskał decyzję zezwalającą na budowę dwóch budynków mieszkalnych nie uprawnia do twierdzenia, że wydatek na nabycie przedmiotowego gruntu zabudowanego garażem i budynkiem socjalnym spełnia ustawowe warunki do zwolnienia. Warunków tych nie spełnia, gdyż wnioskodawca nabył grunt, na którym w okresie późniejszym co prawda rozpoczął budowę jednego budynku mieszkalnego, to jednak w momencie jego nabycia grunt był już zabudowany. To przesądza zaś o tym, że nie można wydatku rozpatrywać w kontekście spełnienia przesłanek z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret trzeci ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bo w przedmiotowej sprawie nie chodzi o nabycie gruntu dopiero przeznaczonego pod zabudowę, lecz już zabudowanego budynkami.

Tym samym przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntu w części wydatkowany na nabycie działki zabudowanej garażem i budynkiem socjalnym nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże tut. Organu zauważa, że część kwoty uzyskanej ze sprzedaży wnioskodawca przeznaczył na budowę budynku mieszkalnego, o ile zatem wnioskodawca budował własny budynek to w tym zakresie środki wydatkowane przed upływem dwóch lat od daty sprzedaży zostały wydatkowane zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret czwarty.

W myśl art. 21 ust. 16 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Należy również podkreślić, iż powyższa norma prawna statuująca ulgę podatkową, a więc mająca charakter wyjątku, odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, musi być interpretowana ściśle, gdyż niedopuszczalne jest stosowanie przy jej interpretacji wykładni rozszerzającej. Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Reasumując, kwestię zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy należy rozpatrywać wyłącznie w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntu. Przeznaczenie środków ze sprzedaży na nabycie nieruchomości zabudowanej garażem oraz budynkiem socjalnym nie stanowi wydatku na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy. Uzyskanie przez wnioskodawcę w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży ww. praw, decyzji zezwalającej na budowę dwóch budynków mieszkalnych na przedmiotowej nieruchomości nie zmieni faktu, że wnioskodawca wydatkował przychód na nabycie nieruchomości zabudowanej garażem i budynkiem socjalnym.

Stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.