Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku i zniesienia współwłasności.
Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku i zniesienia współwłasności.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 02 czerwca 2011r.), uzupełnionym w dniach 12 lipca 2011r. i 01 sierpnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 02 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.
W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 04 lipca 2011r. Znak: IBPBII/2/415-685/11/HS a następnie pismem 26 lipca 2011r. Znak: IBPB II/2/415-685/11/HS wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 12 lipca 2011r. i 01 sierpnia 2011r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 25 października 2010r. zniesiono współwłasność nieruchomości wybudowanej w 1968r. na rzecz wnioskodawczyni i ustalono spłatę na rzecz współwłaścicieli na łączną kwotę 280 984,60 zł. Przed zniesieniem współwłasności wnioskodawczyni posiadała w niej udział wynoszący 3/32 nabyty w spadku po spadkodawcy zmarłym w dniu 15 marca 2002r. Sprzedana nieruchomość była jedynym przedmiotem umowy zniesienia współwłasności, a zasady tego zniesienia zwarte są w postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 25 października 2010r. Wnioskodawczyni nadmienia, iż kwota wynosząca 1 648,42 zł to koszty tego postanowienia sądowego. Od kwoty spłaty tj. 280 984,60 zł wnioskodawczyni zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 5 620 zł zgodnie z decyzją Naczelnika właściwego urzędu skarbowego z dnia 16 marca 2011r. W dniu 28 kwietnia 2011r. aktem notarialnym wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość za kwotę 585 000 zł. Wnioskodawczyni wskazuje, iż pieniądze ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na cele mieszkaniowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawczyni winna opodatkować środki ze sprzedaży...
Zdaniem wnioskodawczyni, środki ze sprzedaży nieruchomości przeznacza na spłatę zobowiązań wynikłych ze ?spłaty? oraz na własne cele mieszkaniowe, w związku z czym nie powinny być opodatkowane.
Wnioskodawczyni rozlicza jedynie po dwóch latach wydatki na cele mieszkaniowe w kwocie 296 747 zł według wyliczenia:
- sprzedaż - 585 000 zł
- spłata - 280 984,60 zł
- koszty spłaty - 5 620 zł (podatek od czynności cywilnoprawnych)
- koszty spłaty - 1 648,42 zł
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości upłynie 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości upłynie 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.
W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości będzie moment i forma prawna nabycia.
Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.
Instytucja zniesienia współwłasności stanowi likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 210 ustawy Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Może to nastąpić w drodze umowy lub orzeczenia sądu.
Zniesienie współwłasności kształtuje nowy stan prawny, powodując powstanie prawa własności każdego ze współwłaścicieli lub prawo współwłaściciela do przyznanej mu całej rzeczy.
W myśl art. 211 i 212 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.
W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.
Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy (nieruchomości) w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy, tzn. tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności. Wszelkie bowiem przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).
Zatem nabycie w wyniku zniesienia współwłasności co do zasady należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy, stwierdzić należy, że wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w dwóch datach: w 2002r. w spadku udział wynoszący 3/32 i w 2010r. w wyniku zniesienia współwłasności pozostały udział (29/32) w nieruchomości. Po dokonaniu zniesienia współwłasności prawo własności nieruchomości przypadło wyłącznie wnioskodawczyni.
Należy zatem stwierdzić, że sprzedaż w dniu 28 kwietnia 2011r. nieruchomości w udziale nabytym przez wnioskodawczynię w 2002r. (3/32) nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, co oznacza, że przychód ze sprzedaży nieruchomości w tej części nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu natomiast do pozostałego udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności w 2010r. sprzedaż przedmiotowej nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie oznacza, że przedmiotowa sprzedaż stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r.
Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady mają zastosowanie do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009r.
I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
- dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Podstawą obliczenia podatku, zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy ).
Natomiast kosztem odpłatnego zbycia są wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo ? skutkowy.
W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawczyni poniosła tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczą sprzedaży całej nieruchomości, którą wnioskodawczyni nabyła w 3/32 w 2002r.
oraz w 29/32 w 2010r. Jak już wyżej wyjaśniono opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie przychód przypadający na udział nabyty w 2010r. W związku z tym przychód podlegający opodatkowaniu może zostać obniżony wyłącznie o poniesione przez wnioskodawczynię koszty odpłatnego zbycia przypadające proporcjonalnie na udział nabyty w wyniku zniesienia współwłasności w 2010r.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Jak wynika z powyższego, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010r. stanowi podlegające opodatkowaniu źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z odpłatnego zbycia stanowić będzie dla wnioskodawczyni przypadająca na 29/32 wartość sprzedanej nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży (o ile odpowiada wartości rynkowej) pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia tj. opłaty związane ze sprzedażą tej nieruchomości (też odpowiadająca udziałowi 29/32), jeśli wnioskodawczyni takie wydatki poniosła. Od tak obliczonego przychodu należy odjąć koszty uzyskania przychodu. Różnica stanowi dochód do opodatkowania.
Stosownie do powołanych przepisów, do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy zaliczane są:
- udokumentowane koszty nabycia,
- udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości.
W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2010r. w drodze odpłatnego zniesienia współwłasności, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. kwota faktycznej spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak pod warunkiem, że została prawidłowo udokumentowana. Oznacza to, że podatnik powinien posiadać dokumenty, na podstawie których będzie w stanie udowodnić w jakiej wysokości oraz kiedy dokonał spłaty, a także to, że właśnie on tej spłaty dokonał. Na podatniku spoczywa bowiem obowiązek udowodnienia, że poniósł wydatek na spłatę pozostałych współwłaścicieli skoro chce go zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi bowiem, że kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych mogą być tylko prawidłowo udokumentowane koszty nabycia. Prawidłowe udokumentowanie polega m.in. na wykazaniu kto, kiedy i w jakiej wysokości poniósł wydatek. Samo postanowienie Sądu zobowiązujące wnioskodawczynię do spłaty nie stanowi jeszcze dowodu na okoliczność dokonania przez wnioskodawczynię takich spłat. Podatnik winien zatem wykazać w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatkowanie środków na spłatę współwłaścicieli nieruchomości. Również opłaty związane z nabyciem tego udziału tj. podatek od czynności cywilnoprawnych oraz koszty sądowe (które wnioskodawczyni określa jako koszty tego postępowania) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, w przedmiotowej sprawie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi udział 29/32 w przychodzie uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlega dochód, który stanowi wartość sprzedanej nieruchomości przypadającą na ten udział pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia oraz o koszty uzyskania przychodu. Do kosztów takich wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę spłaty oraz podatek od czynności cywilnoprawnych i koszty postępowania sądowego, ale tylko wówczas jeśli z dokumentów wynika, że faktycznie zostały one przez nią poniesione.
W związku z tym, że nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości wynoszącego 29/32 miało miejsce w 2010r., to dochód uzyskany ze sprzedaży tego udziału odpowiadający właśnie udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 2010r. w wyniku zniesienia współwłasności może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, jeśli wnioskodawczyni weźmie pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 i przeznaczy uzyskane środki na jeden z celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. O możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia decyduje bowiem fakt nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości w 2010r.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:
W
dochód zwolniony = D x ----
P
gdzie:
D ? dochód ze sprzedaży,
W ? wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,
P ? przychód ze sprzedaży.
Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:
- wydatki poniesione na:
- nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
- nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
- nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
- budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
- rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- wydatki poniesione na:
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
- spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
Powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia dochodu od opodatkowania z faktem przeznaczenia ? w warunkach określonych w ustawie ? uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne w związku z tym tylko realizacja jednego z powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw.
W myśl ust. 26 ww. art. 21 przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.
Natomiast ust. 28 tegoż artykułu stanowi, iż za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:
- nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
- budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
-przeznaczonych na cele rekreacyjne.
Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).
Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy). Innymi słowy przepis ten zapobiega kumulowaniu ulg i podwójnemu odliczaniu tych samych wydatków.
Natomiast w przypadku niewypełnienia powyższych warunków zwolnienia, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa powyżej i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę. Odsetki te są naliczane od następnego dnia po upływie 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który składane jest zeznanie do dnia zapłaty podatku (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).
W oparciu o stan faktyczny sprawy oraz biorąc pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2010r. w drodze zniesienia współwłasności, jeżeli środki tak uzyskane przeznaczy na cele mieszkaniowe enumeratywnie wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy.
Reasumując stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni udział w przedmiotowej nieruchomości nabyła odpowiednio w 3/32 w 2002r. w spadku oraz w 29/32 w 2010r. w wyniku zniesienia współwłasności. Ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto w spadku udział wynoszący 3/32, a więc od końca 2002r. minęło pięć lat, to ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Natomiast dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności w 2010r. będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Jeżeli jednak uzyskane ze sprzedaży tego udziału środki wnioskodawczyni przeznaczy na cele mieszkaniowe enumeratywnie wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dochód w wysokości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia, objęty zostanie zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2010r. zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe wnioskodawczyni, to uzyskany dochód w całości może korzystać ze zwolnienia.
Zatem jeśli wnioskodawczyni spełni warunki uprawniające ją do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i całość przychodu ze zbycia udziału nabytego w 2010r. przeznaczy na własne cele mieszkaniowe, to nie będzie zobowiązana do płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.
Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.