W zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2013r. (data wpływu 6 lutego 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2013r. (data wpływu 29 kwietnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2013r. (data wpływu 29 kwietnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 kwietnia 2013r. znak: IBPP1/443-101/13/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca założył działalność gospodarczą dnia 7 stycznia 2013r. W ramach działalności będzie oferował usługi z zakresu PKD 66.21 tj. Działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat (według PKWiU 2008-66.21.10.0).

Zakres usług będzie obejmował dochodzenie roszczeń w imieniu osób zlecających usługę, w tym w szczególności:

• szacowanie przybliżonej wysokości uszczerbku na zdrowiu związanego z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia oraz związane z tym ustalenie możliwości uzyskania zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,
• obliczenie kosztów poniesionych na zakup lekarstw oraz niezbędny sprzęt ortopedyczny i rehabilitacyjny,
• ustalenie przewidywanych kosztów opieki,
• ustalenie wysokości utraconych dochodów,
• w przypadku wypadku śmiertelnego, oszacowanie roszczeń przysługujących najbliższym członkom rodziny zmarłego na podstawie art. 446 § 1-4 Kodeksu cywilnego,
• zebranie dokumentów celem udokumentowania szkody (pozyskanie niezbędnej dokumentacji medycznej, urzędowej oraz z zakładów pracy uwiarygodniającej powstanie szkody - za dokumentację urzędową uznaje się notatkę urzędową z miejsca wypadku sporządzoną przez Policję, wyrok sądu itp., za dokumentację medyczną uznaje się wypis ze szpitala, kartę leczenia, dokumenty związane z leczeniem określonej osoby w placówce medycznej),
• zgłoszenie szkody do ubezpieczycieli, tj. sporządzenie pisma roszczeniowego,
• oczekiwanie na wypłatę świadczenia odszkodowawczego z zakładów ubezpieczeń oraz wypłata świadczenia odszkodowawczego klientowi - poszkodowanemu, po potrąceniu wynagrodzenia należnego.
  
  

Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w 2013r. nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powodu specyfiki prowadzonej działalności do tej pory nie zaistniał obowiązek podatkowy w związku z czym Wnioskodawca nie był zmuszony do złożenia deklaracji VAT-R ani przeprowadzenia innego rozliczenia w związku z obowiązkiem odprowadzania podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług doradczych ani udzielał porad, będzie wykonywał tylko czynności wskazane w opisie stanu faktycznego/przyszłego.

Wnioskodawca będzie wykonywał tylko czynności wymienione w opisie stanu faktycznego/przyszłego, co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jest zwolniony od podatku od towarów i usług, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.-dalej zwana Ustawą), ponieważ działalność Wnioskodawcy nie będzie mieściła się w kręgu wyłączeń z możliwości zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ww. Ustawy, w szczególności działalność Wnioskodawcy nie została wymieniona w art. 113 ust. 13 ww. Ustawy. Nie ulega wątpliwości, że co do zasady, usługi świadczone przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 5 Ustawy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 Ustawy jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 Ustawy).

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w bieżącym roku podatkowym, a przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy określonej w art. 113 ust. 9 Ustawy, w związku z czym spełnia wymagania ustawowe dotyczące zwolnienia od podatku od towaru i usług.

Minister Finansów w załączniku do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Z oczywistych względów należy odnieść się tylko do pozycji 12 oraz 13 załącznika.

Wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy m.in. wskazanego pod pozycją 12 tego załącznika ?doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego?, oraz wymienionych pod pozycją 13 ?usług prawniczych?.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz ww. przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia ?doradztwa?. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, ?doradzać? znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych.

Należy wskazać, że Wnioskodawca zamierza świadczyć, za wynagrodzeniem, czynności sklasyfikowane w grupowaniu 66.21.10.0 ?Usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat? (PKWIU 2008r.), polegające na szacowaniu wysokości szkody oraz dochodzeniu roszczeń ubezpieczeniowych na zlecenie osób fizycznych, które to nie są wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz zgodnie z symbolem PKWiU nie zawierają się w grupie usług doradztwa ani usług prawniczych, jak też nie mogą być z nimi utożsamiane. Wobec tego należy przyjąć, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie podmiotowe od podatku towaru i usług w przedstawionym stanie faktycznym na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług ? zgodnie z art. 8 ust. 1 ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (?).

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Ponadto, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy ? wobec braku w ustawie definicji doradztwa ? posłużyć się znaczeniem językowym. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1994), ?doradzić ? doradzać? znaczy dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast ?doradczy? to, według powyższego Słownika, służący radą, doradzający, zaś ?doradca? to ten, kto doradza. W potocznym rozumieniu termin ?doradztwo? obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin ?usługi w zakresie doradztwa? należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca założył działalność gospodarczą w dniu 7 stycznia 2013r. Będzie prowadził działalność związaną z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat (PKWiU 66.21.10.0).

Zakres usług będzie obejmował dochodzenie roszczeń w imieniu osób zlecających usługę, w tym w szczególności:

• szacowanie przybliżonej wysokości uszczerbku na zdrowiu związanego z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia oraz związane z tym ustalenie możliwości uzyskania zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,
• obliczenie kosztów poniesionych na zakup lekarstw oraz niezbędny sprzęt ortopedyczny i rehabilitacyjny,
• ustalenie przewidywanych kosztów opieki,
• ustalenie wysokości utraconych dochodów,
• w przypadku wypadku śmiertelnego, oszacowanie roszczeń przysługujących najbliższym członkom rodziny zmarłego na podstawie art. 446 § 1-4 Kodeksu cywilnego,
• zebranie dokumentów celem udokumentowania szkody (pozyskanie niezbędnej dokumentacji medycznej, urzędowej oraz z zakładów pracy uwiarygodniającej powstanie szkody - za dokumentację urzędową uznaje się notatkę urzędową z miejsca wypadku sporządzoną przez Policję, wyrok sądu itp., za dokumentację medyczną uznaje się wypis ze szpitala, kartę leczenia, dokumenty związane z leczeniem określonej osoby w placówce medycznej),
• zgłoszenie szkody do ubezpieczycieli, tj. sporządzenie pisma roszczeniowego,
• oczekiwanie na wypłatę świadczenia odszkodowawczego z zakładów ubezpieczeń oraz wypłata świadczenia odszkodowawczego klientowi - poszkodowanemu, po potrąceniu wynagrodzenia należnego.
  
  

Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w 2013r. nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług doradczych ani udzielał porad. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na szacowaniu wysokości szkody oraz dochodzeniu roszczeń ubezpieczeniowych na zlecenie osób fizycznych bez jakiegokolwiek doradzania (Wnioskodawca wskazał, że nie będzie wykonywał usług doradczych ani udzielał porad), to czynność ta nie stanowi usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy w związku z czynnościami wymienionymi pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca rozpoczynając od dnia 7 stycznia 2013r. działalność gospodarczą mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w 2013r., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Zwolnienie to jest możliwe przy założeniu, że Wnioskodawca oprócz wskazanych we wniosku usług polegających na szacowaniu wysokości szkody oraz dochodzeniu roszczeń ubezpieczeniowych na zlecenie osób fizycznych (bez usług doradczych) nie wykonuje/nie będzie wykonywał innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT w związku z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł, zwolnienie określone w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT utraci moc z momentem przekroczenia tej kwoty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że będzie przysługiwało mu zwolnienie podmiotowe od podatku towaru i usług w przedstawionym stanie faktycznym na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca rozpoczynając w dniu 7 stycznia 2013r. działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu ww. usług mógł wybrać zwolnienie od podatku VAT tylko na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży miała nie przekroczyć, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł nie zaś na podstawie art. art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.