Prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych przez menadżerów oraz (...)

15.3.2012

Prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych przez menadżerów oraz możliwości dokonania korekty deklaracji za okresy, w których odliczył on naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez menadżerów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011r. (data wpływu 15 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Menadżerów oraz możliwości dokonania korekty deklaracji za okresy, w których odliczył on naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Menadżerów oraz możliwości dokonania korekty deklaracji za okresy, w których odliczył on naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 6 maja 2010r. Wnioskodawca zawarł dwa kontrakty menadżerskie z osobami fizycznymi prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą. Osoby te zostały wcześniej powołane do bycia członkami zarządu Spółki (dalej jako: ?Menadżerowie'). Zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, zadaniem Menadżerów było kierowanie działalnością przedsiębiorstwa Spółki. Do obowiązków Menadżerów należało w szczególności:

prowadzenie spraw przedsiębiorstwa z należytą starannością z uwzględnieniem interesów przedsiębiorstwa;
przygotowanie rocznych i wieloletnich planów działania przedsiębiorstwa, kierowanie i nadzór przy ich wdrożeniu i realizacji;
prowadzenie polityki kadrowej przedsiębiorstwa;
składanie wspólnikom Spółki, co najmniej raz na miesiąc pisemnych sprawozdań z działalności Spółki;
kształtowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa oraz Spółki na zewnątrz.

Zgodnie z postanowieniami kontraktów, Menadżerowie mieli wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Wnioskodawcy, w miejscu realizacji projektów gospodarczych przedsiębiorstwa oraz w każdym innym miejscu, w którym przedsiębiorstwo prowadzi swoje interesy.

Z tytułu wykonywania obowiązków określonych w kontraktach menadżerskich, Menadżerom przysługiwało miesięczne wynagrodzenie określone w kwocie netto, powiększone o należny podatek VAT. Wynagrodzenie było płatne przez Spółkę w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania przez nią faktur VAT wystawionych przez Menadżerów.

Zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, Menadżerowie nie ponosili odpowiedzialności wobec osób trzecich za skutki czynności wykonanych przez nich w ramach tych kontraktów. Odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosiła Spółka.

Na podstawie kontraktów menadżerskich, Menadżerom przysługiwało prawo do otrzymywania wynagrodzenia w razie choroby przez okres do 4 miesięcy. Menadżerom przysługiwał także płatny urlop wypoczynkowy w wymiarze 26 dni, w ciągu roku kalendarzowego.

Zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, w okresie od maja 2010r. do września 2011r. Menadżerowie wystawiali na rzecz Spółki faktury VAT dokumentujące wykonane przez nich czynności. W powyższym okresie Wnioskodawca odliczał VAT naliczony wykazany na powyższych fakturach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka była uprawniona do odliczania naliczonego podatku VAT, wykazanego na fakturach, które były wystawiane przez Menadżerów, zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich i dokumentowały wykonane przez nich czynności...
Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie jest negatywna, którego okresu powinny dotyczyć korekty rozliczeń Spółki w zakresie VAT ? czy Spółka może skorygować swoje rozliczenia na bieżąco czy musi dokonać korekty deklaracji, za okresy, w których odliczyła naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka nie była uprawniona do odliczania naliczonego podatku VAT wykazanego na fakturach, które były wystawiane przez Menadżerów, zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich i dokumentowały wykonane przez nich czynności.
Spółka musi dokonać korekty swoich rozliczeń w zakresie VAT oraz złożonych deklaracji, za okresy, w których odliczyła naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1) lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2) ustawy o VAT, nie stanowią podstawy m.in. do obniżenia podatku należnego, faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podatkowi VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług. Na podstawie art. 15 ust. 1 za podatników podatku VAT uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem, żeby świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi być, co do zasady, wykonywane odpłatnie przez podmiot będący podatnikiem VAT, czyli podmiot wykonujący działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r., Nr 51, poz. 307; ze zm.; dalej jako: ?ustawa o PDOF'), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W art. 13 pkt 7 ustawy o PDOF zostały wskazane przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Obydwaj Menadżerowie byli członkami zarządu Spółki.

Dodatkowo, w art. 13 pkt 9 ustawy o PDOF zostały wskazane przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej ? z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o PDOF.

W ocenie Spółki, pomimo formalnego wykonywania czynności przewidzianych w kontraktach menadżerskich przez Menadżerów w ramach indywidualnie prowadzonych działalności gospodarczych, faktycznie, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT, czynności te nie powinny być zakwalifikowane jako wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej. Po pierwsze, bowiem, przychody otrzymywane przez Menadżerów są wymienione w art. 13 pkt 7 ustawy o PDOF (gdyby nawet uznać, że nie mieszczą się one w tym przepisie to z całą pewnością są objęte zakresem art. 13 pkt 9 ustawy o PDOF). Po drugie, kontrakty menadżerskie zawarte z Menadżerami określają warunki wykonywania czynności przez Menadżerów, przysługujące im z tego tytułu wynagrodzenie oraz przewidują odpowiedzialność zlecającego wykonanie czynności (tutaj Spółki) wobec osób trzecich.

Mając powyższe na uwadze, Spółka uważa, że czynności wykonywane przez Menadżerów zgodnie z kontraktami menadżerskimi nie były przez nich wykonywane w ramach działalności gospodarczej i w efekcie nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Konsekwentnie, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2) ustawy o VAT, Wnioskodawca nie był uprawniony do odliczenia VAT naliczonego, wykazanego na fakturach, które były wystawiane przez Menadżerów, zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich i dokumentowały wykonane przez nich czynności.

Ad. 2.

Ustawa o VAT nie zawiera przepisów szczególnych wskazujących w jaki sposób, w szczególności w odniesieniu do których okresów należy dokonać korekty rozliczeń oraz deklaracji, w przypadku błędnego i nieuprawnionego odliczenia naliczonego podatku VAT. Przepisy Ordynacji, w art. 81, zawierają jedynie ogólne upoważnienie podatników do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji.

Zdaniem Spółki, z uwagi na związek dokonanych odliczeń naliczonego podatku VAT, z okresami, za które tych odliczeń dokonano, w szczególności w odniesieniu do momentu wykonania usług udokumentowanych przez Menadżerów fakturami, Wnioskodawca powinien dokonać korekty w zakresie VAT wstecz. W praktyce, Spółka musi dokonać korekty swoich rozliczeń w zakresie VAT oraz złożonych deklaracji, za okresy, w których nieprawidłowo odliczyła naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm. a od dnia 26 sierpnia 2011r. t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów bądź usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje w których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 6 maja 2010r. zawarł dwa kontrakty menadżerskie z osobami fizycznymi prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą. Osoby te zostały wcześniej powołane do bycia członkami zarządu Spółki. Zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, zadaniem Menadżerów było kierowanie działalnością przedsiębiorstwa Spółki. Do obowiązków Menadżerów należało w szczególności:

prowadzenie spraw przedsiębiorstwa z należytą starannością z uwzględnieniem interesów przedsiębiorstwa;
przygotowanie rocznych i wieloletnich planów działania przedsiębiorstwa, kierowanie i nadzór przy ich wdrożeniu i realizacji;
prowadzenie polityki kadrowej przedsiębiorstwa;
składanie wspólnikom Spółki, co najmniej raz na miesiąc pisemnych sprawozdań z działalności Spółki;
kształtowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa oraz Spółki na zewnątrz.

Z tytułu wykonywania obowiązków określonych w kontraktach menadżerskich, Menadżerom przysługiwało miesięczne wynagrodzenie określone w kwocie netto, powiększone o należny podatek VAT. Zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, Menadżerowie nie ponosili odpowiedzialności wobec osób trzecich za skutki czynności wykonanych przez nich w ramach tych kontraktów. Odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosił Wnioskodawca.

W zaistniałej sytuacji istotne jest rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca był uprawniony do odliczania podatku naliczonego VAT, wykazanego na fakturach, które były wystawiane przez Menadżerów.

Powyższe wymaga uprzedniego rozważenia, czy dla opisanych we wniosku transakcji Menadżerowie działali jako podatnicy podatku od towarów i usług oraz czy wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu kontraktu menadżerskiego podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej powyżej ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 15 w ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m. in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast należy, że sformułowanie wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, iż z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Odnosząc powyższe do powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie są spełnione warunki do uznania czynności wykonywanych przez Menadżerów na rzecz Wnioskodawcy na podstawie kontraktów menadżerskich za samodzielną działalność gospodarczą. Jednocześnie, w sytuacji gdy faktycznie przychody z tytułu czynności przewidzianych w kontraktach menadżerskich, opisanych we wniosku, wymienione zostały w art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Menadżerowie wykonywali te czynności na podstawie stosunku prawnego, który określał:

warunki ich wykonywania,
wynagrodzenie, a także,
odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich,

to w zaistniałych okolicznościach nie byli oni podatnikami podatku od towarów i usług, a wynagrodzenie otrzymywane przez Menadżerów z tytułu wykonywania tych czynności nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Menadżerów dokumentujących czynności przewidziane w kontraktach menadżerskich, z uwagi na fakt, iż Menadżerowie z uwagi na te czynności nie byli podatnikami podatku od towarów i usług oraz czynności te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie był on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego, wykazanego na fakturach, które były wystawiane przez Menadżerów, zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich i dokumentowały wykonane przez nich czynności, należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca ma wątpliwości, którego okresu powinny dotyczyć korekty rozliczeń w zakresie VAT ? czy może skorygować swoje rozliczenia na bieżąco czy musi dokonać korekty deklaracji, za okresy, w których odliczył naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota wynikająca z faktury.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 tej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT ? podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 12 ww. ustawy o VAT, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego określi je w innej wysokości.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego. Wprawdzie przepisy ustawy o VAT nie zawierają generalnej reguły dotyczącej korekt deklaracji, ani co do przesłanek takiej korekty, ani co do sposobu jej dokonywania, to jednak konieczność korekty powstaje w każdym przypadku, gdy kwota odliczenia byłaby niższa lub wyższa od kwoty odliczenia przysługującego podatnikowi, a także w sytuacjach, gdy po wykazaniu odliczenia uległy zmianie czynniki wpływające na prawo lub wielkość odliczenia.

Zgodnie z art. 81 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zatem, skorygowanie deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony w uprzednio złożonej deklaracji. Korekta deklaracji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług może dotyczyć m.in. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

W ramach korygowania deklaracji podatkowej podatnik ma zatem możliwość poprawienia każdego błędu w deklaracji podatkowej, w szczególności w przypadku wykazania zobowiązania podatkowego w wysokości niższej lub wyższej od kwoty należnej.

Z treści wniosku wynika, iż zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich, w okresie od maja 2010r. do września 2011r. Menadżerowie wystawiali na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT dokumentujące wykonane przez nich czynności. W powyższym okresie Wnioskodawca odliczał VAT naliczony wykazany na powyższych fakturach.

Wobec wcześniejszego rozstrzygnięcia uznającego, że w sytuacji gdy będą spełnione wszystkie warunki przewidziane przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, czynności świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez Menadżerów w ramach kontraktów menadżerskich, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji, wobec przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te czynności, Wnioskodawca winien skorygować deklaracje VAT-7 za okresy rozliczeniowe, w których uwzględniono te faktury, tj. za okres od maja 2010r. do września 2011r., zgodnie z art. 81 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż musi on dokonać korekty swoich rozliczeń w zakresie VAT oraz złożonych deklaracji, za okresy, w których odliczył podatek naliczony VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Menadżerów, należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych dla Menadżerów, którzy wykonywali na rzecz Wnioskodawcy wskazane usługi, gdyż zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.