W zakresie ustalenia podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych oraz ich (...)

W zakresie ustalenia podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych oraz ich sprzedaży na terytorium kraju.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 10 maja 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 maja 2012r. (data wpływu 18 czerwca 2012r.) oraz z dnia 30 lipca 2012r. (data wpływu 31 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych oraz ich sprzedaży na terytorium kraju ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych oraz ich sprzedaży na terytorium kraju.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2012r. (data wpływu 18 czerwca 2012r.) oraz pismem z dnia 30 lipca 2012r. (data wpływu 31 lipca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 lipca 2012r., znak: IBPP4/443-203/12/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, zawrzeć z obywatelem Wielkiej Brytanii umowę zlecenia, na podstawie której zobowiąże się do świadczenia usług w zakresie prezentacji i pomocy w sprzedaży używanych samochodów osobowych należących do zleceniodawcy ? obywatela Wielkiej Brytanii (zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008r. zmieniającym załącznik 1 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, mowa jest o następujących samochodach osobowych ? pojazdy samochodowe wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym, o pojemności skokowej: ? do 1000cm3 (CN) 8703 21 90, -1000 -1500cm3 (CN) 8703 22 90, -1500 -3000cm3 (CN) 8703 23 90). Wszystkie pojazdy będą używanymi samochodami niezarejestrowanymi na terytorium Polski. W zakres zlecenia wchodzić będą w szczególności czynności mające na celu znalezienie nabywcy na samochody oferowane do sprzedaży przez zleceniodawcę, a w razie znalezienia nabywcy, reprezentowanie zleceniodawcy przez Wnioskodawcę (w charakterze pełnomocnika) przy zawieraniu umowy kupna-sprzedaży. Wnioskodawca, na mocy upoważnienia zleceniodawcy ? Brytyjczyka, będzie miał prawo do samodzielnego ustalania ceny sprzedaży, w oparciu o zweryfikowane przez siebie możliwości zbycia danego samochodu na danym rynku.

Powyższe czynności Wnioskodawca będzie wykonywał odpłatnie, przy czym opłata będzie zryczałtowana, miesięczna.

W wyjątkowych sytuacjach, w razie znalezienia nabywców w cenach wyjątkowo atrakcyjnych dla zleceniodawcy, strony będą mogły ustalić odrębne wynagrodzenie prowizyjne od poszczególnych sfinalizowanych transakcji sprzedaży.

Wnioskodawca i zleceniodawca nie będą związani umową komisową, a Wnioskodawca będzie wykonywał swoje czynności jedynie jako pełnomocnik sprzedawcy ? zleceniodawcy, a nie jako samoistny sprzedawca (komisant).

Brytyjski kontrahent będzie dostarczał do Polski swoje pojazdy używane (samodzielnie lub przy pomocy firm transportowych). Eksponowane będą one w Polsce na najmowanym przez Brytyjczyka placu należącym do osoby trzeciej (Brytyjczyk zawrze umowę najmu z dysponentem placu). Wnioskodawca będzie najmował od osoby trzeciej pomieszczenie znajdujące przy placu z eksponowanymi pojazdami. W pomieszczeniu tym będzie miał swoje biuro.

W razie znalezienia osoby zainteresowanej zakupem pojazdu, Wnioskodawca, działając jako pełnomocnik Brytyjczyka, zawrze umowę kupna-sprzedaży, w której sprzedającym będzie obywatel Wielkiej Brytanii, a kupującym ? zainteresowany nabyciem pojazdu w Polsce klient.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 lipca 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że w zapytaniu w sposób wyraźny wskazano, że dokonując sprzedaży rzeczy Wnioskodawca będzie działał jako pełnomocnik. Wnioskodawca nie będzie zatem władał (rozporządzał rzeczą) jak właściciel. Rozporządzanie rzeczą jak właściciel dotyczy posiadacza samoistnego (art. 336 k.c.), do których z pewnością nie można zaliczyć pełnomocnika. Ktoś kto włada rzeczą jak właściciel działa w imieniu własnym i na własną rzecz. Posiadanie samoistne (właścicielskie) polega, najogólniej biorąc, na faktycznym wykonywaniu tych uprawnień, które składają się na treść prawa własności. Posiadacz włada rzeczą samodzielnie, bezpośrednio lub pośrednio, WE WŁASNYM IMIENIU i z reguły we własnym interesie. Sąd Najwyższy wskazał, że cecha samoistnego posiadania wyraża się w występowaniu po stronie posiadacza faktycznej możliwości władania rzeczą w sposób, do jakiego uprawniony jest właściciel (post. SN z 7 maja 1986r., III CRN 60/86, OSNC 1987, Nr 9, poz. 138). Tymczasem Wnioskodawca wprost wskazał, że będzie działał jako pełnomocnik, z którym dodatkowo zawarta będzie umowa zlecenia. Zarówno stosunek pełnomocnictwa jak i stosunek zlecenia przesądzają o tym, że Wnioskodawca będzie działał W IMIENIU MOCODAWCY ? brytyjskiego kontrahenta, co wprost wynika z obowiązujących przepisów (art. 96 k.c. oraz art. 734 § 2 k.c.). W żadnym razie nie można traktować tego jako rozporządzania rzeczą jak właściciel, co także wprost wynika z istoty zlecenia (art. 741 k.c.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ? sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 30 lipca 2012r.:

Czy Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu transakcji opisanych w rubryce 68 niniejszego formularza i czy ma to no wpływ fakt, że nabywca pojazdu w opisanym zdarzeniu przyszłym jest obywatelem (podmiotem zarejestrowanym ? w razie podmiotów nie będących osobami fizycznymi) w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej albo jest obywatelem (podmiotem zarejestrowanym ? w razie podmiotów nie będących osobami fizycznymi) państwa spoza Unii Europejskiej, np. Ukrainy?

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym ostatecznie w piśmie z dnia 30 lipca 2012r.:

Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu transakcji opisanych w rubryce 68 niniejszego formularza, gdyż ustawa o podatku akcyzowym nie daje ku temu podstawy. Podatnikiem podatku akcyzowego będzie osoba, która nabędzie pojazd na terytorium Polski na podstawie umowy kupna-sprzedaży zawartej przez Wnioskodawcę z obywatelem Wielkiej Brytanii, reprezentowanym przez Wnioskodawcę jako pełnomocnika. Podstawę do takiego wniosku stanowi art. 102 ust. 2 ustawy. To, czy nabywca jest, czy nie jest obywatelem innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (lub podmiotem mającym siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego) nie ma znaczenia, albowiem ustawa o podatku akcyzowym nie przewiduje w tym zakresie zwolnienia podmiotowego i nie różnicuje sytuacji nabywcy ze względu na jego obywatelstwo (siedzibę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji obejmującego zawartą klasyfikację wyrobu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwana ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą?, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jednocześnie w myśl art. 3 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.). Ewentualne zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
  2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
  3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
    • wyprodukowanego na terytorium kraju,
    • od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Ponadto w myśl art. 100 ust. 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Stosownie do art. 102 ust. 1 ? ust. 3 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.

W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie zaś po powołanego w powyższych przepisach art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

  1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju ? jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
  2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel ? jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
  3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym ? jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca zamierza, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, zawrzeć z obywatelem Wielkiej Brytanii umowę zlecenia, na podstawie której zobowiąże się do świadczenia usług w zakresie prezentacji i pomocy w sprzedaży używanych samochodów osobowych należących do zleceniodawcy ? obywatela Wielkiej Brytanii (zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008r. zmieniającym załącznik 1 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, mowa jest o następujących samochodach osobowych ? pojazdy samochodowe wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym, o pojemności skokowej: ? do 1000cm3 (CN) 8703 21 90, -1000 -1500cm3 (CN) 8703 22 90, -1500 -3000cm3 (CN) 8703 23 90). Wszystkie pojazdy będą używanymi samochodami niezarejestrowanymi na terytorium Polski. W zakres zlecenia wchodzić będą w szczególności czynności mające na celu znalezienie nabywcy na samochody oferowane do sprzedaży przez zleceniodawcę, a w razie znalezienia nabywcy, reprezentowanie zleceniodawcy przez Wnioskodawcę (w charakterze pełnomocnika) przy zawieraniu umowy kupna-sprzedaży. Wnioskodawca, na mocy upoważnienia zleceniodawcy ? Brytyjczyka, będzie miał prawo do samodzielnego ustalania ceny sprzedaży, w oparciu o zweryfikowane przez siebie możliwości zbycia danego samochodu na danym rynku.

Powyższe czynności Wnioskodawca będzie wykonywał odpłatnie, przy czym opłata będzie zryczałtowana, miesięczna. W wyjątkowych sytuacjach, w razie znalezienia nabywców w cenach wyjątkowo atrakcyjnych dla zleceniodawcy, strony będą mogły ustalić odrębne wynagrodzenie prowizyjne od poszczególnych sfinalizowanych transakcji sprzedaży. Wnioskodawca i zleceniodawca nie będą związani umową komisową, a Wnioskodawca będzie wykonywał swoje czynności jedynie jako pełnomocnik sprzedawcy ? zleceniodawcy, a nie jako samoistny sprzedawca (komisant).

Brytyjski kontrahent będzie dostarczał do Polski swoje pojazdy używane (samodzielnie lub przy pomocy firm transportowych). Eksponowane będą one w Polsce na najmowanym przez Brytyjczyka placu należącym do osoby trzeciej (Brytyjczyk zawrze umowę najmu z dysponentem placu). Wnioskodawca będzie najmował od osoby trzeciej pomieszczenie znajdujące przy placu z eksponowanymi pojazdami. W pomieszczeniu tym będzie miał swoje biuro.

W razie znalezienia osoby zainteresowanej zakupem pojazdu, Wnioskodawca, działając jako pełnomocnik Brytyjczyka, zawrze umowę kupna-sprzedaży, w której sprzedającym będzie obywatel Wielkiej Brytanii, a kupującym ? zainteresowany nabyciem pojazdu w Polsce klient.

Wnioskodawca będzie działał jako pełnomocnik. Wnioskodawca nie będzie zatem władał (rozporządzał rzeczą) jak właściciel. Wnioskodawca wprost wskazał, że będzie działał jako pełnomocnik, z którym dodatkowo zawarta będzie umowa zlecenia. Zarówno stosunek pełnomocnictwa jak i stosunek zlecenia przesądzają o tym, że Wnioskodawca będzie działał W IMIENIU MOCODAWCY ? brytyjskiego kontrahenta, co wprost wynika z obowiązujących przepisów (art. 96 k.c. oraz art. 734 § 2 k.c.). W żadnym razie nie można traktować tego jako rozporządzania rzeczą jak właściciel, co także wprost wynika z istoty zlecenia (art. 741 k.c.).

A zatem z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż prawo rozporządzania samochodami osobowym jak właściciel nabywać będą klienci obywatela Wielkiej Brytanii reprezentowanego przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, którzy po zawarciu umowy kupna sprzedaży staną się właścicielami ww. samochodów. Ponadto to nie Wnioskodawca lecz obywatel Wielkiej Brytanii ? sprzedawca samochodu sam zajmie się dostarczeniem samochodów do Polski (samodzielnie lub przy pomocy firm transportowych).

Należy zatem stwierdzić, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie dokonywał czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym. Na powyższe pozostaje bez wpływu okoliczność, jakich krajów obywatelami będą nabywcy przedmiotowych samochodów osobowych w przypadku osób fizycznych, lub też w jakich krajach zarejestrowani będą nabywcy inni niż osoby fizyczne.

Jednocześnie, w myśl art. 102 ust. 2 ustawy, w przypadku nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel ? jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju ? podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem jak właściciel.

Zatem w okolicznościach przedstawionych we wniosku, podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu nabyć wewnątrzwspólnotowych samochodów osobowych będą ich nabywcy.

Tym samym Wnioskodawca reprezentujący obywatela Wielkiej Brytanii w sprawie objętej wnioskiem nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo ? mając na uwadze treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu: ?minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną)? oraz fakt, że stroną wniosku o udzielenie przedmiotowej interpretacji jest Wnioskodawca ? należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla nabywców samochodów osobowych opisanych we wniosku.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych oraz ich sprzedaży na terytorium kraju. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych należących do obywatela brytyjskiego, a sprzedanych w Polsce przez jego pełnomocnika (Wnioskodawcę) została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika