1. Czy Gmina mogła przedmiotowy VAT odliczyć (zgodnie z art. 86 ustawy o VAT) mając w czasie realizacji (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ?Modernizacja (?)?. Wniosek uzupełniono w dniu 9 kwietnia 2009 r. o oryginał pełnomocnictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2005 Gmina uzyskała dofinansowanie projektu pn. ?Modernizacja (?)? o nr 1(?) w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego Województwa xxx. Całe zadanie inwestycyjne realizowane było w okresie od (?) do (?). Zgodnie z warunkami umowy beneficjent w okresie 5 lat od podpisania umowy nie może zmienić własności infrastruktury.

Na etapie sporządzania wniosku (lipiec 2004 r.), dla trwałości projektu Gmina oświadczyła, że przedmiot projektu po jego realizacji będzie przekazany w trwały zarząd do Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, tj. zakładu budżetowego Gminy, którego celem statutowym było bieżące i ciągłe zaspokajanie potrzeb ludności Gminy w zakresie podstawowych usług komunalnych (woda, ścieki, mieszkania itp.).

W myśl przepisów rozdziału 5 działu II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną. Powyższe wskazuje, że Gmina jest nadal właścicielem przedmiotu oddanego w trwały zarząd, a jednostka organizacyjna (zakład budżetowy) powstała na mocy przepisów ustawy o finansach publicznych, czerpie z tego przedmiotu zysk.

Ponadto, Gmina jest podatnikiem podatku VAT czynnym, tzn. prowadzi sprzedaż opodatkowaną typu sprzedaż gruntów i nieruchomości, dzierżawy, najem, sprzedaż gazety, opłaty za użytkowanie wieczyste. Składa więc comiesięcznie deklaracje VAT-7. Wskazany wyżej Zakład był podatnikiem podatku VAT, tj. m. in. prowadził sprzedaż wody i ścieków.

W połowie roku 2006 przedmiotowy zakład budżetowy został przekształcony w:

1. spółkę prawa handlowego ? X Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. (XPGK Sp. z o.o.), które jest podatnikiem podatku VAT czynnym i prowadzi m. in. sprzedaż wody i ścieków. Jego właścicielem w 100% jest Gmina.
2. zakład budżetowy ? Zakład Usług Komunalnych, którego główny zakres działalności dotyczy gospodarki mieszkaniowej.

Przekształcenie dotychczasowego Zakładu w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie dawało już możliwości prawnych Gminie, aby infrastruktura w postaci ujęcia wody w K (dofinansowana ze środków unijnych) mogła być przekazana w trwały zarząd. Ta forma, zgodnie z ww. ustawą o gospodarce nieruchomościami, dotyczy jednostek organizacyjnych. Ponadto majątek ten nie mógł być przekazany na własność Spółce z uwagi na zmianę właściciela, a to naruszałoby zasady trwałości projektu. Jedynym wyjściem była umowa dzierżawy (ale ta decyzja zapadła już po oddaniu ujęcia do użytkowania i rozliczeniu inwestycji).

Przychody ze zmodernizowanego ujęcia wody w K czerpie XPGK Sp. z o.o., tj. sprzedaje wodę. Gmina w czasie realizacji zadania współfinansowanego środkami z UE nie odliczała podatku VAT naliczonego wynikającego z realizowanej inwestycji, w związku z brakiem powiązania przedmiotowych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną (jak wyżej wskazano ujęcie miało być przekazane w formie trwałego zarządu ? sytuacja uległa zmianie po przekształceniu). Dowodem na powyższe jest szereg kontroli przeprowadzonych w czasie realizacji i po jej zakończeniu przez Urzędy Skarbowe i inne uprawnione instytucje.

W związku z powyższym, na etapie rozpoczęcia inwestycji uznano, że podatek VAT z tytułu realizacji zakupów związanych z modernizacją ujęcia wody w K traktowany będzie jako koszt kwalifikujący się do sfinansowania środkami z Unii Europejskiej (brak możliwości jego odliczenia przez Gminę ? będzie w przyszłości trwały zarząd, ale są to czynności wyłączone spod przepisów ustawy o VAT). Niemniej po zakończeniu inwestycji i po przekształceniu dotychczasowego Zakładu w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością jedyną możliwością, aby administrować wskazanym ujęciem było zawarcie umowy dzierżawy. Zgodnie z powyższym zachowana została pozycja trwałego majątku ? nie przekazano infrastruktury na rzecz innego podmiotu, tj. cały czas właścicielem jest Gmina, a spółka mogła z inwestycji czerpać dochody ? sprzedaż wody. Spółka pełni funkcję eksploatatora ujęcia wody.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina mogła przedmiotowy VAT odliczyć (zgodnie z art. 86 ustawy o VAT) mając w czasie realizacji świadomość, że zmodernizowane ujęcie regulować będzie trwały zarząd...
2. Jeżeli jednak nie, to czy obecnie, tj. po zawarciu umowy dzierżawy, Gmina może dokonać korekty deklaracji i VAT naliczony odliczyć od podatku VAT należnego w związku z umową dzierżawy na zasadach ogólnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina mogła uznać VAT jako koszt kwalifikujący się do zwrotu ze środków Unii Europejskiej, ponieważ przygotowując wniosek o dofinansowanie, realizując inwestycję i kończąc ten proces w połowie roku 2006 nie miała podstaw do zwrotu podatku VAT z budżetu państwa na zasadach obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Powyższe związane jest z faktem przekazania inwestycji w formie trwałego zarządu, czyli nabyte towary i usługi w ramach inwestycji nie służyły do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, zgodnie z wytycznymi pn. ?Kwalifikowalność wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego' ? (Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Departament Koordynacji i Zarządzania Podstawami Wsparcia Wspólnoty. Warszawa, wrzesień 2006 r.), wskazano na przykład: ? Gmina realizuje projekt z zakresu budowy kanalizacji. Do projektu nie należy użytkowanie powstałej infrastruktury. Od momentu odbioru technicznego infrastruktury jej operatorem będzie należąca do gminy spółka komunalna (podatnik VAT), która będzie pobierać opłaty od użytkowników indywidualnych. W tym przypadku podatek VAT poniesiony przez gminę w związku z budową infrastruktury jest kosztem kwalifikującym się do wsparcia'.

W związku z powyższym, przychody ze zmodernizowanego ujęcia czerpie Spółka (sprzedaż wody), a nie Gmina.

Po przeprowadzonej jednak kontroli na zlecenie X Urzędu Wojewódzkiego stwierdzono, że Gmina jednak nie mogła uznać VAT jako kosztu kwalifikującego się do zwrotu z UE, ponieważ stwierdzono, że nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi w całości służą wykonywaniu czynności opodatkowanych (odpłatna dzierżawa mienia), w ich opinii Gmina nabyła więc prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości.

W związku z powyższym uznać należy, że obecnie Gmina może skorygować deklaracje za okres realizacji inwestycji, czyli lata 2005-2006 i w zakresie podatku naliczonego odliczyć go w momencie wystawienia pierwszej faktury za czynsz dzierżawny, tj. netto 1.000,00 + 22% VAT w miesiącu lipcu 2006 r.

Reasumując, jeżeli nie można uznać podatku naliczonego jako kwalifikującego się do zwrotu z UE (bo jest obecnie sprzedaż opodatkowana) to nie ma przeciwwskazań, aby wg obecnego stanu prawnego odzyskać ten podatek VAT należny na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług ? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, w myśl ww. przepisów wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa reguła wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m. in. zadania obejmujące sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Zaznaczyć należy, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz są objęte zwolnieniem określonym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Gmina w ramach swoich zadań własnych w roku 2005 uzyskała dofinansowanie projektu pn. ?Modernizacja (?)? o nr 1(?) w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego Województwa xxx. Całe zadanie inwestycyjne realizowane było w okresie od (?) do (?). Zgodnie z warunkami umowy Beneficjent w okresie 5 lat od podpisania umowy nie może zmienić własności infrastruktury. Na etapie sporządzania wniosku (lipiec 2004 r.), dla trwałości projektu Gmina oświadczyła, że przedmiot projektu po jego realizacji będzie przekazany w trwały zarząd do Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej ? czyli zakładu budżetowego Gminy, którego celem statutowym było bieżące i ciągłe zaspokajanie potrzeb ludności Gminy w zakresie podstawowych usług komunalnych (woda, ścieki, mieszkania itp.). W związku z powyższym nabyte towary i usługi w ramach inwestycji nie służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.

W połowie roku 2006 zakład budżetowy ZGKiM został przekształcony w spółkę handlową o nazwie X Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o., które jest podatnikiem podatku VAT czynnym i prowadzi m. in. sprzedaż wody i ścieków. Jego właścicielem w 100% jest Gmina . Ponadto, działa zakład budżetowy pod nazwą Zakład Usług Komunalnych, którego główny zakres działalności dotyczy gospodarki mieszkaniowej. W związku z powyższym w miejsce trwałego zarządu została podpisana umowa dzierżawy (odpłatnej).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie, na moment rozpoczęcia inwestycji, nie został jednak spełniony wskazany wyżej warunek, ponieważ Gmina będąca beneficjentem przedmiotowej inwestycji, realizowała zadania własne, a towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu, nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Gminie nie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Jednakże, w momencie, gdy w miejsce trwałego zarządu podpisano umowę dzierżawy, zmieniły się warunki wykorzystywania przedmiotowej inwestycji. Tym samym uległo zmianie przeznaczenie realizowanego projektu i pojawił się związek z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, Gmina nie mogła dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury za realizację inwestycji pn. ?Modernizacja (?)? w czasie, gdy dla przedmiotowego projektu brak było związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, ust. 11, ust. 12, ust. 16 i ust. 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym na dzień 1 sierpnia 2006 r., stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ww. ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości ? w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ww. ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Stosownie do przepisu art. 91 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W myśl ust. 5, korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

Stosownie do przepisu art. 91 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy nie odliczyli podatku naliczonego w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży nieopodatkowanej.

Ponadto, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika również, iż w połowie roku 2006 przedmiotowy Zakład został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a Gmina udostępniła przedmiot inwestycji na podstawie umowy dzierżawy (odpłatnej), w konsekwencji czego u Wnioskodawcy wystąpiły czynności opodatkowane, związane ze zrealizowanym projektem.

Zatem, początkowo nabywane towary i usługi, związane z realizacją przedmiotowego zadania z założenia nie miały służyć czynnościom opodatkowanym u Wnioskodawcy i w związku z tym nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur.

Z uwagi jednak, że na moment rozpoczęcia wykorzystywania inwestycji miało miejsce przejęcie zadań polegających na świadczeniu usług wodociągowych przez spółkę prawa handlowego nastąpiła zmiana stosunku prawnego między beneficjentem (Wnioskodawcą) a operatorem ? umowa dzierżawy w miejsce trwałego zarządu ? tak więc pojawił się związek z czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym, wskutek zmiany nieodpłatnego trwałego zarządu w odpłatną umowę dzierżawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych ? poprzez dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego na zasadach wynikających z powołanych przepisów zawartych w art. 91 ust. 1-5 w związku z art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Warunkiem ww. rozstrzygnięcia jest, aby zakończona inwestycja nie była użytkowana na podstawie umowy trwałego zarządu, a wyłącznie na podstawie umowy dzierżawy.

Ponadto, należy wskazać, iż w przedmiotowej interpretacji odniesiono się wyłącznie do kwestii objętych zapytaniem, nie ustosunkowano się natomiast do pozostałych zagadnień zawartych w stanowisku Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.