1.Czy w świetle przedstawionego opisu sprawy podatnikiem z tytułu dostaw początków i końców bloków, (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podatnika z tytułu dostawy początków i końców bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek ?jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podatnika z tytułu dostawy początków i końców bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek. Wniosek uzupełniono pismem sygnowanym datą 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy wg PKD, jest produkcja materaców (PKD 31.03.Z). Poza tym w przedmiocie działalności Spółki ? według PKD ? znajdują się:

• 20.16.Z. ? Produkcja Tworzyw Sztucznych w Formach Podstawowych;
• 22.29.Z. ? Produkcja Pozostałych Wyrobów z Tworzyw Sztucznych;
• 32.99.Z. ? Produkcja Pozostałych Wyrobów, gdzie indziej nie sklasyfikowana;
• 71.20.Z. ? Pozostałe badania i analizy techniczne;
• 72.19.Z. ? Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.
  
  

Zainteresowany prowadzi produkcję materaców wyłącznie z wkładem piankowym. Do produkcji materaców Wnioskodawca wykorzystuje piankę poliuretanową (PUR). Produkcja przedmiotowej pianki odbywa się bezpośrednio w zakładzie Spółki z surowców zakupionych bezpośrednio od dostawców na terenie kraju i zagranicą.

Pianka jest wytwarzana w postaci bloków pianki PUR. Produkcja bloków pianki PUR odbywa się w sposób ciągły. Proces technologiczny oparty jest na metodzie jednostopniowej polegającej na jednoczesnym dozowaniu, wymieszaniu i wylaniu na transporter produkcyjny, wyłożony przesuwającym się papierem, wszystkich składników recepturowych produkowanej pianki. Surowce do głowicy wylewającej piankę są dozowane przy pomocy pomp o regulowanej wydajności. W głowicy następuje wymieszanie składników. Mieszanina jest następnie wylewana na przesuwający się papier po płycie termostatującej, gdzie rozpoczynają się reakcje chemiczne, których skutkiem jest wzrost reagującej masy piankowej. Wzrastająca masa jest jednocześnie przemieszczana w sposób ciągły przez system transporterów produkcyjnych do krajarki. Krajarka usytuowana przy końcu transportera produkcyjnego tnie blok pianki o wymiarach (dł. 30 m, szer. 2 m i wys. 1,20 m). Następnie, po przycięciu blok jest transportowany do sezonowni (połączonej z halą produkcyjną), gdzie następuje sezonowanie (dojrzewanie bloków). Bloki po wysezonowaniu są następnie przekazywane do magazynu bloków długich. Uzyskanie właściwego produktu, tj. pianki poliuretanowej w postaci bloku o założonych właściwościach jest każdorazowo uzależnione od dwóch podstawowych grup parametrów, a mianowicie:

• jakości stosowanych surowców i receptury (wzajemny ich stosunek w składzie mieszaniny),
• jakości urządzeń dozujących (dokładność i powtarzalność układu pomp).
  
  

Na własności pianki, poza recepturą, mają wpływ następujące parametry:

• temperatura surowców,
• temperatura płyty wyładowczej,
• kąt pochylenia transporterów,
• prędkość przesuwu transporterów,
• ciśnienie w głowicy spieniającej,
• mieszanie w komorze mieszania,
• sposób pracy wózka głowicy.
  
  

Wytwarzany produkt określa się nazwą elastyczna pianka poliuretanowa. Nazwa chemiczna wyrobu nie jest bezpośrednio określona. Wzoru chemicznego wyrobu również nie można ściśle określić. Ugrupowania allofanianowe i biuretowe powstają w procesie dojrzewania pianki PUR w trakcie jej sezonowania.

Początki i końce bloków

Przed przekazaniem bloku do sezonowni, jeszcze w hali produkcyjnej, z bloku pianki odcina się początek i koniec bloku. Czynność ta jest wykonywana ze względu na fakt, iż Zainteresowany jest głównym dostawcą materacy dla firmy X i wyglądające dobrze nawet ?na oko? początek i koniec wylewu pianki (bloku) lepiej jest odciąć. To zapewnia spełnienie najwyższych standardów, co do jakości. Długość takiego początku lub końca jest zależna od wielu czynników (gęstość pianki, kolor, skład poszczególnych składników wymieszanych w głowicy spieniające etc.). Średnio można przyjąć, że mają one od ok. 1 m do 2 m długości. Odcięte kawałki bloku piankowego są następnie sprzedawane nabywcom. Są to głównie producenci mebli lub dostawcy materiałów dla producentów mebli. Z tychże bowiem bloków (które najczęściej i tak są w bardzo dobrej jakości) odbiorcy produkują elementy wykorzystywane przy dalszej produkcji pianki (np.: siedziska, formatki, podparcia etc.).

Bloki przejściowe

Podobnie jak wyżej sytuacja wygląda z tzw. blokami przejściowymi. Jest to element przejściowy pomiędzy blokiem X i blokiem Y, które to bloki są wylewane w jednym ciągu. Zakładając, że blok X i blok Y mają mieć różne właściwości (różna twardość, gęstość etc.) istnieje potrzeba usunięcia tej części bloku, która jest pomiędzy tym blokiem X i blokiem Y. Taki blok przejściowy także jest odcinany jeszcze przed przekazaniem do sezonowni i jest następnie nabywany przez odbiorców, jak wyżej.

Ścinki i formatki

Blok pianki z sezonowni trafia na halę produkcji materacy. Tam blok podlega rozkrojeniu, celem uzyskania wkładu piankowego bezpośrednio stanowiącego część materaca. Wskutek rozkrojenia u Wnioskodawcy pozostają duże ilości ścinki oraz formatek. Ze względu na bardzo dobrą jakość pianki, Spółka ma bardzo wielu nabywców chcących od niej nabyć owe ścinki i formatki powstałe na skutek rozkrojenia. Zainteresowany dokonuje ich zbelowania, a następnie sprzedaje ten produkt nabywcom. Nabywcy ci wykorzystują zbelowane formatki i ścinki do różnych celów. W znacznej mierze wykorzystuje się je do produkcji meblarskiej, jako wypełnienie mebli lub galanterii meblarskiej.

Wnioskodawca pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. wystąpił do Urzędu Statystycznego w (?) z prośbą o klasyfikację (początki i końce bloków, bloki przejściowe, ścinki i formatki). Pismem z dnia 16 stycznia 2011 r. US odpowiedział, że odcięte kawałki bloków piankowych, ścinki, formatki mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0 ?Odpady z tworzyw sztucznych?.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc nic korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 VAT. Dostawa nie jest nadto objęta zwolnieniem przedmiotowym, o czym jest mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego opisu sprawy podatnikiem z tytułu dostaw początków i końców bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek będzie Spółka, czy też na zasadzie wynikającej z art. 17 ust. 1 pkt 7 VAT (tj. na zasadzie reverse charge) podatnikiem takim będzie każdorazowo nabywca, jeżeli tylko nabywca ten jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, to jednak on, a nie nabywca, będzie podatnikiem z tytułu przedmiotowej transakcji. Powyższe wynika z faktu, iż w art. 17 ust. 1 pkt 7 VAT jest mowa o złomie. Oznacza to, że spośród towarów, które zostaną zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 38.11.55.0, opodatkowanie na zasadzie reverse charge dotyczyć będzie tylko tej ich części, które są jednocześnie złomem. Użyte słowo ?złom? wskazuje bowiem, iż chodzi o rzeczy nieprzydatne, które dla swojego pozbycia się wymagają przeprowadzenia procesu utylizacji. W szczególności nie mogą być odpadem ścinki, części bloków, formatki, albowiem na rynku są one powszechnie traktowane jako pianka drugiego gatunku, której odbiorcami są głównie firmy meblarskie wykorzystujące ją bezpośrednio do produkcji miękkiej galanterii meblarskiej (poduszki, podłokietniki, oparcia w sofach, fotelach etc.). Zdaniem Zainteresowanego, istotne znaczenie ma tutaj art. 5 Dyrektywy Paralmentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. - w sprawie odpadów (L 312/11). Przepis ten wprowadził pojęcie produktu ubocznego, który nie może być traktowany jako odpad. Oferowany przez niego asortyment stanowi właśnie produkt uboczny, a co za tym idzie brak jakichkolwiek przesłanek, aby na gruncie ustawodawstwa wewnętrznego traktować taki właśnie asortyment, jako odpad. Zdaniem Spółki, istotny jest także fakt, że ww. asortyment jest istotną częścią uzupełniającą wartość jej obrotów. Wnioskodawca w zasadzie nie musi się starać o odbiorców, gdyż popyt na ww. asortyment jest bardzo duży. Nadto ceny uzyskiwane w przeliczeniu na 1 kg asortymentu są dla niego bardzo korzystne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei z dniem 1 lipca 2011 r. ? w porównaniu do stanu prawnego obowiązującego przed tą datą ? ustawa o podatku od towarów i usług wprowadziła modyfikację w postaci wprowadzenia załącznika nr 11 do ustawy zawierającego katalog towarów identyfikowanych przy pomocy klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, których dostawa objęta jest mechanizmem odwróconego obciążenia. Z analizy ww. załącznika wynika, że ww. rozliczenie stosuje się m.in. do odpadów z tworzyw sztucznych.

I tak, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca ww. towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy ww. towarów nie powinni rozliczać VAT z tytułu ich dostaw.

W załączniku 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

1. ex 24.10.14.0 ? Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali ? wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. ex 24.45.30.0 ? Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali ? wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 ? Odpady szklane,
4. 38.11.54.0 ? Pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 ? Odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 ? Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 ? Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 ? Surowce wtórne z pozostałych metali ? wyłącznie odpady i złom.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi produkcję materaców wyłącznie z wkładem piankowym. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Dostawa nie będzie nadto objęta zwolnieniem przedmiotowym, o czym jest mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przedmiotem dostawy będą początki i końce bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek, które następnie będą sprzedawane nabywcom będącym podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy. Są to głównie producenci mebli lub dostawcy materiałów dla producentów mebli. Odcięte kawałki bloków piankowych, ścinki, formatki mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0 ?Odpady z tworzyw sztucznych?.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że podana przez niego klasyfikacja statystyczna przedmiotowych towarów - początki i końce bloków, bloki przejściowe, ścinki i formatki ? o symbolu PKWiU 38.11.55.0 mieści się wśród klasyfikacji statystycznych towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, to tym samym stosowanie mechanizmu tzw. odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, będzie miało zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, dostawa początków i końców bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek przez Zainteresowanego objęta będzie mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na rzecz tego podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego będzie dokonywana dostawa przedmiotowych towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz zastosowania stawki podatku w wysokości 0% został rozstrzygnięty interpretacją z dnia 31 stycznia 2012 r. nr ILPP4/443-719/11-5/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.