W zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych zagranicznym (...)

W zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych zagranicznym kontrahentom z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych zagranicznym kontrahentom z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dnu 31 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych zagranicznym kontrahentom z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest firmą produkującą łodzie. W zapoznania klientów z ofertą naszych produktów organizujemy we własnym zakresie targi i wystawy również poza granicami kraju tj. w Niemczech, Holandii, Szwecji. W tym celu wynajmujemy powierzchnie wystawienniczą z dostępem do mediów (energia elektryczna, uziemienie, woda). W miarę potrzeb w celu zwiększenia estetyczności naszego stoiska wynajmujemy również brakujące wyposażenie takie jak półki, pufy, kwiaty, krzesła, lodówkę, namiot. Spółka jest obciążana przez kontrahentów zagranicznych fakturami za każdą czynność osobno (jeśli usługi dotyczą różnych kontrahentów) lub jedną fakturą na której są wymienione różne czynności i na ich podstawie dokonujemy zapłaty. Kontrahenci świadczący powyższe usługi nie przedstawili certyfikatów rezydencji podatkowej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy do należności za wynajem powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia od kontrahentów zagranicznych ma zastosowanie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i na spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku u źródła ?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wynajmu powierzchni wystawowej z podłączeniem do energii, wody, internetu oraz wynajem brakującego wyposażenia nie jest uwzględniona w przepisie art. 21 ust 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie powinno to być traktowane jako przychód z tytułu prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego. Kluczowym do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest rozumienie użytego zwrotu "użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego", a w szczególności pojęcia "urządzenia handlowego".


Przepisy ustawy nie zawierają definicji ?urządzenia przemysłowego, handlowego". Aby wyjaśnić sens tego pojęcia należy sięgnąć do jego słownikowego znaczenia. Zatem wyraz ?urządzenie" występuje w znaczeniu:

  • ?przedmiotu o złożonej konstrukcji, wykonującego lub ułatwiającego określoną pracę" (Wielki Słownik Języka Polskiego, http://www.wsjp.pl);
  • ?mechanizmu bądź zespołu mechanizmów, niekiedy bardzo skomplikowanych technicznie, służących do wykonania określonych czynności, pełniących jakąś funkcję; przyrządu" (Nowy Słownik Języka Polskiego, pod red, B.Dunaja, s. 749);
  • ?mechanizmu lub zespołu mechanizmów, służących do wykonania określonych czynności, ułatwiający pracę; przyrząd, maszyna" (Wielki Słownik Języka Polskiego,http://www.wsjp.pl ).


Z kolei przymiotnik ?przemysłowy oznacza dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, stosowany w przemyśle" (Mały słownik języka polskiego, PWN Warszawa 1995 r.). Natomiast ?przemysł to produkcja materialna polegająca na wytwarzaniu produktów w sposób masowy, seryjny, przy użyciu urządzeń mechanicznych". W świetle powyższej definicji ?urządzeniem przemysłowym" będzie urządzenie, które przeznaczone jest do wykorzystania w przemyśle i jego zastosowanie wiąże się ściśle z tą dziedziną.


Natomiast ?handel to działalność polegająca na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług" (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl). Zatem w naszej ocenie ?urządzenie handlowe" to zespół składników służący do wykonywania czynności związanych z handlem, a więc ze sprzedażą lub zakupem towarów. Z powyższej definicji wynika, że powierzchnia wystawowa lub targowa nie jest urządzeniem handlowym, nie służy bowiem do handlu produktami Spółki, rozumianego jako sprzedaż lub zakup. Obecność na targach lub wystawach to element kampanii reklamowej oraz informacyjnej. Stoisko wystawowe lub targowe ma za zadanie zaznaczenie obecności Spółki na rynku w danym państwie, umożliwia potencjalnym kontrahentom zapoznanie się z naszą ofertą, pozwala prezentować nowe produkty, umożliwia nawiązanie nowych kontaktów, pozwala na przekazanie informacji o Spółce i jej produktach oraz warunkach dokonywania transakcji.


Celem użytkowania powierzchni wystawowej nie jest natomiast handel towarami produkowanymi przez Spółkę. Spółka nie przywozi na targi lub wystawy swoich produktów w celu ich sprzedaży, nie zarabia na obecności na targach wystawach bezpośrednio poprzez sprzedaż swoich produktów w ich trakcie. Zatem powierzchnia wystawowa i dodatkowe wyposażenie nie są urządzeniami służącymi masowej produkcji ani nie służą w handlu produktami.


Z całą pewnością usługi powyższe nie mieszczą się również w zakresie usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2, 3, 4 oraz 2a updop. Wprawdzie pkt 2a nie jest katalogiem zamkniętym i wymienia świadczenia o podobnym charakterze, jednak za świadczenia o podobnym charakterze do wskazanych w tym punkcie należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, co oznacza, że może tu chodzie o usługi, z których wynikają takie same prawa i obowiązki dla stron (interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 4 września 2013 r, IBPBI/2/423-686/13/PP).


Zatem, zdaniem Spółki, przychód z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej z dostępem do mediów i wynajem brakującego wyposażenia nie mieści się w katalogu świadczeń o których mowa w art. 21 ust. 1 updop. Oznacza to, że nie jesteśmy zobowiązani do pobrania i uiszczenia podatku u źródła.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej także: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.


Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

  1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20 % przychodów.


Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest rozumienie użytego w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop zwrotu ?użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego?, a w szczególności pojęcia ?urządzenia handlowego?. W ustawie podatkowej brak jest definicji legalnej słowa ?urządzenie handlowe?. Niezbędnym jest zatem odwołanie do języka potocznego albowiem regułom języka normatywnego odpowiadają określone dyrektywy wykładni językowej, w myśl których (...) przy tłumaczeniu znaczenia normy należy jej przypisać takie znaczenie, jakie ma ona w języku potocznym, chyba, że ważne względy przemawiają za odstępstwem od tego znaczenia (por. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 99).


Za punkt wyjścia przy interpretacji znaczenia wyrazów ?urządzenie? i ?handlowe? należy przyjąć ich znaczenie słownikowe. Otóż, wyraz ?urządzenie? występuje w znaczeniu: ?przedmiotu o złożonej konstrukcji, wykonującego lub ułatwiającego określoną pracę? (Wielki Słownik Języka Polskiego, http://www.wsjp.pl); ?mechanizmu bądź zespołu mechanizmów, niekiedy bardzo skomplikowanych technicznie, służących do wykonywania określonych czynności, pełniących jakąś funkcję; przyrządu? (Nowy Słownik Języka Polskiego, pod red. B. Dunaja, s. 749); ?mechanizmu lub zespołu mechanizmów, służącego do wykonania określonych czynności? (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl).


Przymiotnik ?handlowy? oznacza natomiast ?odnoszący się do handlu jako obrotu towarami, podlegający na kupnie ?sprzedaży ?Mały Słownik Języka Polskiego? (PWN Warszawa 1994r. str. 247).


Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca jest firmą produkującą łodzie. W zapoznania klientów z ofertą swoich produktów produktów Spółka organizujemy we własnym zakresie targi i wystawy również poza granicami kraju tj. w Niemczech, Holandii, Szwecji. W tym celu Spółka wynajmuje powierzchnie wystawienniczą. W miarę potrzeb w celu zwiększenia estetyczności swojego stoiska Spółka wynajmuje również brakujące wyposażenie takie jak półki, pufy, kwiaty, krzesła, lodówkę, namiot. Spółka jest obciążana przez kontrahentów zagranicznych fakturami za każdą czynność osobno (jeśli usługi dotyczą różnych kontrahentów) lub jedną fakturą na której są wymienione różne czynności i na ich podstawie dokonujemy zapłaty.


W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia w postaci półek, puf, kwiatów, krzeseł, lodówki, namiotu nie mieszczą się w kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop. Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz zagranicznych kontrahentów z tytułu wynajmu powierzchni wystawowej oraz wynajmu wyposażenia nie jest obowiązana na podstawie art. 26 ust. 1 updop do pobrania od tych należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie przepisów updop.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Tutejszy organ podatkowy nie odniósł się w niniejszej interpretacji do zagadnienia dotyczącego opodatkowania należności wypłacanych zagranicznym kontrahentom z tytułu dostępu do mediów (energia elektryczna, uziemienie, woda). Kwestia powyższa nie była bowiem przedmiotem zapytania Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ?? tekst jednolity Dz.U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika