Dla przedmiotowej transakcji, która jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, obowiązek podatkowy (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2009 r. (data wpływu 23.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów,
• sporządzania informacji podsumowującej VAT UE,
• zastosowania kursu waluty do przeliczenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
• możliwości i terminu zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z uznaną reklamacją towarów - jest prawidłowe;
• podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest importerem owoców z Ameryki Południowej będącym podatnikiem podatku od osób fizycznych oraz podatnikiem VAT zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe wg ustawy o rachunkowości. W stanie faktycznym, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawca dokonuje zakupu owoców od kontrahenta z Urugwaju na warunkach FOB Buenos Aires. Oznacza to, że dostawca ponosi koszty dostaw do momentu załadunku na statek w Buenos Aires (Argentyna). Wnioskodawca otrzymuje fakturę za towar z Urugwaju.

Ładunek przypływa statkiem do portu w Holandii, gdzie holenderska firma spedycyjna dokonuje odprawy celnej towaru w Holandii działając jako przedstawiciel fiskalny Wnioskodawcy. W efekcie tej odprawy firma spedycyjna opłaca należności celne oraz inne koszty związane z dopuszczeniem towarów żywnościowych na obszar UE (opłaty fitosanitarne). Za powyższe koszty oraz usługi firmy spedycyjnej związane z transportem morskim, wyładunkiem oraz z wprowadzeniem towarów na obszar UE Wnioskodawca obciążany jest przez firmę spedycyjną fakturą zawierającą następujące pozycje: transport morski, THC, zwolnienie konosamentu, zabezpieczenie ISPS, przewóz kontenera ze statku na skład, przedokowanie, przygotowanie dokumentów, obsługę celną, koszty bankowe i opłaty za wyłożenie kwoty cła. Do faktury dodawana jest wartość należności celnych uiszczonych przez firmę spedycyjną. Po wprowadzeniu towaru na obszar UE firma spedycyjna wydaje towar przewoźnikowi, który przywozi towar do magazynu Wnioskodawcy w Polsce. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika dokument CMR, z którego wynika data przywozu ładunku do magazynu w Polsce, oraz fakturę za transport. Holenderska firma spedycyjna wykazuje przewóz towarów z Holandii do Polski jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Firma holenderska nie wystawia faktury za towar.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja przewozu ładunku towaru z Holandii do Polski stanowi dla Wnioskodawcywewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dla którego obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar otrzymano na terytorium kraju, co potwierdza dokument CMR...
2. Czy kontrahentem, którego należy wykazać w informacji podsumowującej VAT UE jako podmiot od którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest holenderska firma spedycyjna...
3. Czy do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy przyjąć cenę wyrażoną w fakturze urugwajskiego dostawcy powiększoną o należne cło oraz o wartość wszystkich czynności wynikających z faktury holenderskiej firmy spedycyjnej związanych z wprowadzeniem towaru na obszar celny UE... Czy też czynności holenderskiej firmy spedycyjnej należy rozliczyć jako zakup usługi nie wchodzący do wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego...
4. Czy do wyliczenia podstawy opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego należy przyjąć wartość towarów powiększoną o wartość należności celnych i kosztów holenderskiej firmy spedycyjnej przeliczoną według kursu NBP z dnia poprzedzającego 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu w którym towar został przetransportowany do Polski...
5. Czy w przypadku uznania reklamacji przez urugwajskiego dostawcę, w wyniku której otrzymana jest faktura korygująca (nota kredytowa) należy dokonać zmniejszenia wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego w miesiącu, w którym, otrzymano fakturę korygującą przeliczając ją po kursie zastosowanym dla faktury pierwotnej...
6. Czy zmniejszenie wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego należy wykazać w informacji podsumowującej za okres, w którym otrzymano fakturę korygującą podając jako podmiot, od którego nastąpiło zmniejszenie wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego holenderską firmę spedycyjną...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy -

Ad.1. Przedmiotowa transakcja jest przemieszczeniem towarów z terytorium państwa członkowskiego UE na terytorium kraju, o którym stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o PTU. Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Wystawiając fakturę wewnętrzną dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów (co potwierdza dokument CMR), należy dokonać przeliczenia stosownych kwot według średniego kursu waluty, ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający powstanie obowiązku podatkowego.

Ad.2. Kontrahentem, którego należy wykazać w informacji podsumowującej VAT UE jako podmiot, od którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest holenderska firma spedycyjna. Stanowisko takie zawarte jest m. in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów ? wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 stycznia 2009 r. sygn. IPPP2/443-1531/08-4/SAP w analogicznej sprawie.

Ad. 3. Do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy przyjąć cenę wyrażoną w fakturze urugwajskiego dostawcy powiększoną o należnie cło oraz o wartość wszystkich czynności wynikających z faktury holenderskiej firmy spedycyjnej związanych z wprowadzeniem towaru na obszar celny UE. Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy o PTU, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 31 ust. 2 ustawy).

Usługi i koszty wyłożone przez spółkę holenderską stanowią wydatki o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 1. W ich skład nie wchodzą bowiem opłaty związane z przemieszczeniem towarów z Holandii do Polski. Usług holenderskiej firmy spedycyjnej nie można zakwalifikować jako odrębnej usługi. W szczególności nie są one usługą wewnątrzwspólnotowego transportu towarów lub usługami bezpośrednio związanymi z taką usługą o jakich mowa w art. 28 ust. 5 ustawy o PTU. Usługi te są związane bowiem z wprowadzeniem towaru z Buenos Aires na terytorium Holandii.

Ad 4. Do wyliczenia podstawy opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego należy przyjąć wartość towarów powiększoną o wartość należności celnych i kosztów holenderskiej firmy spedycyjnej przeliczoną według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu w którym towar został przetransportowany do Polski. Stanowi o tym art. 31a ustawy o PTU. Do podstawy nie wlicza się wartości transportu z Holandii do Polski. Jak stanowi przepis art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podstawa opodatkowania obejmuje m.in. wydatki związane z transportem, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Ponieważ dostawca sprzedaje towar na warunkach FOB Buenos Aires to wynika, że w cenie towaru zawarte są koszty transportu do portu w Buenos Aires. Natomiast transport z Holandii do Polski jest odrębną usługą, i nie ma podstaw do zwiększania podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należną z tego tytułu.

Ad 5. W przypadku uznania reklamacji przez urugwajskiego dostawcę, w wyniku której otrzymana jest faktura korygująca (nota kredytowa) należy dokonać zmniejszenia wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego w miesiącu, w którym, otrzymano fakturę korygującą przeliczając ją po kursie zastosowanym dla faktury pierwotnej. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o PTU podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Tego rodzaju faktury korekty rozliczane są w miesiącu ich otrzymania. Zastosowanie historycznego kursu do przeliczenia korekty wynika z konieczności przeliczenia podstawy opodatkowania wg kursu z dnia poprzedzającego powstanie obowiązku podatkowego.

Ad. 6. Zmniejszenie wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego należy wykazać w informacji podsumowującej za okres, w którym otrzymano fakturę korygującą podając, jako podmiot od którego nastąpiło zmniejszenie wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego holenderską firmę spedycyjną. W tym konkretnym przypadku holenderska firma spedycyjna może nie być poinformowana o rozliczeniu transakcji reklamacyjnej z dostawcą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe w zakresie :

• momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów,
• sporządzania informacji podsumowującej VAT UE,
• zastosowania kursu waluty do przeliczenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
• możliwości i terminu zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z uznaną reklamacją towarów ;
  
  

nieprawidłowe w zakresie podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupów owoców od kontrahenta z Urugwaju na warunkach FOB Buenos Aires.

Oznacza to, że dostawca ponosi koszty dostaw do momentu załadunku na statek w Buenos Aires. Wnioskodawca otrzymuje fakturę za towar z Urugwaju. Przedmiotowe towary zostają wprowadzone na terytorium Unii w Holandii, gdzie holenderska firma spedycyjna dokonuje odprawy celnej działając jako przedstawiciel fiskalny Wnioskodawcy. Firma spedycyjna opłaca należności celne oraz inne koszty związane z dopuszczeniem towarów na obszar UE. Za powyższe koszty oraz usługi firmy spedycyjnej związane z transportem morskim, wyładunkiem, oraz wprowadzeniem towarów na obszar UE Wnioskodawca obciążany jest przez firmę spedycyjną fakturą .

Po wprowadzeniu towaru na obszar UE firma spedycyjna wydaje towar przewoźnikowi, który przywozi towar do magazynu Wnioskodawcy w Polsce. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika dokument CMR, z którego wynika data przywozu ładunku do magazynu w Polsce oraz fakturę za transport. Holenderska firma spedycyjna wykazuje przewóz towarów z Holandii do Polski jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Firma holenderska nie wystawia faktury za towar.

Dla opisanej powyżej transakcji Wnioskodawca działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Holandii) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Jeżeli towary zostały zaimportowane przez Wnioskodawcę do Holandii w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) i mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika podatku od towarów i usług na terytorium kraju, przemieszczenie tych towarów z Holandii do Polski stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w myśl cyt. wyżej art. 11 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Przepis ten ustanawia generalną zasadę powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził wyjątki określone m.in. w ust. 6 art. 20 ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku, gdy przed terminem o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta nie znajduje jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie. Stroną transakcji jest kontrahent z Urugwaju a nie podatnik podatku od wartości dodanej. Firma holenderska nie wystawia faktury za towar.

Przyjęte przez Wnioskodawcę rozwiązanie, iż dla przedmiotowej transakcji, która jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do Polski - jest prawidłowe.

Ad.2.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 - 12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej ?informacjami podsumowującymi?, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W ust. 3 omawianego art. 100 ustawy wskazano, iż informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
3. kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W zaistniałym w stanie faktycznym mamy do czynienia z przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawcę reprezentował na terytorium Holandii ustanowiony tam przedstawiciel fiskalny ? holenderska firma spedycyjna, zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Wnioskodawca powinien wykazać jako kontrahenta przedstawiciela fiskalnego z Holandii, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Jeżeli zatem regulacje prawne w Holandii nie wymagają od Wnioskodawcy rejestracji do podatku od wartości dodanej oraz zezwalają na użyczenie unijnego numeru VAT przez działającego na tym terenie w imieniu Wnioskodawcy przedstawiciela, jak również nakazują temu przedstawicielowi wykazanie przedmiotowej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terenie Holandii, to stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ad.3.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Art. 31 ust. 2 stanowi, iż podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów określa się na podstawie ceny nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje ? kosztu wytworzenia przemieszczanych towarów. Poza zasadniczym elementem (cena nabycia, albo koszt wytworzenia), podstawa opodatkowania winna być powiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku od towarów i usług (art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy). Tak określona podstawa opodatkowania będzie powiększona o wydatki dodatkowe, pod warunkiem, że wydatki te będą pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Wszystkie inne koszty uboczne za które zapłata została dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz firmy spedycyjnej i przewoźnika nie będą powiększały podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, iż dla ustalenia podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, Wnioskodawca powinien przyjąć cenę nabycia towaru, tj. kwotę należną dostawcy z kraju trzeciego (Urugwaj) oraz kierując się przesłankami wynikającymi z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy, powiększyć ją o należne cło.

Do podstawy opodatkowania nie powinny być włączane koszty związane z transportem morskim, wyładunkiem oraz wprowadzeniem towarów na obszar UE opłacane przez holenderską firmę spedycyjną. Wymienione koszty nie są pobierane od Wnioskodawcy przez dostawcę towarów , lecz należne są podmiotowi trzeciemu - firmie spedycyjnej.

Podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie powiększają również koszty związane z przemieszczeniem towarów z Holandii do Polski.

Stanowisko Wnioskodawcy, iż ? do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy przyjąć cenę wyrażoną w fakturze urugwajskiego dostawcy powiększona o należne cło oraz o wartość wszystkich czynności wynikających z faktury holenderskiej firmy spedycyjnej, związanych z wprowadzeniem towaru na obszar celny UE? należy uznać za nieprawidłowe.

Ad.4.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru do Polski. Do wyliczenia podstawy opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego należy przyjąć wartość towarów wynikającą z faktury kontrahenta urugwajskiego powiększoną o wartość należności celnych przeliczoną według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został dostarczony do magazynu Wnioskodawcy w Polsce.

Ad.5.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaka nabywający jest obowiązany zapłacić.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ww. ustawy o VAT).

Regulacja powołanego wyżej art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Przepis ten stosuje się również w przypadku :

• zwrotu sprzedawcy towarów lub zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy - § 13 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia,
• zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu - § 13 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.
  
  

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Z powyższego wynika, że korekta nabycia wewnątrzwspólnotowego powinna być udokumentowana fakturą wewnętrzną korygującą, sporządzoną w oparciu o dokument będący potwierdzeniem przez dostawcę towarów okoliczności zaistnienia przesłanek, o których mowa w § 13 i 14 rozporządzenia. Dokumentem takim w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę jest faktura korygująca wystawiona przez dostawcę towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tą korektę otrzymał.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż otrzymanie faktury korygującej od dostawcy, w związku z uznaną reklamacją towarów, stanowi podstawę do korekty podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o której mowa w art. 31 ust. 1 ustawy. Korekty tej należy dokonać poprzez wystawienie faktury wewnętrznej zmniejszającej wartość podatku należnego z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę korygującą od dostawcy, przeliczając ją po kursie zastosowanym dla faktury pierwotnej (kurs z dnia poprzedzającego powstanie obowiązku podatkowego).

Ad.6

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej ?informacjami podsumowującymi', za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W celu zapewnienia zgodności kwot wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazanych zarówno w deklaracjach VAT-7 jak i informacji podsumowującej za dany okres, faktury korygujące winny być rozliczone za okres, w którym wpłynęły do odbiorcy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przedmiotowa korekta powinna odnosić się zarówno do kwoty podatku należnego, jak i do kwoty podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy podatku od towarów i usług kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 2 tej ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Reasumując, zmniejszenie wartości nabycia wewnatrzwspólnotowego należy wykazać w informacji podsumowującej za okres, w którym otrzymano fakturę korygującą od dostawcy towaru, podając w informacji podsumowującej jako podmiot od którego nastąpiło zmniejszenie wartości nabycia wewnątrzwspólnotowego holenderską firmę spedycyjną.

Jednocześnie wskazać należy, iż ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), wchodzącą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., zmienione zostały przepisy regulujące kwestie dotyczące m. in. składania informacji podsumowujących, uregulowane w art. 100 ustawy o podatku od towarów i usług. Znowelizowana ustawa wprowadza obowiązek częstszego niż dotychczas składania informacji podsumowujących o transakcjach w zakresie handlu wewnątrzwspólnotowego (za okresy miesięczne, a nie kwartalne ) ? art. 100 ust. 3 znowelizowanej ustawy.

Kwartalne informacje podsumowujące będą mogli nadal składać podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, jeżeli wartość transakcji bez podatku nie przekracza w kwartale 50.000 zł ? art. 100 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Skróceniu uległ również termin składania informacji podsumowujących - do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu lub kwartale, za który składana jest informacja ? art. 100 ust. 3 i 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock