Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki budowlanej

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, znaleziono podstawy do zmiany w/w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W treści zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa nie podziela Pan stanowiska wyrażonego w otrzymanej interpretacji indywidualnej, ze wskazaniem w szczególności na:

• błędną interpretację art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług,

• pominięcie stosownych przepisów unijnych,

• nie uwzględnienie aktualnego orzecznictwa.
  
  

W złożonym wezwaniu podnosi Pan, iż nie zamierza nabywać gruntów w celu dalszej odsprzedaży, natomiast sprzedaż przedmiotowej działki nie jest przejawem działalności gospodarczej, lecz rezygnacji z zamiaru prowadzenia takiej działalności.

Minister Finansów zmienia swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 3 października 2007r. znak IPPP1-443/75/07-4/JF i stwierdza, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ? zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez pojęcie towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej (handlowej) prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwość? ani ?handlowiec?, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć (zamysł, projekt, cel) powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik planował dokonywać czynności wielokrotnie. Opodatkowaniu podlega chociażby jednorazowo czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie. Przez pojęcie handlowiec należy rozumieć podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary.

Wzywający niebędący osobą prowadzącą działalność gospodarczą, wspólnie z żoną nabył działkę z zamiarem budowy obiektu handlowo ? usługowego, a więc z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej. Ze względu na ograniczenia wynikające z założeń planu zagospodarowania przestrzennego (na działce można wznieść tylko budynek 3 - 5 kondygnacyjny) Podatnik zmuszony jest sprzedać tę działkę. Strona nie prowadziła działalności gospodarczej, nie była podatnikiem podatku od towarów i usług, a także, w związku z nabyciem gruntu na potrzeby przyszłej działalności, nie korzystała z odliczenia podatku naliczonego. Mający być przedmiotem zbycia grunt budowlany, nie został nabyty z zamiarem odsprzedaży. Przedstawione zdarzenie przyszłe nie wskazuje na zamiar nadania czynnościom tym stałego (zorganizowanego) charakteru, co jest warunkiem uznania tych czynności za działalność gospodarczą. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona działkę gruntu zamierza sprzedać w całości ? nie podjęła działań w celu jej podziału. Taka sprzedaż przedmiotowej działki stanowić będzie wyłącznie wykonywanie przysługującego Stronie prawa własności, a zatem Podatnik nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przedstawiona analiza przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionych okoliczności faktycznych sprawy wskazuje, iż Wzywający nie posiada statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz, że dostawa nieruchomości nabytej nie w celu jej dalszej odsprzedaży, nie kwalifikuje tych czynności jako działalności gospodarczej podejmowanej w celach zarobkowych. Zatem dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa podnosi Pan pominięcie przepisów 112 Dyrektywy. Jedną z kluczowych zasad funkcjonowania Unii Europejskiej jest przyjęcie przez państwa członkowskie zobowiązania do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich poprzez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Stosownie do tego przepis art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy stanowi zaimplementowany art. 9 ust. 1 obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006r. 347.1). Należy zauważyć, iż o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie, co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty.

Podatnik wskazuje pominięcie w indywidualnej interpretacji aktualnego orzecznictwa. W związku z powyższym wyjaśnić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych. Ich różnorodność stanowi odpowiedź na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw. Orzeczenia sądów zapadają w indywidualnej sprawie i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Na zmienioną niniejszym aktem pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie z dnia 3 października 2007r. znak IPPP1-443/75/07-4/JF stronie przysługuje prawo wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenie niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy) za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.