przejęcie przez Wnioskodawcę, jako jedynego udziałowca likwidowanej spółki prawa wieczystego użytkowania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31.03.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przejęcia majątku po zakończeniu postępowania likwidacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Bank) jest jedynym udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka). Spółka ta jest wieczystym użytkownikiem gruntu oraz właścicielem stojącego na tym gruncie budynku. Jest także właścicielem, wchodzących w skład wyposażenia budynku, środków trwałych i innych rzeczy ruchomych nie będących środkami trwałymi. Spółka wykorzystuje budynek na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni. Powierzchnia budynku (pomieszczenia) wraz ze znajdującym się w nich wyposażeniem są wynajmowane. Bank rozważa likwidację Spółki i przejęcie, jako jedyny udziałowiec, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku oraz, wchodzących w skład jego wyposażenia, środków trwałych i innych rzeczy ruchomych. Bank zamierza bowiem, jako wieczysty użytkownik gruntu oraz właściciel budynku wraz z wyposażeniem wykorzystywać wynajmowaną dotąd od Spółki powierzchnię dla celów działalności gospodarczej. Powierzchnie, które wynajmowane były dotąd przez Spółkę innym podmiotom gospodarczym Bank również zamierza nadal, w miarę możliwości i braku innych potrzeb, wynajmować tym (innym) podmiotom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Bank zwraca się z uprzejmą prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, przejęcie przez Bank, jako jedynego udziałowca, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego Spółki, prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku oraz wchodzących w skład jego wyposażenia środków trwałych i innych rzeczy ruchomych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)...

Zdaniem Banku, w opisanym stanie faktycznym, przejęcie przez Bank, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego Spółki, prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku oraz wchodzących w skład jego wyposażenia środków trwałych i innych rzeczy ruchomych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadniając stanowisko Banku należy mieć na uwadze następujące argumenty.

1. Przejęcie majątku polikwidacyjnego jako przejęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
2. Przejęcie majątku polikwidacyjnego jako czynność nie będąca dostawą towarów.
3. Opodatkowanie przejęcia majątku polikwidacyjnego jako naruszenie zasady neutralności podatku VAT.
   
   

1. Przejęcie majątku polikwidacyjnego jako przejęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
   
   

Zgodnie z art. 6 pkt 1 UVAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepisy UVAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Definicję taką zawierają natomiast przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm., dalej: KC). Zgodnie z art. 55 #185; KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa):
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55 #178; KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. UVAT definiuje natomiast zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e UVAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W tym znaczeniu majątek, który Bank zamierza przejąć po zakończeniu postępowania likwidacyjnego Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Obecnie majątkiem Spółki, która podlegać będzie likwidacji jest prawo wieczystego użytkowania gruntu, własność budynku oraz własność wchodzącego w skład tego budynku wyposażenia (środków trwałych i innych rzeczy ruchomych). Majątek ten stanowi to, co Bank zamierza przejąć po zakończeniu likwidacji Spółki. Podstawowym przedmiotem działalności likwidowanej Spółki jest natomiast wynajem powierzchni we wskazanym powyżej budynku. W związku z powyższym przejęcie, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, przez Bank, wskazanych powyżej praw i własności należy potraktować jako przejęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W uzasadnieniu wskazać można odpowiedź Ministra Finansów zawartą w piśmie z dnia 13.06.2003 r., na interpelację poselską nr 1778. Minister Finansów stwierdził, iż ?w sytuacji gdy osoba prawna prowadzi (...) organizacyjnie i finansowo wyodrębnioną działalność polegającą na wynajmie lokali w będącym jej własnością budynku, można uznać, że budynek ten oceniany wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, umowami dotyczącymi zawartych umów najmu, zarządzania, dostawy mediów i innymi umowami związanymi z tym budynkiem i działalnością polegająca na najmie stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa podatnika.?

Z kolei w wyroku z dnia 04.11.2004 r WSA w Bydgoszczy stwierdził, iż w sytuacji gdy nabyciu podlegają składniki majątkowe, na których opierała się działalność gospodarcza zbywcy i które zarazem umożliwiają przejęcie funkcji spełnianej za pomocą tego majątku zachodzą podstawy do przyjęcia ze przedmiotem umowy było całe przedsiębiorstwo.

Podsumowując przejęcie przez Bank po zakończeniu postępowania likwidacyjnego prawa wieczystego użytkowania gruntu własności budynku oraz wchodzących w skład jego wyposażenia środków trwałych i innych rzeczy ruchomych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, że jego przedmiotem będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa. Na mocy art. 6 pkt 1 UVAT ustawy tej nie stosuje się do transakcji dotyczącej zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

2. Przejęcie majątku polikwidacyjnego jako czynność nie będąca dostawą towarów.
   
   

Niezależnie od argumentacji wskazanej w pkt 1 nadmienić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów (odpłatna ? na mocy art. 7 ust. 1 UVAT lub przekazanie towarów bez wynagrodzenia na mocy art. 7 ust. 2 UVAT) oraz świadczenie usług (odpłatne ? na mocy art. 8 ust. 1 UVAT oraz nieodpłatne na mocy art. 8 ust. 2 UVAT)

Aby można było mówić o dostawie towarów lub świadczeniu usług muszą występować dwa podmioty dostawca (usługodawca) i odbiorca (usługobiorca) Ustawodawca definiując dostawę towarów posługuje się bowiem pojęciami wydania przeniesienia ustanowienia przekazania oraz pojęciami świadczenia i zobowiązania się. Powyższe nie ma miejsca w odniesieniu do przejęcia przez jedynego wspólnika po zakończeniu postępowania likwidacyjnego majątku likwidowanej spółki, w tym do przejęcia majątku likwidowanej Spółki przez Bank.

Postępowanie likwidacyjne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U Nr 94, poz. 1037, z późn. zm., dalej: KSH). Zgodnie z art. 286 1 KSH podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Natomiast art. 288 § 1 KSH stanowi, iż po zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników sprawozdania finansowego na dzień poprzedzający podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli (sprawozdanie likwidacyjne) i po zakończeniu likwidacji, likwidatorzy powinni ogłosić w siedzibie spółki to sprawozdanie i złożyć je sądowi rejestrowemu z jednoczesnym zgłoszeniem wniosku o wykreślenie spółki z rejestru.

Z powyższego wynika, iż moment przejmowania przez jedynego udziałowca majątku likwidowanej spółki następuje po zakończeniu postępowania likwidacyjnego. W tej sytuacji nie można zatem mówić o dostawie towarów w rozumieniu art. 7 UVAT lub o świadczeniu usług w rozumieniu art. 8 UVAT, ale o przejęciu majątku przez udziałowca po zakończeniu likwidacji spółki.

W odniesieniu do tego typu sytuacji UVAT przewiduje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wartości przejmowanego mienia, ale wyłącznie na zasadzie przepisu szczególnego tj. art. 14 UVAT. Przepis ten ma jednak zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do sytuacji majątku rozwiązywanej spółki nie mającej osobowości prawnej (cywilnej lub handlowej) oraz zaprzestania przez osobę fizyczną będącą podatnikiem wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 14 UVAT opodatkowaniu podatkiem podlegają bowiem towary własnej produkcji i towary które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu
   
   

Przepis ten należy zatem traktować jako szczególny w odniesieniu do art. 7 i art. 8 UVAT. Przewiduje on sytuacje opodatkowania pewnych towarów w specyficznej sytuacji która nie mieści się w pojęciu dostawy towarów oraz świadczeniu usług które są przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 7 i art. 8 UVAT. Powyższą wyjątkowość regulacji art. 14 podkreśla zresztą szereg specyficznych przepisów mieszczących się w tym artykule, które ustanawiają dla tego typu sytuacji szczególne zasady opodatkowania (dotyczące np. podstawy opodatkowania czy obowiązku podatkowego).

Powyższe oznacza, że przejęcie, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, przez Bank, majątku Spółki, jako sytuacja nie mieszcząca się w pojęciu dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 UVAT, ani nie objęta odrębnym od nich przepisami szczególnymi, tj. art. 14 UVAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

3. Opodatkowanie przejęcia majątku polikwidacyjnego jako naruszenie zasady neutralności podatku VAT. Przepisy regulujące opodatkowanie podatkiem VAT nie mogą stać w sprzeczności z przepisami Dyrektywy 2006/122/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, dalej 112 Dyrektywa).
   
   

112 Dyrektywa ustanawia m.in. zasadę neutralności podatku VAT. Zasada ta oznacza, iż podatek VAT nie może obciążyć podatnika prowadzącego działalność, a jeżeli już do takiego obciążenia dojdzie, to powinna być zapewniona możliwość odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z tą zasadą podatkiem powinien być obciążony konsument - odbiorca towaru lub usługi, na ostatnim etapie obrotu gospodarczego, tj. na etapie sprzedaży detalicznej.

W omawianej sytuacji, przy opodatkowaniu przejęcia przez Bank majątku likwidowanej Spółki, nie byłaby zapewniona zasada neutralności podatku VAT. Opodatkowanie przejęcia majątku Spółki po zakończeniu postępowania likwidacyjnego oznaczałoby, że Bank poniósłby ostateczny ciężar ekonomiczny związany z koniecznością odprowadzania podatku od przejętego majątku. Konsekwencją opodatkowania przejęcia majątku po zakończeniu postępowania likwidacyjnego byłoby bowiem opodatkowanie tego wydania na zasadach określonych w art. 7 ust. 2 UVAT. To z kolei oznaczałoby konieczność wystawienia przez likwidowaną Spółkę, na zasadach określonych w art. 106 ust. 7 UVAT faktury wewnętrznej i odprowadzenia podatku. Zapłata tego podatku pomniejszyłaby znacznie majątek przejmowany przez Bank pozbawiając Bank prawa do podatku naliczonego. Bank nie miałby bowiem prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury. Tymczasem Bank przejmujący, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, majątek likwidowanej Spółki nie występuje w roli ostatecznego konsumenta. Bank wykorzystywał będzie bowiem przejęty budynek do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W przyszłości Bank zamierza wykorzystywać przejęty budynek wraz z wyposażeniem do wykonywania czynności sensu stricte związanych z działalnością bankową, które są w przeważającej części przypadków zwolnione z podatku od towarów i usług, lecz także tym podatkiem opodatkowane (np. sprzedaż monet, wynajem skrytek sejfowych) oraz do wykonywania opodatkowanego VAT wynajmu części budynku dotychczasowym lub innym najemcom. Z tytułu działalności wykonywanej przy pomocy przejętego majątku Bank będzie zatem odprowadzał podatek VAT. Bank przejmując majątek Spółki po zakończeniu postępowania likwidacyjnego nie występuje więc jako ostateczny konsument, ale jako podatnik podatku od towarów i usług wykonujący, przy pomocy przejętego majątku czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz czynności zwolnione.

Warto dodać, iż na powyższy aspekt zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21.04.2009 r. (I FSK 59/08). Sąd uznał w nim za uzasadnioną skargę kasacyjną w sprawie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania jedynemu wspólnikowi spółki z o.o. majątku jaki pozostanie po likwidacji tej spółki.

Biorąc pod uwagę powyżej przytoczone argumenty, zdaniem Banku, przejęcie przez Bank, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku oraz wchodzących w skład jego wyposażenia środków trwałych i innych rzeczy ruchomych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, o czym stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy.

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów, a zatem kiedy jest ona realizowana pod tytułem nieodpłatnym - nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W ustawie przewidziano od tej zasady wyjątek. Jeżeli podatnikowi przysługiwało - w całości lub w części - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, należących do jego przedsiębiorstwa, które następnie zostały przez niego przekazane na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, to tego rodzaju czynności przekazania towarów, uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ustawy, zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem 'odpłatnej dostawy towarów', o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W świetle art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych. w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przytoczonej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. organizacyjne i finansowe wyodrębnienie tego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. przeznaczenie tych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zdolność zespołu składników do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego te zadania gospodarcze.
   
   

Zgodnie z pierwszym z ww. wymagań, dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest, by składały się nań zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania.

W związku z powyższym przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa wówczas, gdy w wyniku transakcji nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmuje funkcję gospodarczą zbywcy. Kolejnym warunkiem uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest jego organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką role składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednia ewidencje zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuacje, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, zorganizowana częścią przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których w przyszłości biedzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Dlatego należy uznać, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Ponadto należy zauważyć, że nie wystarczy, ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, że zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Postępowanie likwidacyjne, prowadzone w celu rozwiązania spółki z przyczyn wskazanych w ustawie K.

s.h., ma na celu uregulować stosunki majątkowe spółki wobec jej wspólników i wierzycieli oraz doprowadzić do ostatecznego wykreślenia spółki z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego (art. 272 K.s.h.). Stosownie do art. 275 § 2 K.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 K.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka). Spółka ta jest wieczystym użytkownikiem gruntu oraz właścicielem stojącego na tym gruncie budynku. Jest także właścicielem, wchodzących w skład wyposażenia budynku, środków trwałych i innych rzeczy ruchomych niebędących środkami trwałymi. Spółka wykorzystuje budynek na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni. Bank rozważa likwidację Spółki i przejęcie, jako jedyny udziałowiec, po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku oraz, wchodzących w skład jego wyposażenia, środków trwałych i innych rzeczy ruchomych. Bank zamierza bowiem, jako wieczysty użytkownik gruntu oraz właściciel budynku wraz z wyposażeniem wykorzystywać wynajmowaną dotąd od Spółki powierzchnię dla celów działalności gospodarczej. Powierzchnie, które wynajmowane były dotąd przez Spółkę innym podmiotom gospodarczym Bank również zamierza nadal, w miarę możliwości i braku innych potrzeb, wynajmować tym bądź innym podmiotom.

Uwzględniając treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów uznać należy, iż przejęcie przez Wnioskodawcę, jako jedynego udziałowca likwidowanej spółki prawa wieczystego użytkowania gruntu, własności budynku, wchodzących w jego skład środków trwałych i innych rzeczy ruchomych, w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.