1. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, sprzedaż na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego danych osobowych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 02.03.2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług Świadczonych na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) (dalej: ?ustawa o VAT?>. Wnioskodawca planuje stworzenie strony internetowej w celu świadczenia usług polegających na doborze oferty ubezpieczyciela do określonego zapotrzebowania potencjalnego klienta. Działalność będzie prowadzona za pośrednictwem specjalnie przygotowanego portalu, na którym zostanie zamieszczona oferta kilku ubezpieczycieli (konkurentów na rynku ubezpieczeniowym, z którymi Wnioskodawca podpisze stosowną umowę). W ramach portalu Wnioskodawca planuje także pozyskiwanie danych osobowych klientów oraz sprzedaż tych danych na rzecz ubezpieczycieli.

Podstawową funkcją portalu prowadzonego przez Wnioskodawcę będzie przedstawienie klientowi, po określeniu przez niego swoich wymogów i oczekiwań dotyczących określonego typu ubezpieczenia, zestawienia ubezpieczycieli (wraz z linkami do ich stron internetowych), których oferta spełnia w najbardziej kompleksowy sposób te wymagania. Aby przejść z portalu bezpośrednio na stronę ubezpieczyciela, klient będzie musiał wyrazić zgodę na przekazanie przez Wnioskodawcę danych osobowych na rzecz ubezpieczyciela. Klient nie musi przejść na stronę wybranego przez siebie z listy ubezpieczyciela, nie musi także zgodzić się na przesłanie danych osobowych (nie może wtedy przejść na stronę ubezpieczyciela z poziomu portalu). W przypadku, gdy klient zgodzi się na przesłanie danych osobowych, zostanie automatycznie przekierowany na stronę ubezpieczyciela, którego wybrał z listy. Co istotne, klient może powrócić do portalu i dokonać wyboru innego z ubezpieczycieli w ramach listy. Wybór i przejście na stronę kolejnego ubezpieczyciela wiązać się będzie z przesłaniem do tej innej firmy danych osobowych klienta. Co do zasady, mogą mieć miejsce dwie sytuacje dotyczące przekazania danych osobowych na rzecz ubezpieczyciela: a) sprzedaż danych osobowych na rzecz ubezpieczyciela lub b) przekazanie danych osobowych bez ich sprzedaży (jedynie w celu wykonania tej szczególnej umowy ubezpieczenia).

a) sprzedaż danych osobowych na rzecz ubezpieczyciela

Po pierwsze, miejsce może mieć przekazanie danych osobowych wraz z umożliwieniem wykorzystania tych danych dla celów marketingowych. W ramach tej konstrukcji, potencjalny klient musi wyrazić zgodę na przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych. Co istotne, możliwość wyrażenia takiej zgody będzie dostępna dla Klienta tylko w przypadku wyboru ubezpieczyciela, który jest zainteresowany nabyciem takich danych i możliwości ich przetwarzania dla celów marketingowych. Dane osobowe nabyte przez tych ubezpieczycieli będą im służyć dla celów nawiązania kontaktu z klientem, jako osobą potencjalnie zainteresowaną produktami firmy. Dane osobowe nie muszą zostać wykorzystywane w celu wystawienia konkretnej polisy ubezpieczeniowej dla danego klienta, zgodnie z obszarem zainteresowań określonym przez niego na poziomie portalu. Ubezpieczyciel może wykorzystać pozyskane dane osobowe do zaoferowania klientowi innych produktów niż te, którymi klient był wstępnie zainteresowany.

Wykorzystanie danych dla celów marketingowych przez ubezpieczyciela oraz podmioty z nim współpracujące powinno być traktowane jako wykraczające poza zwykłą administrację danymi dla celów wystawienia, utrzymania i odnowienia polisy ubezpieczeniowej. Z tego powodu, transakcja ta, dająca ubezpieczycielowi prawo do wykorzystania danych osobowych dla celów działalności przez niego prowadzonej, powinna być traktowana jako sprzedaż danych osobowych na rzecz tego ubezpieczyciela.

b) przekazanie danych osobowych bez ich sprzedaży

Po drugie, miejsce może mieć zwykłe przekazanie danych osobowych, bez prawa do przetwarzania tych danych dla celów marketingowych. W ramach tej konstrukcji, potencjalny klient nie ma możliwości wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych, ponieważ dokonał wyboru ubezpieczyciela, który nie jest zainteresowany nabyciem takich danych i możliwości ich przetwarzania dla celów marketingowych. Dane osobowe przekazane w ramach tej struktury muszą zostać wykorzystywane w celu wystawienia konkretnej polisy ubezpieczeniowej dla danego klienta, zgodnie z obszarem zainteresowań określonym przez niego na poziomie portalu. Ubezpieczyciel nie może wykorzystać pozyskanych danych osobowych do zaoferowania klientowi innych produktów niż te, którymi klient był wstępnie zainteresowany. Ubezpieczyciel będzie mieć wyłącznie prawo do zwykłej administracji danymi dla celów wystawienia, utrzymania i odnowienia polisy ubezpieczeniowej, nie nabywa natomiast prawa do wykorzystania danych dla innych celów prowadzonej przez niego działalności. Z tego powodu, transakcja ta nie jest równoważna sprzedaży danych osobowych, a przekazanie danych osobowych następuje w wyniku wykonania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego (w ramach usług tych nie jest możliwa sytuacja, aby dane osobowe nie zostały przekazane dla celów wystawienia polisy ubezpieczeniowej).

Co do zasady, Wnioskodawca wraz z ubezpieczycielami planują umownie wydzielić dwa typy oferowanych przez Wnioskodawcę świadczeń. Po pierwsze, miejsce będzie miała sprzedaż danych osobowych. Po drugie, świadczone będą usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, polegające na doborze oferty ubezpieczycieli do wymogów zgłoszonych przez Klienta, a celem tego świadczenia będzie umożliwienie klientowi zawarcia konkretnej polisy ubezpieczeniowej z wybranym ubezpieczycielem. W rezultacie, umowa zawarta przez Wnioskodawcę oraz ubezpieczyciela może określać dwa odrębne rodzaje wynagrodzenia za świadczenia tj. (i) wynagrodzenie za otrzymanie danych osobowych potencjalnego klienta oraz (ii) wynagrodzenie otrzymywane za doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczeniowej (w ramach świadczonych usług pośrednictwa ubezpieczeniowego).

Co istotne, w przypadku niektórych z towarzystw ubezpieczeniowych, Wnioskodawca ? po podjęciu pozytywnej decyzji przez klienta dotyczącej wyboru określonego ubezpieczyciela oraz konkretnego typu ubezpieczenia - odpowiedzialny będzie także za dopełnienie obowiązków związanych z wystawieniem polisy ubezpieczeniowej. Wystawienie polisy będzie wykonywane przez agenta działającego w ramach spółki zależnej od Wnioskodawcy (Wnioskodawca posiada 100% udziałów w tej spółce). Określenie, czy w przypadku danego towarzystwa ubezpieczeniowego polisy będą wystawiane przez agenta działającego w ramach struktury Wnioskodawcy, czy będą one wystawiane przez pracowników towarzystwa, opierać się będzie na przesłankach technicznych (dostępności systemu informatycznego konkretnego towarzystwa dla Wnioskodawcy).

W świetle wskazanego stanu faktycznego, w opinii klasyfikacyjnej z dnia 13 stycznia 2009 r. (kopia wniosku oraz opinii klasyfikacyjnej w załączeniu), Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego , Ośrodek Klasyfikacyjny zakwalifikował świadczone usługi sprzedaży danych osobowych potencjalnego klienta do grupowania PKWiU 72.40.1 ?Usługi baz danych?. Natomiast działalność polegająca na zebraniu wymogów klienta i przedstawieniu oferty dostosowanej do oczekiwań tego klienta w ramach portalu internetowego, w świetle PKWiU 1997, Ośrodek Klasyfikacyjny zakwalifikował do grupowania PKWiU 67.20.10-00.10 ?Usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a ich klientami?. Co istotne w przedmiotowym stanie faktycznym, towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę są co do zasady, związane zarówno ze sprzedażą danych osobowych (podlegającą w opinii Wnioskodawcy, opodatkowaniu VAT według stawki 22%), jak i czynnościami pośrednictwa ubezpieczeniowego (zwolnienie z opodatkowania VAT). Ponadto, Wnioskodawca rozpoczął działalność w 2008 r., a jedynymi czynnościami z tytułu których Wnioskodawca rozliczył podatek VAT należny w 2008 r. były czynności nabycia od podmiotów zagranicznych usług niematerialnych, dla których miejscem opodatkowania w świetle art. 27 ustawy o VAT jest Polska, a z tytułu których podatnikiem, na mocy art. 17 ustawy o VAT, był Wnioskodawca (tj. import usług). Ponadto, Wnioskodawca dokonał nabycia towarów, które zostały następnie przekazane na cele reprezentacji (prezenty dla potencjalnych kontrahentów, które zostały przekazane w grudniu 2008 r.) i rozliczone dla celów podatku VAT (Wnioskodawca wykazał VAT należny z tytułu przekazania tych towarów w deklaracji za grudzień 2008 r.).

Wnioskodawca, w związku z trwającymi negocjacjami z towarzystwami ubezpieczeniowymi co do zakresu świadczeń oraz wyceny ich wartości, nie był w stanie określić potencjalnej struktury sprzedaży VAT, i w konsekwencji nie ustalił także wstępnej proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 8 ustawy o VAT, z naczelnikiem urzędu skarbowego. Aktualnie, Wnioskodawca zamierza, zgodnie z brzmieniem art. 90 ust. 8 ustawy o VAT, uzgodnić z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu, prognozę proporcji wyliczonej na podstawie szacunków dotyczących wartości sprzedaży poszczególnych usług, z uwzględnieniem aktualnej wiedzy na temat kontraktów zawieranych z towarzystwami ubezpieczeniowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, sprzedaż na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego danych osobowych potencjalnego klienta podlega opodatkowaniu według 22% stawki VAT...
2. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, usługi polegające na zebraniu wymogów klienta i przedstawieniu oferty dostosowanej do oczekiwań tego klienta w ramach portalu internetowego są zwolnione od podatku VAT...
3. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, przekazanie na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego danych osobowych potencjalnego klienta w celu wystawienia polisy (bez prawa do przetwarzania tych danych dla celów marketingowych) należy uznać jako element usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, zwolnionych od podatku VAT...
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego danych osobowych potencjalnego klienta podlega opodatkowaniu według 22% stawki VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT określił, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ponadto, na mocy art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są co do zasady, identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust.1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług objętych zakresem opodatkowania VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem odpowiednich przepisów (dotyczących zasad zastosowania stawki 7% lub 0%, a także zwolnienia z opodatkowania VAT).

Jak wspomniano, w przedmiotowym stanie faktycznym Ośrodek Klasyfikacyjny wydał opinię klasyfikacyjną na mocy której usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie sprzedaży danych osobowych należy zaliczyć ? w świetle PKWiU 1997 - do grupowania PKWiU 72.40.1 ?Usługi baz danych?. W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż ustawa o VAT oraz wydane do niej przepisy wykonawcze nie przewidują zastosowania dla usług kwalifikowanych do przedmiotowego grupowania obniżonej stawki VAT ani zwolnienia z opodatkowania, należy uznać, iż usługi te podlegają opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (22%).

W opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie zachodzi także przesłanka, aby uznać świadczenie podlegające na sprzedaży danych osobowych za świadczenie pomocnicze, dzielące los prawny świadczenia głównego (za świadczenie główne potencjalnie mogłoby zostać uznane świadczenie usług brokera ubezpieczeniowego, co w opinii Wnioskodawcy nie znajduje uzasadnienia w przedmiotowym stanie faktycznym).

Po pierwsze, w ramach transakcji dochodzi do sprzedaży danych osobowych potencjalnych klientów w celu wykorzystania tych danych dla celów własnych towarzystwa, niekoniecznie związanych z zakupem konkretnej polisy, której potrzeba nabycia została zidentyfikowana w ramach portalu Wnioskodawcy.

Po drugie, argumentem za uznaniem tego świadczenia jako odrębnego jest także fakt, że nie każde z towarzystw nabywających usługi pośrednictwa od Wnioskodawcy jest także zainteresowane nabyciem danych osobowych.

Po trzecie, Wnioskodawca otrzymuje odrębne wynagrodzenie z tytułu sprzedaży danych osobowych na rzecz towarzystwa. Stanowisko swoje Wnioskodawca wywodzi także, na zasadzie a contrario, z uzasadnień do: (i) wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05: Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde , (ii) wyroku ETS z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96: Card Protection Plan Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excis oraz (iii) wyroku ETS z dnia 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97: T.P. Madgett, R.M. Baldwin i The Howden Court Hotel przeciwko Commissioners ot Customs and Excise .

W uzasadnieniu do wyroku C-453/05 (podobnie w wyroku C-349/96), ETS trafnie zauważył, iż ?z art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy (obecnie art. 2 ust. 1 lit a) i c) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej; Dz. U. L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 -118 ze zm.; dalej: ?Dyrektywa 112/2006?), który definiuje zakres zastosowania tej dyrektywy, wynika, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne oraz że czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT, co oznacza, iż należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik zapewnia konsumentowi, rozpatrywanemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jednolite świadczenie?. ETS wyjaśnił także w wyroku C-453/05 (podobnie w wyroku C-308/96 oraz wyroku C-349/96), iż ?(...) jednolite świadczenie ma miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów należy uznać za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy, odwrotnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. Dane świadczenie należy uznać za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego?. W tym kontekście uznać należy, że skoro Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przekazane dane osobowe także w sytuacji, gdy wyszukani przez Wnioskodawcę klienci nie zawrą polisy ubezpieczeniowej, skłania do postrzegania usługi sprzedaży danych osobowych jako świadczenia odrębnego od usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Z drugiej strony, współpraca w zakresie pozyskiwania danych osobowych potencjalnych klientów stanowi sama w sobie istotny cel dla nabywcy usługi czyli towarzystwa ubezpieczeniowego, co przesądza o odrębności tego świadczenia.

W konsekwencji, brak jest podstaw aby uznać, iż sprzedaż danych osobowych na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych stanowi świadczenie pomocnicze względem usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, a co za tym idzie, świadczenie to nie powinno być postrzegane jako dzielące los prawny świadczenia polegającego na podejmowaniu przez Wnioskodawcę czynności typowych dla brokera ubezpieczeniowego.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na zebraniu wymogów klienta i przedstawieniu oferty dostosowanej do oczekiwań tego klienta w ramach portalu internetowego objęte są zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Usługi świadczone w tym zakresie przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie dyspozycji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154), zgodnie z którym, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Pośrednik w szczególności pozyskuje klientów, wykonuje czynności przygotowawcze zmierzające do podpisania umów ubezpieczenia, zawiera te umowy oraz uczestniczy w ich administrowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ponadto, jak wspomniano, zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są co do zasady, identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Pomimo iż, co do zasady, dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika podlega opodatkowaniu według stawki 22%, ustawodawca przewidział szereg odstępstw od tej zasady. I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji nr 3 wspomnianego załącznika wymieniono usługi w zakresie pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w ramach PKWiU 1997 w sekcji J ex (65-67), przy czym wyłączono z zakresu zwolnienia z opodatkowania VAT niektóre enumeratywnie wskazane usługi. Jak wspomniano, w przedmiotowym stanie faktycznym Ośrodek Klasyfikacyjny wydał opinię klasyfikacyjną na mocy której usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie zebrania wymogów klienta i przedstawieniu oferty dostosowanej do oczekiwań tego klienta w ramach portalu internetowego należy zaliczyć ? w świetle PKWiU 1997 - do grupowania PKWiU 67.20.10-00.10 ?Usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a ich klientami?. W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż usługi kwalifikowane do przedmiotowego grupowania mieszczą się w zakresie dyspozycji art. 43 ust.1 pkt 1 ustawy o VAT, należy uznać, iż usługi te objęte są zwolnieniem z opodatkowania VAT.

Ad. 3

W opinii Wnioskodawcy, przekazanie na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego danych osobowych potencjalnego klienta w celu wystawienia polisy (bez prawa do przetwarzania tych danych dla celów marketingowych) należy uznać jako element usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, zwolnionych od podatku VAT.

Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera na stwierdzeniu, iż samo przekazanie danych osobowych na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego, którego celem jest umożliwienie ubezpieczycielowi wystawienia polisy ubezpieczeniowej oraz zarządzania tą polisą nie stanowi odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Co więcej, uzyskanie przez ubezpieczyciela tych danych osobowych nie stanowi celu samego w sobie, posiadanie tych danych nie stanowi bowiem dla towarzystwa wartości dodanej, jeśli nie zostanie wystawiona na rzecz tego klienta polisa. Dane takie, które bez zgody potencjalnego klienta nie mogą być przetwarzane dla innych celów, niż wystawienia konkretnej polisy ubezpieczeniowej, zostają przez towarzystwo zniszczone zgodnie z obowiązującymi przepisami. Co więcej nawet gdyby uznać, iż przekazanie danych osobowych w przedmiotowym stanie taktycznym (bez prawa do ich przetwarzania dla celów marketingowych) stanowi świadczenie samo w sobie, w opinii Wnioskodawcy zachodzi przesłanka, aby uznać to świadczenie podlegające za świadczenie pomocnicze, dzielące los prawny świadczenia głównego (czyli świadczenia usług brokera ubezpieczeniowego). Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w cytowanych już uzasadnieniach do wyroków ETS (wyrok C-453/05, wyrok C-349/96, wyrok C308/96).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, iż nie jest właściwy do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wykonywanych usług. Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.