Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności polegających na wykonywaniu (...)

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności polegających na wykonywaniu i zarządzaniu w Spółce projektami specjalistycznych usług elektronicznych w ramach kontraktu menedżerskiego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2014r. (data wpływu 4 września 2014r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności w ramach kontraktu menedżerskiego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności w ramach kontraktu menedżerskiego.

Przedmiotowy Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 września 2014r. (data wpływu 4 września 2014r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Pan X jest członkiem Zarządu Spółki Y Sp. z o. o. z siedzibą w Z. Z tytułu członkostwa w zarządzie Spółki nie będzie otrzymywał diet. Pan X prowadzi także własną jednoosobową działalność gospodarczą w ramach której wykonuje usługi elektroniczne oraz usługi zarządzania i doradztwa w zakresie prowadzonej przez inne podmioty działalności gospodarczej, a polegającej także na świadczeniu usług elektronicznych.

Rada Nadzorcza Spółki Y Sp. z o. o. z siedzibą w Z zamierza zawrzeć z Panem X kontrakt menedżerski obejmujący zarządzanie specjalistycznymi projektami usług elektronicznych, a powierzonymi przez inne podmioty do realizacji Spółce. Kontrakt menadżerski nie będzie obejmował prowadzenia spraw Spółki, a które to czynności mogą być wynagradzane dietami. Kontrakt menadżerski będzie określał warunki zarządzania projektami usług elektronicznych, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności Spółki wobec osób trzecich za ewentualne szkody, które mogą wyniknąć z czynności wykonywanych przez Pana X w ramach kontraktu menedżerskiego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT we własnej jednoosobowej działalności gospodarczej i został mu nadany NIP ?.

Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności w ramach obowiązków objętych kontraktem menedżerskim.

Wynagrodzenie, które ma być uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania kontraktu będzie stanowiło przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1999r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ponosi ryzyka gospodarczego w ramach wykonywania postanowień kontraktu, gdyż ryzyko to ponosi powierzająca Spółka.

Wnioskodawca nie będzie ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej powstałej w związku z zarządzaniem, gdyż nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody, które mogą powstać w związku z realizacją czynności objętych kontraktem.

Wnioskodawca będzie wykonywał czynności w ramach kontraktu także z wykorzystaniem infrastruktury Spółki rozumianej przez organ pytający jako pomieszczenia, komputery, sprzęt biurowy oraz ze swojej jednoosobowej działalności gospodarczej jeśli będzie to niezbędne do wykonania powierzonych czynności, a które będą przecież wykonywane również w miejscach (budynkach) wskazanych przez kontrahentów powierzającej Spółki.

Wnioskodawca nie będzie angażował samodzielnie ?zasobów ludzkich? do wykonywania czynności objętych zakresem pytania. Gdy chodzi o ?zasoby materialne? to nie będzie angażował własnych środków finansowych przy realizacji powierzonych kontraktem czynności. Jeśli pod pojęciem ?zasoby materialne? organ rozumie sprzęt niezbędny do wykonywania czynności powierzonych kontraktem to Wnioskodawca będzie wykorzystywał zarówno sprzęt Spółki jak i ten z własnej działalności gospodarczej.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie obejmowało należności za zarządzanie, wykonywanie projektów i nadzór nad całym procesem projektowania systemów teleinformatycznych z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznej Wnioskodawcy, a powierzonych do wykonania Spółce przez jej kontrahentów oraz zarządzanie i nadzór nad zakupami urządzeń teleinformatycznych niezbędnych przy realizacji projektów. Wskazać należy, że w treści wniosku podatnik już podawał, że w ramach kontraktu menedżerskiego będzie wykonywał czynności polegające na wykonywaniu i zarządzaniu w spółce projektami specjalistycznych usług elektronicznych oraz że będzie otrzymywał określone w kontrakcie wynagrodzenie za te czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Pan X wykonując czynności zarządzania objęte kontraktem menedżerskim będzie podatnikiem podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) czy też z uwagi na treść kontraktu określającego warunki wykonywania czynności, wynagrodzenie oraz odpowiedzialność powierzającej Spółki wobec osób trzecich podatnik nie będzie posiadał statusu podatnika podatku od towarów i usług wobec treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, menedżer wykonujący czynności polegające na wykonywaniu i zarządzaniu w Spółce projektami specjalistycznych usług elektronicznych nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie, w którym wykonując te usługi, jest związany ze Spółką prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia za nie i odpowiedzialności Spółki powierzającej te czynności - wobec osób trzecich za ewentualne szkody które mogą wyniknąć z ich niewykonania lub nienależytego wykonania kontraktu.

Gdy zarządzanie przez menedżera w Spółce jej projektami specjalistycznych usług elektronicznych pozostaje objęte kontraktem menedżerskim i jest jednocześnie objęte zakresem prowadzonej przez niego własnej działalności gospodarczej, ustawodawca podatkowy nakazuje zaliczyć te przychody do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9) ustawy o pdof, co wynika z literalnego brzmienia tego przepisu (przychody z działalności wykonywanej osobiście). Jednocześnie w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 13 pkt 7 ustawy o pdof, gdyż kontrakt menedżerski nie będzie obejmował (diet) przychodów Pana X jako członka zarządu Spółki Y Sp. z o.o. z siedzibą w Z, a o których mowa w treści art. 13 pkt 7 updof.

Z kolei zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o pdof, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ww. ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

  1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307, z późn. zm.);
  2. (uchylony);
  3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

  • działalność wykonywana osobiście,
  • pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej ? z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z ww. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

  • wykonywania tych czynności,
  • wynagrodzenia, oraz
  • odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa ?samodzielnie? w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Istotne zatem znaczenie ma treść zawartej umowy, gdyż w świetle powyższych przepisów podatnik wykonujący czynności w ramach takiej umowy przy spełnieniu wyżej wymienionych warunków nie jest uznawany za podatnika podatku od towarów i usług.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami.

Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), zwanej dalej ?Dyrektywą?. W myśl tego artykułu działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

W akapicie pierwszym, artykuł 9 (1) określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która niezależnie prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 wyjaśnia znaczenie terminu ?samodzielnie? użytego w art. 9 (1). Stwierdza on, że warunek określony w art. 9 (1) stwierdza, że działalność gospodarcza prowadzona ?samodzielnie? wyklucza pracowników i inne osoby z podatku VAT, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący relacje między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera v segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z dnia 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność.

Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Z kolei w wyroku z dnia 18 października 2007r. sprawa C-355/06 J.A. van der Steen, Trybunał wskazał, że osoba fizyczna, która wykonuje wszystkie prace w imieniu i na rachunek spółki na podstawie umowy o pracę wiążącej ją z tą spółką, będąc ponadto jedynym wspólnikiem, zarządzającym i członkiem personelu pracowniczego tej spółki, sama nie jest podatnikiem. Uznano bowiem, że istnieje stosunek podporządkowania pomiędzy ww. obydwoma zainteresowanymi podmiotami. J.A. van der Steen, świadcząc usługi jako pracownik, nie działał we własnym imieniu, na własny rachunek lub na własną odpowiedzialność, lecz na rachunek i na odpowiedzialność spółki, która ponosiła de facto ryzyko gospodarcze ? zawierała umowy z klientami i wykonywała na ich rzecz usługi o charakterze gospodarczym.

Dokonując więc wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Powyższe potwierdza również uchwała NSA z dnia 12 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest członkiem zarządu Spółki Y Sp. z o. o. Wnioskodawca prowadzi także własną jednoosobową działalność gospodarczą w ramach której wykonuje usługi elektroniczne oraz usługi zarządzania i doradztwa w zakresie prowadzonej przez inne podmioty działalności gospodarczej, a polegającej także na świadczeniu usług elektronicznych. Rada Nadzorcza Spółki Y Sp. z o. o. zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą kontrakt menedżerski obejmujący zarządzanie specjalistycznymi projektami usług elektronicznych, a powierzonymi przez inne podmioty do realizacji Spółce. Kontrakt menadżerski nie będzie obejmował prowadzenia spraw Spółki, a które to czynności mogą być wynagradzane dietami. Kontrakt menadżerski będzie określał warunki zarządzania projektami usług elektronicznych, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności Spółki Y wobec osób trzecich za ewentualne szkody, które mogą wyniknąć z czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu menedżerskiego. Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności w ramach obowiązków objętych kontraktem menedżerskim. Wynagrodzenie, które ma być uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania kontraktu będzie stanowiło przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1999r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ponosi ryzyka gospodarczego w ramach wykonywania postanowień kontraktu, gdyż ryzyko to ponosi powierzająca Spółka. Wnioskodawca nie będzie ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej powstałej w związku z zarządzaniem, gdyż nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody, które mogą powstać w związku z realizacją czynności objętych kontraktem. Zainteresowany będzie wykonywał czynności w ramach kontraktu także z wykorzystaniem infrastruktury Spółki rozumianej przez organ pytający jako pomieszczenia, komputery, sprzęt biurowy oraz ze swojej jednoosobowej działalności gospodarczej jeśli będzie to niezbędne do wykonania powierzonych czynności, a które będą przecież wykonywane również w miejscach (budynkach) wskazanych przez kontrahentów powierzającej Spółki. Wnioskodawca nie będzie angażował samodzielnie ?zasobów ludzkich? do wykonywania czynności objętych zakresem pytania. Gdy chodzi o ?zasoby materialne? to nie będzie angażował własnych środków finansowych przy realizacji powierzonych kontraktem czynności. Jeśli pod pojęciem ?zasoby materialne? organ rozumie sprzęt niezbędny do wykonywania czynności powierzonych kontraktem to Wnioskodawca będzie wykorzystywał zarówno sprzęt Spółki jak i ten z własnej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie obejmowało należności za zarządzanie, wykonywanie projektów i nadzór nad całym procesem projektowania systemów teleinformatycznych z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznej Wnioskodawcy, a powierzonych do wykonania Spółce przez jej kontrahentów oraz zarządzanie i nadzór nad zakupami urządzeń teleinformatycznych niezbędnych przy realizacji projektów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Zatem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu menadżerskiego nie należy uznawać za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że wynagrodzenie Zainteresowanego z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartego kontraktu- jak wskazał Wnioskodawca- stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto, zgodnie z zapisem Umowy Zainteresowany nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. Odpowiedzialność ponosi Spółka.

Wobec powyższego, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartego kontraktu menedżerskiego obejmującego zarządzanie specjalistycznymi projektami usług elektronicznych, nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a w rezultacie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca z tytułu realizacji kontraktu nie będzie posiadał statusu podatnika podatku VAT.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż jako menedżer wykonujący czynności polegające na wykonywaniu i zarządzaniu w Spółce projektami specjalistycznych usług elektronicznych, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, a szczególności informacji, że Zainteresowany nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika