Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy ruchomych aktywów materialnych.

21.6.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 5 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomych aktywów materialnych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomych aktywów materialnych, opodatkowania podatkiem VAT zbycia aktywów niematerialnych oraz opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług produkcyjnych w Okresie Przejściowym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: ?Sprzedający? lub ?Wnioskodawca?) jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce i jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce polegającą na wytwarzaniu komponentów i szerokiego asortymentu urządzeń elektrycznych niskiego i średniego napięcia. Działalność gospodarcza i produkcyjna Sprzedającego prowadzona jest w fabryce, będącej własnością Wnioskodawcy. Fabryka ta składa się z trzech wydziałów, w tym mechanicznego, tworzyw sztucznych i montażu. W ramach trzeciego wydziału, czyli wydziału montażu, Wnioskodawca produkuje lub produkował trzy główne rodzaje produktów, tj.: wyłączniki silnikowe, styczniki i bezpieczniki - standard brytyjski.

W okresie poprzedzającym opisaną poniżej transakcję w wydziale montażu Wnioskodawcy produkowane były bezpieczniki według standardu brytyjskiego (zwane dalej: ?Produktami?). Produkty przeznaczone są do stosowania w urządzeniach elektrycznych i infrastrukturze pracującej zgodnie z brytyjskimi standardami określonymi przez normy techniczne i technologiczne, prawne oraz zapotrzebowanie rynku (np. zapewnienie większego bezpieczeństwa użytkowania oraz wyższej niezawodności w stosunku do europejskich standardowych wyłączników). Z tego też powodu Produkty przeznaczone są na takie rynki jak Wielka Brytania, Indie, Kanada, Australia, itd.

Wnioskodawca zdecydował się zawrzeć umowę sprzedaży (dalej: ?Umowa?) z Kontrahentem (dalej: ?Kupujący?). Kupujący jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca, jako Sprzedający, nie jest podmiotem powiązanym z Kontrahentem.

Przed zawarciem Umowy, Kupujący nie posiadał żadnego ludzkiego i technicznego zaplecza w Polsce, a w konsekwencji nie posiadał również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, w rozumieniu polskich przepisów o VAT. Kupujący dokonał rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce w związku z Umową zawartą ze Sprzedającym. W szczególności, w związku z realizacją Umowy oraz w późniejszym okresie Kupujący będzie zaangażowany w czynności, które mogą podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem VAT.

Przedmiot transakcji

Przedmiotem Umowy była sprzedaż (dalej: ?Transakcja?) wybranych aktywów z linii produkcyjnej związanej z produkcją i dystrybucją Produktów (dalej: ?Aktywa?). Przedmiotowa linia produkcyjna nie była organizacyjnie wydzielona (na przykład, jako oddział) w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W oparciu o zawartą Umowę następujące Aktywa zostały sprzedane na rzecz Kontrahenta:

ruchome aktywa materialne
- Maszyny znajdujące się w fabryce Wnioskodawcy, odpowiednio dostosowane do celów wytwarzania Produktów, omawiane aktywa nie zostały wywiezione poza terytorium Polski w wyniku Transakcji; intencją Kupującego jest jednak wywiezienie maszyn poza granice Polski po upływie pewnego okresu, który zgodnie z ustaleniami z Kupującym nie powinien przekroczyć okresu jednego roku (dalej: ?Okres przejściowy?); część maszyn zostanie zezłomowana w Polsce - nie zostaną wywiezione fizycznie;
- Komponenty (materiały) wykorzystane w procesie wytwarzania produktów, w momencie zawierania Transakcji będące własnością Wnioskodawcy; omawiane aktywa nie zostały wywiezione poza terytorium Polski w wyniku Transakcji, ponieważ zostaną one zużyte w Polsce w celu wytworzenia Produktów;
- Wyroby gotowe (zapasy) w momencie Transakcji będące własnością Sprzedającego; w wykonaniu Transakcji aktywa te zostały przez Kupującego wywiezione do innego państwa członkowskiego.
aktywa niematerialne, w szczególności:
- specjalistyczna wiedza techniczna (określona w Umowie jako know-how) i własności intelektualne związane z Produktami;
- lista Klientów i Dostawców, istotna w odniesieniu do produkcji i dystrybucji Produktów;
- zobowiązania Wnioskodawcy do zakazu konkurencji, polegające na powstrzymaniu się przez Wnioskodawcę od działań konkurencyjnych w stosunku do Kupującego w obszarze produkcji i dystrybucji Produktów;
- pozostałe aktywa niematerialne.

Jak wskazano powyżej, działalność gospodarcza Sprzedającego obejmuje swoim zakresem produkcję w oparciu o kilka linii produkcyjnych, natomiast zawarta Umowa obejmowała sprzedaż tylko wybranych Aktywów związanych wyłącznie z jedną linią produkcyjną przeznaczoną do wytwarzana Produktów. Następujące Aktywa związane z linią produkcyjną będącą przedmiotem Umowy, służące wytwarzaniu Produktów, nie zostały sprzedane Kupującemu (pozostały one własnością Sprzedającego):

prawa przynależne do majątku nieruchomego (polska fabryka);

pracownicy zaangażowani w proces produkcji i dystrybucji Produktów;

środki pieniężne lub ich ekwiwalenty;

wierzytelności i zobowiązania Wnioskodawcy związane z produkcją i dystrybucją Produktów, które powstały przed Transakcją.

Zgodnie z Umową, w zamian za Aktywa sprzedane w ramach Umowy, Kontrahent był zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia na rzecz Sprzedającego. W Umowie strony zawarły zapisy dotyczące alokacji ceny sprzedaży na poszczególne Aktywa objęte Transakcją.

Sposób opodatkowania VAT sprzedaży przez Sprzedającego

Wnioskodawca zastosował następujący sposób opodatkowania VAT Aktywów sprzedanych Kupującemu w ramach Transakcji:

Wnioskodawca potraktował dostawę maszyn i komponentów jako sprzedaż lokalną towarów podlegającą opodatkowaniu polskim podatkiem VAT według stawki podstawowej 23%;

Wnioskodawca potraktował dostawę wyrobów gotowych do Wielkiej Brytanii jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

Wnioskodawca potraktował zbycie aktywów niematerialnych jako świadczenie usług na rzecz Kupującego, niepodlegające opodatkowaniu polskim VAT (opodatkowane VAT w Wielkiej Brytanii, gdzie Kupujący posiada siedzibę).

Współpraca pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem w Okresie Przejściowym

Docelowo intencją Kontrahenta jest samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na produkcji i dystrybucji Produktów (dalej: ?Działalność?). Kupujący zamierza prowadzić tę Działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po upływie Okresu Przejściowego Kupujący zamierza zatem fizycznie wywieźć zakupione Aktywa materialne do jego zakładów produkcyjnych zlokalizowanych poza granicami Polski.

Niemniej jednak, Aktywa zakupione od Wnioskodawcy w ramach Transakcji nie są wystarczające dla samodzielnego prowadzenia na terytorium Polski Działalności obejmującej produkcję i dystrybucję Produktów przez Kupującego. W Okresie Przejściowym bowiem, Kontrahent nie będzie posiadał w Polsce pełnego zaplecza do prowadzenia działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej. Kontrahent nie posiada bowiem, w szczególności, odpowiedniego miejsca przystosowanego i spełniającego wymagania niezbędne do prowadzenia Działalności (tj. fabryki), odpowiednio przeszkolonych zasobów ludzkich (pracowników), części maszyn używanych w procesie produkcji, kanałów zakupowych.

Mając na uwadze powyższe, Sprzedający i Kupujący zawarli odrębną umowę, na podstawie której w Okresie Przejściowym:

Kontrahent leci Wnioskodawcy usługowe wytwarzanie Produktów na rzecz Kupującego;

Wnioskodawca będzie samodzielnie świadczyć usługi produkcyjne z wykorzystaniem swoich własnych zasobów ludzkich, zakładu produkcyjnego oraz wiedzy eksperckiej;

dla celów świadczenia usługi produkcyjnej, Kontrahent zapewni Wnioskodawcy niezbędne maszyny, a także surowce potrzebne w procesie produkcji, które, ze względu na brak własnej sieci dostawców, Kontrahent będzie nabywał od Sprzedawcy; podczas procesu produkcji, przedmiotowe maszyny i surowce pozostawać będą własnością Kontrahenta;

zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, w zamian za usługi produkcyjne Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie od Kontrahenta;

dodatkowo, Kontrahent wyśle do Wnioskodawcy w celach szkoleniowych odpowiednią liczbę swoich pracowników (dalej: ?Pracownicy?) po to, aby mogli oni zdobyć odpowiednią wiedzę na temat procesu wytwarzania Produktów, co ma docelowo umożliwić Kontrahentowi samodzielne prowadzenie Działalności; Wnioskodawca jest umownie zobowiązany do przeprowadzenia odpowiednich szkoleń dla Pracowników.

Produkty wytworzone w wyniku usługi produkcyjnej wyświadczonej przez Wnioskodawcę są bezpośrednio własnością Kontrahenta, który zamierza wysyłać je do swoich klientów bądź magazynów zlokalizowanych poza Polską. Kontrahent nie przewiduje na chwilą obecną dystrybucji Produktów w Polsce.

Jak wynika z powyższego, w Okresie Przejściowym Kupujący posiada pewną część infrastruktury technicznej w Polsce, która jest udostępniana Wnioskodawcy dla celów świadczenia przez ten podmiot usług produkcyjnych. Kontrahent nie ma jednak żadnych praw do nieruchomości, w szczególności do zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy lub jego części. Grupa pracowników Kontrahenta bierze udział w szkoleniach, ale pracownicy ci nie są aktywnie zaangażowani w proces produkcji i/lub dystrybucji Produktów, bądź w jakiejkolwiek inny proces związany z podejmowaniem decyzji dotyczących Działalności, a celem ich tymczasowego oddelegowania do Polski jest jedynie umożliwienie odpowiedniego transferu wiedzy technicznej odnośnie procesu produkcji.

Jednocześnie, wszystkie istotne czynności kierownicze i decyzje zarządcze związane z prowadzoną Działalnością Kontrahenta sprawował będzie spoza Polski (przez odpowiednich pracowników przebywających fizycznie poza Polską). Czynności takie obejmują między innymi:

negocjowanie umów z klientami (w stosunku do ilości, ceny),

składanie zleceń produkcyjnych do Wnioskodawcy,

organizowanie transportu wytworzonych Produktów do klientów Kontrahenta/ zewnętrznych magazynów.

W piśmie z dnia 31 maja 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazał, iż przed zawarciem umowy sprzedaży Kontrahent nie posiadał żadnego technicznego i ludzkiego zaplecza w Polsce, a w konsekwencji nie posiadał również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w rozumieniu polskich przepisów VAT. Tym samym, na moment zawarcia umowy nabycia aktywów niematerialnych Kontrahent nie posiadał stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w rozumieniu polskich przepisów VAT.

Z kolei po podpisaniu umowy nabycia aktywów niematerialnych do Kontrahenta będą należały następujące zasoby techniczne i ludzkie, zlokalizowane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej:

maszyny i komponenty niezbędne w procesie wytwarzania produktów,

pracownicy wysłani do Spółki w celu zdobycia odpowiedniej wiedzy specjalistycznej na temat procesu wywarzania produktów.

Kontrahent nie będzie jednak posiadał w Polsce pełnego zaplecza do prowadzenia działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej. Kontrahent nie posiada bowiem, w szczególności, odpowiedniego miejsca przystosowanego i spełniającego wymagania niezbędne do prowadzenia Działalności (tj. fabryki), odpowiednio przeszkolonych zasobów ludzkich (pracowników), części maszyn używanych w procesie produkcji, kanałów zakupowych.

W wyniku współpracy z Wnioskodawcą w Okresie Przejściowym Kupujący posiada pewną część infrastruktury technicznej w Polsce, która jest udostępniana przez Wnioskodawcę dla celów świadczenia przez ten podmiot usług produkcyjnych. Kontrahent nie ma jednak żadnych praw do nieruchomości, w szczególności do zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy lub jego części. Grupa pracowników Kontrahenta bierze udział w szkoleniach, ale pracownicy ci nie są aktywnie zaangażowani w proces produkcji i/lub dystrybucji Produktów, bądź w jakikolwiek inny proces związany z podejmowaniem decyzji dotyczących Działalności, a celem ich tymczasowego oddelegowania do Polski jest jedynie umożliwienie odpowiedniego transferu wiedzy technicznej odnośnie procesu produkcji.

Jednocześnie, wszystkie istotne czynności kierownicze i decyzje zarządcze związane z prowadzoną Działalnością Kontrahent sprawował będzie spoza Polski (przez odpowiednich pracowników przebywających fizycznie poza Polską). Czynności takie obejmują między innymi:

negocjowanie umów z klientami (w stosunku do ilości, ceny),

składanie zleceń produkcyjnych do Wnioskodawcy,

organizowanie transportu wytworzonych Produktów do klientów Kontrahenta/ zewnętrznych magazynów.

Zdaniem Wnioskodawcy obecność Kontrahenta w Polsce w okresie przejściowym nie wykazuje cech charakterystycznych dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, zdolnego do odbierania i wykorzystywania usługi świadczonej przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawy ruchomych aktywów materialnych (maszyn i komponentów) przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy aktywów materialnych (maszyn i komponentów) przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 polskiej ustawy o VAT, miejscem dostawy ruchomych aktywów materialnych (maszyn, komponentów - dalej: ?Aktywa materialne?) jest Polska. W konsekwencji, sprzedaż Aktywów materialnych powinna podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem VAT, chyba, że Transakcja jako taka pozostawałaby poza zakresem opodatkowania VAT. Zdaniem Wnioskodawcy taka sytuacja nie ma miejsca w omawianym przypadku, ze względu na przedstawione poniżej argumenty.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 polskiej ustawy o VAT, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, na potrzeby ustalenia, czy dostawy Aktywów materialnych dokonane przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, należy rozstrzygnąć, czy Aktywa stanowiące przedmiot Transakcji stanowiły przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

Jak wynika z art. 2 pkt 27e polskiej ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się ?organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania?.

W świetle powyższej definicji określony zespół aktywów może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, pod warunkiem m.in., że łącznie spełnione zostaną następujące przesłanki:

zespół składników obejmuje zarówno składniki materialne jak i niematerialne, w tym zobowiązania;
zespół składników został organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa podatnika;
zespół składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych we własnym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, niedopełnienie któregokolwiek z powyższych warunków wyklucza możliwość uznania zespołu aktywów przenoszonych w ramach Transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e polskiej ustawy o VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż Aktywów na rzecz Kontrahenta nie może zostać uznana za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż nie zostały spełnione żadne powołane powyżej przesłanki.

Ad. a) powyżej ? wyłączenie z Transakcji niektórych aktywów i zobowiązań

Jak wskazano w części dotyczącej stanu faktycznego, strony Transakcji postanowiły, iż niektóre aktywa niezbędne do produkcji i dystrybucji Produktów, jak również wszystkie zobowiązania, zostaną wyłączone z zakresu Transakcji. W takiej sytuacji zatem, gdzie po przeprowadzeniu Transakcji, niektóre aktywa i wszystkie zobowiązania pozostały po stronie Sprzedającego, Aktywa podlegające przeniesieniu na rzecz Kupującego nie mogą zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa z perspektywy podatku VAT.

Ad b) powyżej ? brak organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy

Aktywa zbyte przez Wnioskodawcę nie tworzyły organizacyjnie wydzielonego zespołu składników majątkowych w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Sprzedającego. W szczególności, linia produkcyjna przeznaczona do produkcji Produktów (której część została objęła zakresem Transakcji) nie stanowiła niezależnego oddziału, departamentu, dywizji, itp. w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Ponadto, w odniesieniu do przedmiotowej linii produkcyjnej Sprzedający nie prowadzi odrębnej ewidencji księgowej (Wnioskodawca jest w stanie uzyskać niektóre informacje odnośnie dochodów, wydatków i rentowności tej części działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby zarządcze, bez ich sformalizowania). Dodatkowo, działalność operacyjna prowadzona w ramach linii produkcyjnej przeznaczonej do produkcji Produktów nie podlegała odrębnemu finansowaniu.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy Aktywa nie tworzyły ani organizacyjnie ani też finansowo wyodrębnionego zespołu składników w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, co wyklucza możliwość uznania takich składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT.

Ad c) powyżej ? brak zdolności do prowadzenia działalności gospodarczej

W ramach istniejącego przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę, Aktywa stanowiły część linii produkcyjnej przeznaczonej na cele produkcji i dystrybucji Produktów. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż z zakresu Transakcji wyłączona została część składników majątkowych niezbędnych dla umożliwienia samodzielnego dalszego prowadzenia działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej w odniesieniu do Produktów. W szczególności dotyczy to pracowników posiadających odpowiednią specjalistyczną wiedzę w zakresie wytwarzania Produktów oraz praw do fabryki. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wyklucza możliwość uznania przeniesionych Aktywów za niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do realizowana zadań gospodarczych we własnym zakresie. Stanowisko to znajduje zdecydowane potwierdzenie w zasadach wzajemnej współpracy prowadzonej z Kupującym w Okresie Przejściowym. W szczególności, Kontrahent, który zamierza tymczasowo kontynuować Działalność w Polsce (tj. zanim produkcja zostanie przeniesiona za granicę) nie jest zdolny do jej samodzielnego realizowania wyłącznie przy wykorzystaniu nabytych Aktywów. Z tego też względu postanowiono, że proces produkcji zostanie zlecony Wnioskodawcy, a Wnioskodawca wykonywać będzie zlecone zadanie z wykorzystaniem własnej fabryki produkcyjnej i angażując w ten proces własny, odpowiednio wykwalifikowany personel.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż Aktywów na rzecz Kupującego nie może zostać uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT. W omawianej sytuacji należy jednoznacznie stwierdzić, iż nie istnieją żadne podstawy aby przyjąć, że przenoszone Aktywa stanowią niezależne przedsiębiorstwo. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Aktywów nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 polskiej ustawy o VAT. Oznacza to, że sprzedaż Aktywów materialnych (w przypadku której miejscem dostawy jest Polska) stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu polskim podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towaru) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu ?przeniesienie?, które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem. Pamiętać przy tym należy, że ?rozporządzanie jak właściciel? należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym.

Z przekazaniem praw do dysponowania towarem jak właściciel musi wiązać się odpłatność w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, która stanowi o dokonaniu danej transakcji w sensie ekonomicznym.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju to zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy ? rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem art. 2a.

W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa.

W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią ? miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych ? miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W niniejszej sprawie zakwalifikowanie danej czynności do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w świetle powołanych regulacji, wymaga spełnienia szeregu warunków zarówno o charakterze podmiotowym, jak i przedmiotowym. Do tych ostatnich należy przede wszystkim zaliczyć fakt wywozu towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce i jest zarejestrowany dla celów podatku VAT w Polsce, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce polegającą na wytwarzaniu komponentów i szerokiego asortymentu urządzeń elektrycznych niskiego i średniego napięcia. Działalność gospodarcza i produkcyjna Sprzedającego prowadzona jest w fabryce, będącej własnością Wnioskodawcy.

Maszyny znajdujące się w fabryce Wnioskodawcy, odpowiednio dostosowane do celów wytwarzania Produktów, omawiane aktywa nie zostały wywiezione poza terytorium Polski w wyniku Transakcji; intencją Kupującego jest jednak wywiezienie maszyn poza granice Polski po upływie pewnego okresu, który zgodnie z ustaleniami z Kupującym nie powinien przekroczyć okresu jednego roku (dalej: ?Okres przejściowy?); część maszyn zostanie zezłomowana w Polsce - nie zostaną wywiezione fizycznie;

Komponenty (materiały) wykorzystane w procesie wytwarzania produktów, w momencie zawierania Transakcji będące własnością Wnioskodawcy; omawiane aktywa nie zostały wywiezione poza terytorium Polski w wyniku Transakcji, ponieważ zostaną one zużyte w Polsce w celu wytworzenia Produktów;

Wyroby gotowe (zapasy) w momencie Transakcji będące własnością Sprzedającego; w wykonaniu Transakcji aktywa te zostały przez Kupującego wywiezione do innego państwa członkowskiego.

Ponadto jak wynika z treści wniosku, sprzedaż Aktywów na rzecz Kupującego nie może zostać uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT oraz przenoszone Aktywa nie stanowią niezależnego przedsiębiorstwa.

Istotną kwestią dla rozstrzygnięcia zagadnienia przedstawionego we wniosku jest ustalenie, w oparciu o regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, charakteru dokonanej przez Wnioskodawcę czynności. Nie może budzić wątpliwości fakt, iż Wnioskodawca dokonał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej czynności odpłatnej dostawy towarów na rzecz kontrahenta, której elementem było przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednak mając na uwadze cyt. wyżej definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy stwierdzić, że dla uznania danej czynności za taką dostawę ? w rozumieniu przepisów ustawy - powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

winna mieć miejsce jedna z czynności określonych w przepisach art. 7 ustawy,

w konsekwencji tej czynności, nastąpić musi wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powyższe przesłanki mają charakter faktyczny i powinien je łączyć bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności towar musi opuścić terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju członkowskiego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie prawa własności towaru). Niewystąpienie jednej z przesłanek, np. brak przemieszczenia towarów, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów ? tak jak ma to miejsce na gruncie niniejszej sprawy - sprawia, że czynność taka nie spełnia wymogów niezbędnych dla uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, po stronie sprzedawcy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że dokonana dostawa ruchomych aktywów materialnych (maszyn i komponentów), niestanowiących ? jak wskazał Wnioskodawca - przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na rzecz kontrahenta, nie może być uznana za dostawę wewnątrzwspólnotową, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym wykluczenie możliwości zaliczenia przedmiotowej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej powoduje, iż w niniejszej sprawie należy określić miejsce świadczenia dla dostawy towarów niewysyłanych i nietransportowanych. Zatem na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy przedmiotowa dostawa aktywów materialnych (maszyn i komponentów) ma miejsce na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, przedmiotowa dostawa aktywów materialnych (maszyn i komponentów) stanowi dostawę krajową, podlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski ze stawką właściwą dla danego towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomych aktywów materialnych. Natomiast, kwestie dotyczące stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia aktywów niematerialnych oraz opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług produkcyjnych w Okresie Przejściowym, zostały załatwione odrębnymi rozstrzygnięciami

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.