W zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 nabycia czynników krzepnięcia VIII jako dostawy towarów, dla (...)

22.2.2013

W zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 nabycia czynników krzepnięcia VIII jako dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r) uzupełnionym pismami z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.) oraz 11 lutego 2013 r. (data wpływu 15 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 nabycia czynników krzepnięcia VIII jako dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w deklaracji VAT-7 nabycia czynników krzepnięcia VIII jako dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 6 lutego 2013 r. oraz 11 lutego 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 04 lipca 2011 roku Szpital Kliniczny (Wnioskodawca) zawarł umowę z firmą O. z siedzibą w Szwajcarii, na podstawie której dokonywał zakupu czynników krzepnięcia VIII. Transakcje zakupu były potwierdzane fakturami. Do każdej z faktur zostały wystawione faktury wewnętrzne i naliczony podatek w wysokości 8%, który został odprowadzony do właściwego urzędu skarbowego. Zainteresowany zaznaczył, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Zgodnie z zawartą umową sprzedawcą czynników krzepnięcia jest firma O. z siedzibą w Szwajcarii. Skład konsygnacyjny N. w K. nie jest składem należącym do Zainteresowanego.

Z ustaleń Wnioskodawcy wynikało, że czynniki krzepnięcia dostarczane były bezpośrednio ze Składu Konsygnacyjnego do pacjentów Zainteresowanego. Nabyte towary służą do działalności gospodarczej Szpitala, tj. świadczenie usług medycznych. Zakupione czynniki krzepnięcia były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w stawce ?zwolnione?. Dokonujący dostawy czynników nie posiadał siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Na fakturze nie występuje klasyfikacja PKWiU, jednak według Wnioskodawcy należy uznać, że jest to 21.20 - leki i pozostałe wyroby farmaceutyczne.

Według Zainteresowanego dokonującym dostawy nie jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z wątpliwościami Wnioskodawca zwracał się z zapytaniem do konsultantów w Krajowej Informacji Podatkowej, zwracając uwagę na numer NIP poprzedzony symbolem DE jak również zwrotem Country of origin - Germany. Według opinii konsultantów determinującym był fakt otrzymania towaru bezpośrednio z terytorium kraju.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że podane informacje pochodzą od przedstawiciela firmy O. oraz N. Zgodnie z uzyskanymi przez Wnioskodawcę informacjami O. jest spółką z siedzibą w Szwajcarii, przy czym dokonywała dostaw czynników krzepnięcia krwi do Szpitala z terytorium Niemiec (na co wskazuje każda faktura w pozycji ?Country of origin: Germany?). W związku z tymi dostawami O. działała jako niemiecki podatnik VAT UE, co potwierdza niemiecki numer VAT UE, pod którym O. zarejestrowana jest w Niemczech, który był wskazywany przez O. na każdej fakturze (numer DE?). Dostawy czynników krwi do Szpitala były dla celów podatku VAT w Niemczech traktowane jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, które nie podlegają opodatkowaniu VAT w Niemczech (zwolnienie będące odpowiednikiem stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, które jest przewidziane w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług). W konsekwencji na fakturach wystawianych dla Wnioskodawcy O. nie naliczała niemieckiego podatku VAT. W związku z powyższym, O. nie rozliczała również podatku należnego w Polsce, ponieważ nie dokonywała żadnych czynności opodatkowanych w Polsce.

Czynniki krzepnięcia krwi, będące przedmiotem dostaw do Szpitala, były wyprodukowane na terytorium Unii Europejskiej i w związku z tym nie było od nich uiszczane cło. Czynniki krwi dostarczane przez O. do Szpitala były dopuszczone do obrotu na terytorium Polski i zarejestrowane przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Spółka N. była odpowiedzialna za realizację umowy ze Szpitalem w części dotyczącej dostaw czynników krzepnięcia krwi bezpośrednio do domów pacjentów, tzn. N. działała jako usługodawca wobec O. w zakresie logistyki związanej z dostawą czynników krzepnięcia krwi do domów pacjentów. W ramach umowy pomiędzy O. a N. czynniki krzepnięcia były zatem przekazywane do magazynów N. w celu ich rozwiezienia przez N. w imieniu i na rzecz O. do pacjentów Szpitala. Magazyn N. nie jest własnością O. i nie jest to magazyn konsygnacyjny w rozumieniu ustawy o VAT. Czynniki krzepnięcia krwi nigdy nie stawały się własnością N.

W chwili dokonywania dostaw czynników krzepnięcia krwi O. była podatnikiem od wartości dodanej w Niemczech, w stosunku do którego nie znajdowało zastosowania zwolnienie podobne do tego, które jest przewidziane w art. 113 ust. 1 i 9 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Numer poprzedzony symbolem DE należy do O. (spółka jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej, w tym jako podatnik dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych). Zwrot ?Country of origin ? Germany? pojawiający się na fakturach wystawianych przez O. (działająca w tym zakresie jako niemiecki podatnik VAT UE) na Zainteresowanego oznacza, że czynniki krzepnięcia krwi zostały wysłane do Szpitala z terytorium Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykazanie zakupu czynników krzepnięcia VIII w poz. 41 i 42 deklaracji VAT-7 jako dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca a nie jako WNT jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że zawarta umowa dotyczy podmiotu spoza UE niemającego siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, a towar został dostarczony bezpośrednio ze Składu Konsygnacyjnego w K., zastosowano przepisy dotyczące dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca. Do każdej otrzymanej faktury wystawiono fakturę wewnętrzną oraz naliczono 8% podatku VAT. Zakup wykazano w poz. 41 i 42 deklaracji VAT-7, a należny podatek odprowadzono do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Według ust. 2 ww. artykułu ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
3. z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust.

2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie ? zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Interpretując zawarty w art. 9 ustawy zwrot ?nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel? należy podkreślić, iż chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawo własności?. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Szpital) będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast niebędący zarejestrowany jako podatnik VAT-UE, zawarł umowę z firmą O. z siedzibą w Szwajcarii, na podstawie której dokonywał zakupu czynników krzepnięcia VIII. Transakcje zakupu były potwierdzane fakturami. O. jest spółką z siedzibą w Szwajcarii, przy czym dokonywała dostaw czynników krzepnięcia krwi do Szpitala z terytorium Niemiec. W związku z tymi dostawami O. działała jako niemiecki podatnik VAT UE, co potwierdza niemiecki numer VAT UE wskazywany na każdej fakturze, pod którym zarejestrowana jest w Niemczech. Dostawy czynników krwi do Szpitala były dla celów podatku VAT w Niemczech traktowane jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, które nie podlegają opodatkowaniu VAT w Niemczech (zwolnienie będące odpowiednikiem stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, które jest przewidziane w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług). W konsekwencji na fakturach wystawianych dla Wnioskodawcy O. nie naliczała niemieckiego podatku VAT. W związku z powyższym, O. nie rozliczała również podatku należnego w Polsce, ponieważ nie dokonywała żadnych czynności opodatkowanych w Polsce. Z ustaleń Wnioskodawcy wynikało, że czynniki krzepnięcia dostarczane były bezpośrednio ze Składu Konsygnacyjnego N. do pacjentów Zainteresowanego.

Spółka N. była odpowiedzialna za realizację umowy ze Szpitalem w części dotyczącej dostaw czynników krzepnięcia krwi bezpośrednio do domów pacjentów, tzn. działała jako usługodawca wobec firmy O. w zakresie logistyki związanej z dostawą czynników krzepnięcia krwi do domów pacjentów. W ramach umowy pomiędzy O. a N. czynniki krzepnięcia były przekazywane do magazynów N. w celu ich rozwiezienia przez N. w imieniu i na rzecz O. do pacjentów Szpitala. Magazyn N. nie jest własnością O. i nie jest to magazyn konsygnacyjny w rozumieniu ustawy o VAT. Czynniki krzepnięcia krwi nigdy nie stawały się własnością N.

Zgodnie z umową pomiędzy Wnioskodawcą a O. prawo do rozporządzania przez Szpital czynnikami krwi jak właściciel przechodziło na Szpital z chwilą podpisania przez Strony protokołu zdawczo-odbiorczego. Protokół zdawczo-odbiorczy był podpisywany przez Strony po dostarczeniu czynników krzepnięcia krwi pod adres pacjenta wskazany przez Szpital. W chwili dokonywania dostaw czynników krzepnięcia krwi O. była podatnikiem od wartości dodanej w Niemczech, w stosunku do którego nie znajdowało zastosowania zwolnienie podobne do tego, które jest przewidziane w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabyte towary służą do działalności gospodarczej Szpitala, tj. świadczenie usług medycznych. Zakupione czynniki krzepnięcia były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w stawce ?zwolnione?. Dokonujący dostawy czynników nie posiadał siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, że zgodnie z umową prawo do rozporządzania czynnikami krzepnięcia krwi jak właściciel przechodziło na Niego z chwilą podpisania przez Strony protokołu zdawczo-odbiorczego, który to protokół był podpisywany po dostarczeniu czynników krzepnięcia krwi pod adres pacjenta wskazany przez Szpital. Zatem dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumiana jako ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel?, miała miejsce na terytorium Polski. Wobec powyższego należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie po stronie Wnioskodawcy nie występowało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Nie został bowiem spełniony warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, dotyczący przemieszczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego w wyniku dokonania ich dostawy.

W tym miejscu wskazać należy art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terytorium kraju.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Na mocy ust. 5 ww. art. 17 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się:

jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6;
do dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, jeżeli nabywcą jest podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4.

Zatem, w myśl ww. regulacji prawnych, podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy towarów na terytorium Polski jest nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

dostawa towarów ma miejsce na terytorium kraju;
dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nieposiadający na terytorium RP siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy);
nabywca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy).

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nabywał przedmiotowe czynniki krzepnięcia VIII w wyniku dostaw dokonywanych na terytorium Polski, a dokonujący ich dostawy szwajcarski kontrahent nie posiadał siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, to Zainteresowany jest z tego tytułu podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia (Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), w części C (Rozliczenie podatku należnego), zawarte zostały objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), w których wskazano, iż ?poz. 41 wypełniają dostawca i nabywca, a poz. 42 wypełnia tylko nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów i usług - w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5, 7 i 8 ustawy?.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca winien ująć zakup przedmiotowych czynników krzepnięcia krwi VIII w deklaracji VAT-7, jako dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca, wykazując w poz. 41 deklaracji podstawę opodatkowania, a w poz. 42 deklaracji - podatek należny.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie z tytułu zakupu czynników krzepnięcia VIII po stronie Wnioskodawcy nie doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawa ww. towarów miała bowiem miejsce na terytorium Polski, a podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, jest Wnioskodawca. Powyższy zakup czynników krzepnięcia VIII winien być wykazany w poz. 41 i 42 deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a w szczególności dotyczące stawki podatku VAT, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.