1. Jaką stawkę amortyzacji należy zastosować w przypadku zakupionego sprzętu fotograficznego: używany (...)
1. Jaką stawkę amortyzacji należy zastosować w przypadku zakupionego sprzętu fotograficznego: używany minilab Fuji PP-728A (rok produkcji 1996) ? urządzenie do powiększania zdjęć z negatywu foto na papier, czyli do wykonywania odbitek fotograficznych ? o wartości netto 66.512,05 zł oraz nowa karetka cyfrowa do powyższego minilaba ? przystawka do naświetlania zdjęć z plików cyfrowych, zintegrowana z komputerem PC o wartości netto 81.803,79 zł. 2. Czy można zastosować współczynnik 2,0 w rozumieniu art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że ww. urządzenia podlegają szybkiemu postępowi technicznemu.
Urządzenie do powiększania zdjęć z negatywu foto na papier (minilab Fuji PP-728A) oraz karetkę cyfrową do powyższego minilaba będącą przystawką do naświetlania zdjęć z plików cyfrowych, zintegrowana z komputerem PC należy zaliczyć do urządzeń i aparatów projekcyjnych, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. Nr 112, poz. 1317) (rodzaj 662 podgrupa 66 grupa 6).
Przez urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, rozumie się urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.
Jeżeli zatem w wyżej wymienionych urządzeniach tj. minilabie oraz karetce cyfrowej do powyższego minilaba zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki mogą być uznane za urządzenia poddane szybkiemu postępowi technicznemu.
Odpisów amortyzacyjnych maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji można dokonywać ? na podstawie art. 22k ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? od wartości początkowej w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.
W przypadku fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, w wysokości 30 % tej wartości (art. 22k ust. 4 ustawy). Jeżeli wysokość ustalonych w ten sposób odpisów byłaby niższa od odpisów obliczonych z zastosowaniem współczynnika nie wyższego niż 2,0, wówczas podatnicy mogą dokonywać odpisów przy zastosowaniu stawki z Wykazu stawek amortyzacyjnych podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 3,0. W tym wypadku roczną kwotę amortyzacji, w myśl art. 22k ust. 5 ww. ustawy, ustala się w proporcji do liczby pełnych miesięcy pozostałych do końca roku, od momentu wprowadzenia środków do ewidencji.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, lub w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.
Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 1 lit c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika z tym, że okres amortyzacji dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3 ? 6 i 8 Klasyfikacji nie może być krótszy niż 60 miesięcy, jeżeli ich wartość przekracza 50.000 zł.
Środki trwałe, na podstawie art. 22j ust. 2 pkt 1 tej ustawy uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy.