Czy prowadząc działalność gospodarczą ściśle powiązaną kierunkiem studiów Wnioskodawca ma prawo (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia magisterskie ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia magisterskie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako fizjoterapeuta, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Podatek dochodowy rozlicza w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. Działalność polega na świadczeniu usług z zakresu wykonywania zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu szpitalnym, gdzie ma podpisany kontrakt z SPZOZ, jak i zabiegów indywidualnych. Wnioskodawca ukończył studia licencjackie z fizjoterapii. W chwili obecnej podjął studia magisterskie na kierunku fizjoterapia w celu podwyższenia swoich kwalifikacji zawodowych. Ukończenie studiów pozwoli w pełni samodzielnie wykonywać wszystkie zabiegi związane z fizjoterapią.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą ściśle powiązaną kierunkiem studiów Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodu koszty związane ze studiowaniem (czesne za studia, koszty dojazdu)?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikacja tych wydatków jest zasadna z uwagi na fakt, że zachodzi związek przyczynowo - skutkowy w stosunku do osiąganego dochodu.

Poparciem tej tezy jest fakt, że bez dyplomu magistra Wnioskodawca nie może wykonywać wszystkich usług związanych z fizjoterapią samodzielnie, co ma wpływ na kwotę podpisanego kontraktu z SPZOZ. Kwota ta jest niższa niż dla magistra fizjoterapii, co w znacznym stopniu ogranicza Wnioskodawcy dochód z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Wydatki na dokształcanie nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Za koszty uzyskania przychodu uznać więc można uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki na kształcenie, których celem jest nabycie uprawnień, umiejętności i wiedzy bezpośrednio związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako fizjoterapeuta, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Podatek dochodowy rozlicza w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. Działalność polega na świadczeniu usług z zakresu wykonywania zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu szpitalnym, na podstawie kontraktu z SPZOZ, jak i zabiegów indywidualnych. Wnioskodawca ukończył studia licencjackie z fizjoterapii. W chwili obecnej podjął studia magisterskie w kierunku fizjoterapia w celu podwyższenia swoich kwalifikacji zawodowych. Ukończenie studiów pozwoli w pełni samodzielnie wykonywać wszystkie zabiegi związane z fizjoterapią.

Jak wskazano we wniosku, studia magisterskie umożliwią Wnioskodawcy poszerzenie wiedzy w zakresie fizjoterapii, dzięki czemu będzie mógł on samodzielnie w pełni wykonywać wszystkie zabiegi związane z fizjoterapią. Przyjąć zatem należy, że studia które Wnioskodawca podjął, są związane z zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Reasumując należy stwierdzić, że jeżeli wydatki związane z podjęciem nauki na studiach magisterskich zostały faktycznie poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej oraz zostały właściwie udokumentowane, są ponoszone z zamiarem podwyższenia kwalifikacji a także rozwinięcia działalności, to jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tutejszy organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesiony wydatek spełnia znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Przy tym, ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o treść wniosku. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.