Skutki podatkowe wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Wniosek został uzupełniony w dniu 16 grudnia 2014 r.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 16 września 2013 r. nabyła, w drodze darowizny od córki, lokal mieszkalny przy ul. S. W dniu 26 września 2013 r. ww. lokal mieszkalny sprzedała, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego za ceną 330.000 zł. Całą tę kwotę Wnioskodawczyni wydatkowała na zakup działki gruntu Nr 256/2 o powierzchni 310 m², przy ul. M.16/ul. W. 2 oraz na budowę na tej działce domu jednorodzinnego wraz z windą wewnętrzną oraz garażem wbudowanym w bryłę budynku. Koszt zakupu działki Nr 256/2 na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego z dnia 1 lipca 2014 r. wyniósł 95.000 zł. Kwotę tę całkowicie można odliczyć od dochodu uzyskanego w wyniku sprzedaży dokonanej w dniu 26 września 2013 r., co ? Jej zdaniem - jest bezsporne. Pozostaje jeszcze kwestia możliwości odliczenia poniesionych nakładów budowlanych na budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2, czynionych już po sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. S. ale jeszcze przed formalnym nabyciem działki Nr 256/2. Wymaga to przedstawienia zaistniałych faktów.

1. Wnioskodawczyni mieszkała dotychczas przy ul. W. 4. Od co najmniej pięciu lat, mimo stałej opieki najlepszych lekarzy i przebytego leczenia, bardzo poważnie choruje na stawy. W efekcie nie może swobodnie chodzić a szczególnie po schodach. Dom jednorodzinny, w którym dotychczas mieszkała był niedostosowany do funkcjonowania dla osoby, u której zdiagnozowano przewlekłą chorobę stawów. Wnioskodawczyni poszukiwała zatem nieruchomości lub domu jednorodzinnego, który spełniałby warunki bezproblemowego jej funkcjonowania i zamieszkania wraz z mężem, na stałe. Niestety poszukiwania nie dały rezultatu. W związku z tym na początku 2010 r. podjęła rozmowę ze swoją sąsiadką p. E. P., która była właścicielką dużej sąsiedniej działki Nr 256, przy ul. W. 2/ul. M.16, o całkowitej pow. 648 m². Pod warunkiem podziału tej działki na dwie działki - istniała możliwość wybudowania na mniejszej z nich domu jednorodzinnego, który będzie spełniał warunki godnego Jej tam zamieszkania bez konieczności chodzenia po schodach. Dlatego też w lutym 2010 r. p. E. P. z inspiracji Wnioskodawczyni zwróciła się do Wydziału Geodezji i Kartografii UM z wnioskiem o wydanie postanowienia o możliwości podziału działki Nr 256 na dwie działki.
2. W kwietniu 2011 r. Decyzją XXX/10 UM podział działki Nr 256 został zatwierdzony i powstały dwie działki o numerach Nr 256/1 o pow. 338 m², na której stał budynek p. E. P. oraz Nr 256/2 o pow. 310 m², która była niezabudowana. Właścicielką obu działek była p. E. P.
3. W dniu 10 października 2011 r. w kancelarii notarialnej została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży, w której E. P. zobowiązała się do sprzedaży na rzecz Wnioskodawczyni działki Nr 256/2 wraz z wybudowanym w przyszłości garażem dwustanowiskowym. Została wówczas ustalona cena za tę działkę i został również ustalony termin zawarcia umowy przyrzeczonej na dzień 31 grudnia 2012 r.
4. W dniu 7 grudnia 2012 r. ww. umowa przedwstępna została zmieniona aktem notarialnym, w taki sposób, że p. E. P. zobowiązała się sprzedać Wnioskodawczyni działkę Nr 256/2 wraz z wybudowanym budynkiem jednorodzinnym z garażem i windą wewnętrzną na warunkach finansowych takich samych jak w umowie opisanej w pkt 3.
5. W dniu 26 marca 2013 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy z ?Klauzulą Ostateczności? (z dniem 12 kwietnia 2013 r.) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku jednorodzinnego z windą wewnętrzną oraz garażem ...? na terenie działek 265/1 i 256/2, przy ul. W. 2.
6. Decyzja ta była wydana na nazwisko p. E.P., bowiem wyłącznie tylko ona mogła być inwestorem budynku jednorodzinnego na działce tak szczupłej i tak niewielkiej jaką była działka Nr 256/2 o pow. 310 m² oraz zgodna z interpretacją Ministra Infrastruktury XXX/11 z dnia 9 sierpnia 2011 r., do którego zwróciła się p. E. P., a z której to interpretacji wynika wprost, że jedynie p. E. P. jako właścicielka obu działek może być inwestorem budynku jednorodzinnego na działce 256/2 bez zachowania odległości 4 m od granicy działki. Gdyby inwestorem ?wprost? budowy domu jednorodzinnego na działce 256/2 o pow. 310 m² była Wnioskodawczyni wówczas należałoby, na mocy § 12 ustawy Prawo Budowlane - zachować odległość 4 m od granicy z działką 256/1, co kompletnie wykluczałoby możliwość postawienia na tak wąskiej działce budynku jednorodzinnego o parametrach zgodnych z projektem.
7. Wnioskodawczyni powziąwszy informację o możliwości budowy na działce Nr 256/2 budynku jednorodzinnego o parametrach zgodnych z zaakceptowanym projektem postanowiła sfinansować budowę tego domu z własnych środków, tym bardziej, że nowo postawiony dom jednorodzinny miał być stawiany na działce sąsiadującej z dotychczasowym jej domem (po sąsiedzku). W związku z powyższym w dniu 12 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę o finansowanie robót budowlanych na działce 256/2 (w obcym obiekcie) z p. E. P. Umowa ta przewidywała, że Wnioskodawczyni z odrębnego majątku poniesie wydatki rzędu 226.700 zł., oczywiście za zgodą p. E. P., na budowę domu jednorodzinnego zaspokającego Jej potrzeby mieszkaniowe, budowanego na działce która była własnością p. E. P..
8. W związku z tym, że w sierpniu 2013 r., sprzedaż mieszkania przy ul. S. była już przesądzona, a kupiec zabiegał aż 6 tygodni o kredyt bankowy Wnioskodawczyni zdecydowała się w dniu 5 września 2013 r. ujawnić w urzędzie skarbowym umowę o finansowanie robót budowlanych z dnia 12 sierpnia 2013 r.
9. Wszystkie pieniądze pochodzące ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. S. Wnioskodawczyni sukcesywnie inwestowała w budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2, zgodnie z indywidualną interpretacją Ministra Infrastruktury na co posiada zestaw ponad 86 faktur VAT (na materiały budowlane oraz usługi) - imiennie wystawionych na Jej nazwisko - potwierdzający fakt poniesionych przez Nią, wydatków na budowę domu jednorodzinnego, na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2.
10. W dniu 25 czerwca 2014 r. proces inwestycyjny związany z budową domu jednorodzin-nego na działce Nr 256/2, zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę z dnia 12 września 2013 r. został ukończony i potwierdzony pismem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu z dnia 25 czerwca 2014 r. dopuszczającym wybudowany budynek domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 do zamieszkania.
11. Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 1 lipca 2014 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni - na mocy udzielonego Jej przez p. E. P. pełnomocnictwa ? sprzedała samej sobie (§ 3), działkę nr 256/2 zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, z windą wewnętrzną i garażem w bryle budynku o powierzchni całkowitej 130 m², który to budynek sama Wnioskodawczyni wzniosła i wykończyła ze środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania przy ul. S.. Faktycznej zapłaty całej umówionej kwoty tj. 95.000 zł Wnioskodawczyni dokonała na rzecz p. E. P. w dniu 10 października 2011 r. na mocy przedwstępnej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego sporządzonego tego samego dnia. Ustalona w tym akcie kwota 95.000 zł została zapłacona gotówką w całości przez Wnioskodawczynię ze środków własnych, gdyż takie było oczekiwanie sprzedającej E. P., mimo, że była to jedynie przedwstępna umowa sprzedaży.
12. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie mogła wcześniej stać się ani właścicielką działki nr 256/2 ani nakładów budowlanych w postaci budynku mieszkalnego jednorodzinnego przed dniem 1 lipca 2014 r. ? czyli przed formalnym nabyciem tak i działki nr 256/2, jak również budynku mieszkalnego, gdyż zgodnie z indywidualną interpretacją Ministra Infrastruktury Wydział Architektury i Budownictwa UM nie wydałby formalnego pozwolenia na budowę ww. inwestycji na działce nr 256/2. Jedynym formalnym inwestorem mogła być p. E. P. i ona jedynie mogła zgłosić ten budynek do odbioru technicznego oraz do użytkowania. Natomiast Wnioskodawczyni była faktycznym inwestorem budynku mieszkalnego.

Wnioskodawczyni Wskazuje, że wydatki przez Nią poniesione w okresie od 26 września 2013 r. (tj. od momentu sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. S.) na budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2, której właścicielką aż do chwili sprzedaży tj. do 1 lipca 2014 r. była p. E. P., poniekąd zostały wymuszone indywidualną interpretacją Ministra Infrastruktury, która to interpretacja upewniła Ją, że budowa domu jednorodzinnego, na tej działce, jest możliwa wyłącznie gdy formalnie inwestorem budowy tego domu, pozostanie p. E. P..

Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że dochowała wszelkiej staranności przy realizacji ponoszonych wydatków, tak od strony formalnej jak również faktycznej, by mogła zachować pełną możliwość odliczenia poniesionych wydatków na cele opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy budowie domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego bardzo szczegółowego stanu faktycznego Wnioskodawczyni, inwestując w budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 i jednocześnie dochowując wszelkiej staranności przy realizacji ponoszonych wydatków (wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT), tak od strony formalnej (posiłkując się indywidualną interpretacją Ministerstwa Infrastruktury) jak również od strony faktycznej (przedstawione dowody zawarte w załącznikach) - zachowała pełną możliwość odliczenia wydatków na cele opisane w art. 21 ust 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poniesionych przy budowie domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2, przy ul. W. 2?

Wnioskodawczyni uważa, że dochowała szczególnej staranności wypełniając postanowienia art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym, ponosząc wydatki w okresie od 26 września 2013 r. na budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2, której właścicielką aż do chwili sprzedaży tj. do 1 lipca 2014 r. była p. E. P., ponieważ uzyskała na swój wniosek in-dywidualną Interpretacją Ministra Infrastruktury, która to interpretacja dała jej pewność, że budowa domu jednorodzinnego, na tej działce, jest możliwa wyłącznie gdy formalnie inwestorem budowy tego domu, pozostanie p. E. P. a faktycznym inwestorem będzie Wnioskodawczyni, która to całość pieniędzy pochodzących ze sprzedaży mieszkania przy ul. S. - przeznaczyła na budowę domu jednorodzinnego przy ul. W. 2. Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że postępowała zgodnie z logiką i duchem przepisów prawa nakazującą rejestrowanie wszystkich kroków czynionych w trakcie realizacji procesu inwestycyjnego, tak by nie utracić możliwości odliczenia w całości poniesionych wydatków na budowę domu jednorodzinnego skoro indywidualna interpretacja Ministra Infrastruktury nakazywała pełnić jej rolę faktycznego inwestora nie zaś formalnego inwestora.

W ocenie Wnioskodawczyni udokumentowała (w opisie stanu faktycznego, przedstawiając załączniki od nr l do 9), że wszystkie jej działania były spójne i następowały krok po kroku tak by zachować szczególną staranność i nie utracić możliwości odliczenia poniesionych wydatków zgodnie z duchem i literą prawa tj. zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy budowie domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2, przy ul. W. 2.

Wnioskodawczyni uważa, że zachowała prawo odliczenia poniesionych wydatków na budowę domu jednorodzinnego od przychodu pochodzącego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przy ul. S. zgodnie z cytowanym wyżej przepisem ustawy o podatku dochodowym, wydając całkowicie uzyskany dochód na budowę domu jednorodzinnego, na działce Nr 256/2, przy ul. W. 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przepis art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy)

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1) ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
   

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podkreślić należy, iż zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie zarówno wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione m.in. na budowę własnego budynku mieszkalnego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 16 września 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła, w drodze darowizny od córki, lokal mieszkalny, który w dniu 26 września 2013 r. sprzedała, za ceną 330.000 zł. Całą tę kwotę Wnioskodawczyni wydatkowała na zakup działki gruntu Nr 256/2 oraz na budowę na tej działce domu jednorodzinnego wraz z windą wewnętrzną oraz garażem wbudowanym w bryłę budynku. Wydatki przez Nią poniesione w okresie od 26 września 2013 r. (tj. od momentu sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. S.) na budowę domu jednorodzinnego na działce Nr 256/2 przy ul. W. 2, której właścicielką aż do chwili sprzedaży tj. do 1 lipca 2014 r. była p. E. P., poniekąd zostały wymuszone indywidualną interpretacją Ministra Infrastruktury, która to interpretacja upewniła Ją, że budowa domu jednorodzinnego, na tej działce, jest możliwa wyłącznie gdy formalnie inwestorem budowy tego domu, pozostanie p. E. P.. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie mogła wcześniej stać się ani właścicielką działki nr 256/2 ani nakładów budowlanych w postaci budynku mieszkalnego jednorodzinnego przed dniem 1 lipca 2014 r. ? czyli przed formalnym nabyciem tak i działki nr 256/2, jak również budynku mieszkalnego, gdyż zgodnie z indywidualną interpretacją Ministra Infrastruktury Wydział Architektury i Budownictwa UM nie wydałby formalnego pozwolenia na budowę ww. inwestycji na działce nr 256/2. Jedynym formalnym inwestorem mogła być p. E. P. i ona jedynie mogła zgłosić ten budynek do odbioru technicznego oraz do użytkowania. Natomiast Wnioskodawczyni była faktycznym inwestorem budynku mieszkalnego. W dniu 1 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła działkę nr 256/2 zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, z windą wewnętrzną i garażem w bryle budynku, za którą faktycznej zapłaty całej umówionej kwoty tj. 95.000 zł Wnioskodawczyni dokonała w dniu 10 października 2011 r. na mocy przedwstępnej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego sporządzonego tego samego dnia. Ustalona w tym akcie kwota 95.000 zł została zapłacona gotówką w całości przez Wnioskodawczynię ze środków własnych, gdyż takie było oczekiwanie sprzedającej.

Mając na uwadze powyżej przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup materiałów i robót budowlanych (związanych z budową), nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni sfinansowała bowiem budowę budynku mieszkalnego - na gruncie nie będącym Jej własnością - do prowadzenia której nie była uprawniona, ponieważ nie posiadała stosownego pozwolenia na budowę.

Wobec powyższego w kontekście zapytania zawartego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż w tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni inwestując w budowę domu jednorodzinnego na działce nr 256/2 nie ma możliwości odliczenia wydatkowanych kwot jako wydatków na cele określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo tutejszy organ zaznacza, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.