Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie wydatki związane ze zmianą (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2008 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. uchwałą Zgromadzenia Wspólników nastąpiła zmiana umowy Spółki polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego. Udziały w podwyższonym kapitale zostały pokryte wkładem pieniężnym i aportem rzeczowym w postaci maszyn i urządzeń do produkcji. W związku z powyższym Spółka zobowiązana była do poniesienia wydatków w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych, taksy notarialnej, kosztów wypisów oraz opłaty sądowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie wydatki związane ze zmianą umowy Spółki dotyczącą podwyższenia kapitału zakładowego, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, taksę notarialną, koszty wypisów oraz opłatę sądową...

Zdaniem Podatnika wydatki związane ze zmianą umowy Spółki, dotyczącą podwyższenia kapitału zakładowego, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, taksa notarialna, koszty wypisów oraz opłata sądowa, stanowią koszty uzyskania przychodów. Wydatki te nie zostały bowiem wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a według ogólnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 tej ustawy - kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, które niezależnie od ich związku z przychodem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Ponadto Spółka wskazuje, że podwyższenie kapitału zakładowego ma bez wątpienia wpływ na zwiększenia przychodu, jako że każdy przepływ gotówki albo też wniesienie składników majątku przysparzają Jednostce wymiernych korzyści. W przypadku otrzymania gotówki Spółka nie ponosi kosztów finansowania zewnętrznego, a w przypadku otrzymania składników majątkowych zużywają się one bezpośrednio w prowadzonej działalności gospodarczej. Zwiększenie kapitału zakładowego jest zatem jednym ze sposobów finansowania działalności Spółki, z której generowane są przychody oraz wpływa na osiąganie przychodów poprzez rozwój prowadzonej działalności gospodarczej, jak i wzrost rankingu wiarygodności Spółki przy pozyskiwaniu nowych kontrahentów. Należy również wskazać, że:

• analogicznie do podwyższenia kapitału zakładowego - na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do przychodów nie zalicza się otrzymanych pożyczek czy kredytów, a pomimo tego wydatki na otrzymane pożyczki czy kredyty, np. prowizje od kredytu, odsetki od pożyczki, czy kredytu są niekwestionowanym kosztem uzyskania przychodów z chwilą ich poniesienia, jeżeli nie dotyczą środków trwałych w budowie czy wartości niematerialnych i prawnych,
• podatek od czynności cywilnoprawnych, czy też taksa notarialna nie stanowią wydatków na podwyższenie kapitału zakładowego, a wydatki związane ze zmianą umowy spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54 poz. 654 ze zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Istotą podwyższenia kapitału zakładowego jest zgromadzenie środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki jako osoby prawnej. Stwierdzić należy zatem, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (?). Zatem wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki nie stanowią jej przychodu podatkowego. Kapitał zakładowy spółki to kapitał podstawowy spółki, (ewentualnie zmieniony później w ramach rozwoju firmy) będący wkładem właścicieli ? wspólników spółki (udziałowców, akcjonariuszy) wniesiony przy jej założeniu lub rozszerzeniu. Podwyższenie kapitału zakładowego jest operacją gospodarczą, mającą na celu pozyskanie nowych środków na rozwój przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę lub zastąpienie zewnętrznych źródeł finansowania zasobami wspólników.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego. Udziały w tym kapitale pokryte zostały wkładem pieniężnym i aportem rzeczowym w postaci maszyn i urządzeń do produkcji. Wkłady te w związku z art. 12 ust. 4 pkt 4 nie stanowią zatem przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dokonanie przedmiotowej operacji podwyższenia kapitału zakładowego wymagało zmiany umowy Spółki. W związku z powyższym Podatnik poniósł wydatki, takie jak podatek od czynności cywilnoprawnych, taksę notarialną, koszty wypisów oraz opłatę sądową. Wydatki te były zatem niezaprzeczalnie związane z wniesieniem wartości majątkowych przez wspólników na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego. Istnieje konkretny związek pomiędzy otrzymanymi środkami, za pomocą których podwyższono kapitał zakładowy, a poniesionymi wydatkami, będącymi skutkiem jego podwyższenia. Poszukiwanie natomiast związku pomiędzy przedmiotowymi wydatkami, a możliwością uzyskania zwiększonych przychodów poprzez rozwój Spółki ? jest bezpodstawne, ponieważ wydatki te nie generują konkretnych przychodów podatkowych, które są wielkością wyjściową w obliczeniu podatku, lecz związane są jedynie z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, a zatem w konsekwencji wydatki te mogą mieć jedynie wpływ na bliżej nie określone przysporzenia, które będą osiągnięte w niewiadomym czasie lub też nie będą osiągnięte w ogóle.

W związku z powyższym, dokonując analizy wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, konieczne jest odniesienie się do powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro świetle tej regulacji wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki nie stanowią jej przychodu podatkowego, wobec tego wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nie można traktować jako kosztów uzyskania przychodów. Nie odnoszą się one bowiem do przychodu podatkowego. Są bezpośrednio powiązane z przeprowadzeniem neutralnej podatkowo operacji na kapitale zakładowym Spółki.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazuje, iż analogicznie do podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy do przychodów nie zalicza się otrzymanych pożyczek czy kredytów, a pomimo tego wydatki na otrzymane kredyty są niekwestionowanym kosztem uzyskania przychodów z chwilą ich poniesienia. Ustosunkowując się do tej argumentacji stwierdzić należy, iż co do zasady kredyt bankowy ma charakter zwrotny, nie spełnia tym samym kryterium przychodu jak i definitywnego charakteru wydatku. Ponadto stosowanie wykładni per analogiam do zdarzeń mających zupełnie odmienny charakter jest niesłuszne i niedopuszczalne na gruncie prawa podatkowego.

Reasumując, wydatki w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych, taksy notarialnej, kosztów wypisów oraz opłaty sądowej, poniesione przez Podatnika w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy ? Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.