Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka powinna dokonywać dyskontowania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dyskontowania pomocy publicznej przez podmiot prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dyskontowania pomocy publicznej przez podmiot prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w ramach jednego podmiotu prawnego na podstawie trzech zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefie. Posiadane przez Spółkę zezwolenia to:

• zezwolenie wydane w dniu 2 grudnia 1999 r. (załącznik nr 1), zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 9 listopada 2007 r. (załącznik nr 2),
• zezwolenie wydane w dniu 20 września 2007 r. (załącznik nr 3), zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2009 r. (załącznik nr 4), o które Spółka wystąpiła w związku z realizacją kolejnego projektu inwestycyjnego,
• zezwolenie wydane w dniu 24 września 2010 r. (załącznik nr 5) w związku z rozszerzeniem inwestycji dotychczas realizowanej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wskazany w ww. zezwoleniach obejmuje działalność gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy, t.j. głównie skrzydeł drzwiowych i ościeżnic, szczegółowo wymienionych w załączonych zezwoleniach. Zakres przedmiotowy zezwolenia z 1998 r. (który został rozszerzony w stosunku do pierwotnej treści w 2007 r.) jest najszerszy. Zezwolenie to pokrywa zakresy przedmiotowe następnie udzielonych Spółce zezwoleń (różnice w grupowaniach PKWiU wskazanych w przedmiotowych zezwoleniach wynikają ze zmiany PKWiU w okresie pomiędzy udzieleniem pierwszego i kolejnych zezwoleń).

Jednocześnie, obok zakładów działających w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, Spółka prowadzi również działalność poza terenem Strefy - poprzez zakład.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prowadzenie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej działalności zwolnionej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, skutkuje po stronie Spółki obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, odrębnie dla każdego z tych zezwoleń... W konsekwencji, czy istnieje obowiązek dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy w części przypadającej na każde zezwolenie osobno...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej (t.j. faktycznie otrzymanego zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie trzech zezwoleń łącznie), najpierw na dzień uzyskania pierwszego zezwolenia, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach pierwszego zezwolenia limitu pomocy - na dzień wydania drugiego zezwolenia i finalnie, po wyczerpaniu limitu pomocy przysługującego w ramach drugiego zezwolenia, na dzień uzyskania trzeciego zezwolenia...

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Stanowisko Spółki w zakresie pytania pierwszego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie strefy w oparciu o otrzymane zezwolenie strefowe. Przepis § 4 pkt 2a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności zwolnienia z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, pod pojęciem dzień udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, t.j. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, jest dzień 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest z kolei do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym, w obecnym stanie prawnym, w § 7 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Mając na uwadze, że Spółka posiada trzy zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie (odpowiednio w 1998 r., 2007 r. i 2010 r.), z uwagi na ww. mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej oraz czynnik dyskonta, Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach zezwolenia z 1998 r., całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 1998 r., jako pomoc publiczną odpowiednio uznając niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z 1998 r., przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z 1998 r., Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 2007 r. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r., Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 2010 r. Spółka będzie wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2010 r.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, t.j. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Wnioskodawca podkreśla, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, iż w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała te zezwolenia i w takiej też kolejności realizowała/realizuje projekty inwestycyjne, stanowiące podstawę do ich wydania. Ponadto, zgodnie z odpowiednimi regulacjami, obecnie Spółka dyskontuje pomoc publiczną na dzień uzyskania zezwolenia z 1998 r. Po wykorzystaniu całego limitu przysługującego w ramach tego zezwolenia i rozpoczęciu korzystania z pomocy publicznej na podstawie zezwolenia z 2007 r., pomoc publiczna będzie dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r. zgodnie z właściwymi przepisami. Analogicznie Spółka postąpi w przypadku zezwolenia z 2010 r. Powyższe w momencie rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia na jego podstawie zgodne będzie z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r.

Spółka zaznacza, że wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z 2010 r. przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych trzeciej inwestycji zdyskontowanych na dzień uzyskania tego zezwolenia, będzie zobowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy, na zasadach ogólnych.

Powyższe stanowisko jest zgodne ? zdaniem Spółki ? z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić zarówno Spółce, jak i organom podatkowym, w oparciu o które zezwolenie strefowe, Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

Jak podnosi Wnioskodawca, prawidłowość stanowiska zbieżnego z wyżej prezentowanym, została potwierdzona w wydanej w podobnej sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 maja 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-256/09/AM. Analogiczne stanowisko przedstawiono również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 lipca 2010 r. sygn. IBPB3/2/423-358/10-4/MM.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Rz 254/07, przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r. sygn. akt III Sa/Wa 1737/07, w którym stwierdzono, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.