Czy ponoszone przez firmę wydatki związane z jej działalnością, typu eksploatacja samochodu służbowego, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadań na rzecz Spółki przez udziałowca ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadań na rzecz Spółki przez udziałowca.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z propozycją podjęcia uchwały przez nadzwyczajne zgromadzenie wspólników o treści: ?w związku z nabyciem przez wspólnika (udziałowca będącego członkiem zarządu) uprawnień emerytalnych i zakończeniem pracy w Spółce z powodu przejścia na emeryturę, za zgodą zainteresowanego ustala się zakres zadań, które Spółka powierza do wykonania wspólnikowi: koordynacja inwestycji prowadzonych przez Spółkę, sprawowanie nadzoru nad pracą zespołów mechaników i służb utrzymania ruchu, organizowanie zakupów maszyn i urządzeń produkcyjnych, koordynowanie programu rozwoju Spółki, organizowanie współpracy z krajowymi i zagranicznymi podmiotami branżowymi i inwestorami kapitałowymi, w zakresie rozwoju i podejmowania wspólnych przedsięwzięć, wykonanie innych zadań powierzonych na bieżąco przez zarząd Spółki.

W zamian za wykonanie powierzonych zadań wspólnikowi przysługuje prawo do zwrotu wszelkich udokumentowanych kosztów poniesionych na rzecz Spółki. Na czas wykonywania powyższych zadań powierza się wspólnikowi samochód służbowy, którego koszty eksploatacji ponosić będzie Spółka.?

Powierzony wspólnikowi samochód służbowy i telefon komórkowy będzie wykorzystywany wyłącznie w sprawach Spółki.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie (w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych):

Czy ponoszone przez firmę wydatki związane z jej działalnością, typu eksploatacja samochodu służbowego, użytkowanie służbowego telefonu, koszty delegacji tego wspólnika będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodu dla firmy...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na powyższe pytanie. Zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na rzecz udziałowca będącego członkiem zarządu nie są świadczeniem jednostronnym więc stanowią dla firmy koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) ? dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego (co do zasady) poniesienia wydatku,
• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia.

Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą ponoszonego wydatku nie ujęto w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Do katalogu tego należą m.in. wydatki, które nie są zaliczane do kosztów podatkowych po przekroczeniu ustawowo określonych limitów, gdy nie spełnią określonych warunków, bądź ze względu na swój charakter bezwzględnie nie stanowią kosztów podatkowych.

Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów między innymi:

• wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) ? art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy,
• wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji ? art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W konsekwencji nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, to ten cel musi być widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny. Prawo zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów dany podmiot ma w przypadku, gdy wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

W sytuacji, gdy postanowienia regulaminów, uchwał lub statutów dają podstawy do użytkowania telefonu służbowego i samochodu służbowego przez udziałowca (tutaj będącego jednocześnie członkiem zarządu), tj. osoby niebędącej pracownikiem przedsiębiorcy, oraz przewidują zwrot kosztów wyjazdów służbowych (delegacji) w związku z realizacją zadań Spółki, poniesione z tego tytułu wydatki stanowią ? co do zasady ? koszt uzyskania przychodów Spółki. Niemniej jednak powyższe postanowienia powinny również określać zakres bądź warunki realizacji tych wydatków.

W odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy zauważyć, iż wykonywane przez udziałowca czynności przejawiają bezpośredni związek z działalnością Spółki, stąd też wydatki wynikające z realizacji jego obowiązków wypada zakwalifikować jako ponoszone w celu osiągnięcia przychodów Spółki, gdyż opisane wydatki nie mają charakteru jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowca spółki, jak również nie dotyczą członka organu stanowiącego Spółki.

Wobec powyższego, wydatki dotyczące eksploatacji samochodu służbowego oraz korzystania z telefonu służbowego, wykorzystywanych w celach przedstawionych we wniosku, a także zwrot kosztów delegacji udziałowca (członka zarządu) będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Należy jednakże mieć na uwadze, iż ustawodawca wyłączył określone koszty związane z użytkowaniem samochodów przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych z kategorii kosztów uzyskania przychodów. I tak:

• do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się między innymi składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia ? art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy,
• kosztem podatkowym Spółki nie będą również odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania tego samochodu spółce do używania ? art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy,
• w sytuacji, gdy samochód nie jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat powstałych w wyniku jego utraty lub likwidacji oraz kosztów jego remontu powypadkowego ? art. 16 ust. 1 pkt 50 tej ustawy.

Reasumując, wyłącznie uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu wyjazdów służbowych udziałowca (członka zarządu), użytkowania telefonu służbowego oraz eksploatacji samochodu służbowego mogą być rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem regulacji art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem niezbędnym ich kwalifikacji jest oczywiście wykazanie, że między tymi wydatkami a zamierzonym przychodem istnieje związek przyczynowo-skutkowy w tym znaczeniu, że są one uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienia Spółka oczekiwała zwiększenia swoich przychodów, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Skutkiem tego konieczne jest udokumentowanie, także w razie nie uzyskania przychodu w następstwie poniesienia tych wydatków, że były one ? obiektywnie rzecz ujmując ? racjonalne co do zasady i co do wielkości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.