Prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze m.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.) uzupełnionym w dniach 11 lutego i 5 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 17 grudnia 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 11 lutego 2010 r. oraz 15 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.


W przedmiotowym wniosku oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.


Budynki, których mieszkańcy obecnie tworzą Wspólnotę Mieszkaniową, wybudowane zostały w ramach jednej inwestycji przez developera, wraz z sąsiednimi domami. Na skutek podziału nieruchomości na której zrealizowana została budowa Osiedla, powstała odrębna nieruchomość zabudowana budynkiem wielorodzinnym (dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą) i nieruchomości zabudowane domami jednorodzinnymi w zabudowie szeregowej oraz nieruchomość drogowa (dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą). Na skutek tego podziału właściciele domów w zabudowie szeregowej nie są członkami Wspólnoty. Dojazd do domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej znajdujących się w obrębie Osiedla możliwy jest przez nieruchomość drogową. Właściciele domów jednorodzinnych są współwłaścicielami jedynie nieruchomości drogowej i ciągów komunikacyjnych. Nie są natomiast współwłaścicielami innych części wspólnych, z których korzystają i partycypują w kosztach utrzymania. Domy jednorodzinne podłączone są do wodociągu, kanalizacji oraz kotłowni znajdujących się na terenie należącym do członków Wspólnoty. Właściciele domów jednorodzinnych korzystają także z innych części wspólnych Osiedla. Z uwagi na okoliczność, iż domy jednorodzinne podłączone zostały przez inwestora budującego Osiedle do sieci znajdujących się w budynku wielorodzinnym stanowiącym obecnie Wspólnotę oraz nie istnieje inna możliwość techniczna zaopatrywania właścicieli domów jednorodzinnych m. in. w ciepła wodę i ogrzewanie Wspólnota Mieszkaniowa jak i właściciele domów jednorodzinnych postanowili zawrzeć porozumienie w celu uregulowania zasad korzystania z części wspólnych oraz infrastruktury osiedlowej, z której wynika, że właściciele domów jednorodzinnych są rozliczani na takich samych zasadach jak członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej.

Przedmiotem porozumienia jest ustalenie zasad korzystania i partycypacji przez właścicieli domów w kosztach eksploatacji oraz utrzymania części wspólnych Osiedla oraz jego infrastruktury pozostającej we władaniu Wspólnoty. Właściciele domów jednorodzinnych za umożliwienie im korzystania z części wspólnych Osiedla oraz infrastruktury technicznej zobowiązani są do uiszczania zaliczek na poczet wydatków ponoszonych przez Wspólnotę do dziesiątego dnia każdego miesiąca oraz wpłacać ewentualną różnicę pomiędzy rzeczywistą sumą kosztów a pobranymi zaliczkami za dany okres rozliczeniowy, analogicznie jak członkowie Wspólnoty. Zaliczki na poczet ponoszonych wydatków są pobierane od właścicieli domów jednorodzinnych w związku z kosztami utrzymania:


  1. przyłącza i sieci wodociągowej,
  2. instalacji wodociągowej znajdującej się w granicach działki Wspólnoty,
  3. przyłącza i sieci kanalizacyjnej,
  4. instalacji kanalizacyjnej znajdującej się w granicach działki Wspólnoty,
  5. instalacji ciepłej wody znajdującej się w granicach działki Wspólnoty,
  6. urządzeń kotłowni,
  7. terenów zielonych i placu zabaw dla dzieci,
  8. portierni,
  9. systemu monitoringu z użyciem kamer,
  10. ochrony fizycznej Osiedla,
  11. wiaty śmietnikowej,
  12. nieruchomości drogowej i ciągów komunikacyjnych,
  13. instalacji oświetleniowej zewnętrznej wraz z osprzętem,
  14. ogrodzenia nieruchomości wraz z bramą wjazdową,
  15. kosztami związanymi z wywozem odpadów stałych.


Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej nie ponoszą wobec właścicieli domów jednorodzinnych odpowiedzialności za jakość jakichkolwiek usług lub świadczeń z jakich właściciele domów korzystają na podstawie porozumienia. Ze względu na koszty ponoszone przez Wspólnotę związane z powierzeniem zarządzania Osiedlem profesjonalnemu administratorowi, właściciele domów, podobnie jak członkowie Wspólnoty, zobowiązani są do ponoszenia kosztów z tym związanych. Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, w imieniu których rozliczenia z właścicielami domów jednorodzinnych prowadzi Zarząd Wspólnoty oraz wybrany administrator, nie generują z tego tytułu dochodu, ponieważ nie jest doliczana marża.

Jak wskazano w uzupełnieniu do wniosku, stroną umów zawieranych z dostawcami mediów jest Wspólnota Mieszkaniowa. Dzieje się tak ze względów technicznych mających na celu uproszczenie rozliczeń. Zamiast szeregu umów zawieranych z poszczególnymi właścicielami nieruchomości występuje Wspólnota Mieszkaniowa. Ze względu na to, iż umowy te dotyczą nieruchomości wspólnej, de facto stroną umów są poszczególni właściciele lokali. Media, które są wykorzystywane przez poszczególnych członków Wspólnoty, a z których korzystają również właściciele domów jednorodzinnych to woda, ciepła woda oraz ciepła woda wykorzystywana do ogrzewania, a także odprowadzanie ścieków. Jak wskazuje Wnioskodawca, zakładając, że Wspólnota Mieszkaniowa działa odrębnie od jej członków celem zarządzania majątkiem Wspólnoty a nie poszczególnych jej członków, można przyjąć (co jednak w ocenie Wnioskodawcy nie ma w niniejszej sprawie miejsca), że działania Wspólnoty stanowią ?usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie? oznaczone wg PKWiU symbolem 70.32.11-00.00.


W związku ze zmianami przepisów prawa, jakie mają wejść z dniem 1 stycznia 2010 r. zadano następujące pytanie:


Czy Wspólnota Mieszkaniowa jest obowiązana do ewidencjonowania obrotu związanego z wykonywaniem umowy na rzecz właścicieli domów jednorodzinnych za pomocą kasy fiskalnej...


Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług tym samym nie ciąży na niej obowiązek ewidencjonowania otrzymywanych zaliczek od właścicieli domów jednorodzinnych za pomocą kasy fiskalnej. Obowiązek taki nie będzie ciążył również na członkach Wspólnoty Mieszkaniowej. W podobnym stanie faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego w piśmie pozytywnie zweryfikowanym przez Dyrektora Izby Skarbowej stanął na stanowisku, że w przypadku zbycia przez Wspólnotę Mieszkaniową części wspólnej, to poszczególni właściciele lokali, a nie Wspólnota Mieszkaniowa dokonają zbycia części wspólnej nieruchomości. Powyższe, będzie miało również wpływ na wielkość prawa do decydowania o nieruchomości wspólnej oraz czerpania z niej pożytków i innych przychodów. Uznać zatem należy, że Wspólnota Mieszkaniowa, będąca jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej jest podmiotem służącym realizacji zadań i celów właścicieli poszczególnych nieruchomości wchodzących w skład tej Wspólnoty.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


W myśl art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2010 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Na podstawie § 2 powołanego rozporządzenia, w okresie do 31 grudnia 2010 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia - stanowiącym wykaz sprzedaży zwolnionej z obowiązku ewidencjonowania.

W pozycji 2 tego załącznika wymieniona jest energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda (PKWiU 40), w pozycji 3 woda zgromadzona w zbiornikach i woda oczyszczona, usługi w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU 41), natomiast w pozycji 27 wymieniono usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne (PKWiU 90.0).

Natomiast w pozycji 16 tego załącznika wymieniono usługi obsługi nieruchomości świadczone na zlecenie ? których świadczenie przez podatnika w całym zakresie jest dokumentowane fakturą (PKWiU ex 70.3).

Oznaczenie w załączniku danej grupy ?ex? oznacza, że zwolnienie odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?nazwa usługi?. Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (?).

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Należy zauważyć, iż w myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Stosownie do § 17 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87-88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 22.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, niebędący podatnikiem podatku od towarów i usług, jest stroną umów zawartych z dostawcami mediów. Na podstawie zawartego porozumienia, właściciele domów jednorodzinnych partycypują w kosztach eksploatacji oraz utrzymania części wspólnych osiedla oraz jego infrastruktury pozostającej we władaniu Wspólnoty. Na podstawie tego porozumienia, nabywane przez Wspólnotę media (woda, ciepła woda raz ciepła woda wykorzystywana do ogrzewania, a także odprowadzanie ścieków), są odsprzedawane właścicielom domów jednorodzinnych.

W ocenie tut. organu Wspólnota Mieszkaniowa wykonując opisane we wniosku czynności dla właścicieli domów jednorodzinnych (z wyłączeniem partycypacji w utrzymaniu drogi dojazdowej stanowiącej nieruchomość wspólną), dokonuje czynności na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład Wspólnoty, co zostało przesądzone w interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2010 r. Wobec tego, Wspólnota prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, a co za tym idzie, o ile czynności te dokonywane są na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 powołanej ustawy, podlegają dyspozycji wynikającej z tego przepisu. Jednakże na mocy § 2 w powiązaniu z poz. 2, 3 i 27 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, przy założeniu że czynności te można zaliczyć do wymienionych w tych pozycjach grupowaniach PKWiU, są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2010 r. Należy nadmienić, iż w odniesieniu do usług zarządzania nieruchomościami na zlecenie również ma zastosowanie zwolnienia z przedmiotowego obowiązku do dnia 31 grudnia 2010 r. na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 16 powołanego rozporządzenia, o ile świadczone usługi są sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 70.3 oraz są dokumentowane w całym zakresie fakturą.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem tut. organ nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Końcowo należy wskazać, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu jej stanowiska pismo Naczelnika Urzędu Skarbowegoi, bowiem stanowi ono rozstrzygnięcie w indywidualnej sprawie podatnika, która dotyczy innego stanu faktycznego, nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.


Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika