Czy koszty należy opodatkować 23% VAT? sygn: ITPP1/443-1555/12/IK

Czy koszty należy opodatkować 23% VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania kosztów poniesionych z tytułu świadczonych usług biegłego sądowego ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania kosztów poniesionych z tytułu świadczonych usług biegłego sądowego.


W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego i wykonuje opinie sądowe jako biegła sądowa z zakresu wyceny nieruchomości. Wykonuje Pani usługi na rzecz sądów i komorników. Oprócz wynagrodzenia za wykonaną pracę jako biegłej sądowej należy się Pani zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. zwrot kosztów związanych z wykonaniem usług niezbędnych do wykonania opinii. Należą do nich głównie koszty materiałów geodezyjnych z państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego, rozliczenie kosztów dojazdu własnym pojazdem. Jako podatnik VAT czynny wystawia Pani faktury ze stawką właściwą dla tego rodzaju usług, tj. 23%, doliczając również do ww. kosztów, np. koszty uzyskania map, znaków skarbowych, czy zwrotu kosztów przejechanych km, które obejmuje Pani 23% podatku, pomimo, że otrzymane faktury, dokumentujące ww. koszty zawierają zwolnienie lub rachunki z opisem ?niepodlegające opodatkowaniu?. W świetle obowiązujących przepisów koszty te stanowią część odpłatności za usługę ? stanowią więc obrót, który jest podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy.


W związku z powyższym zadano pytanie, sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 stycznia 2013 r.


Czy prawidłowo Pani opodatkowuje ww. koszty stawką podatku w wysokości 23%, skoro rachunki i faktury zakupowe opisane są jako zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?


Pani zdaniem, w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. o kosztach przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym w § 13 ust. 1 wskazano, że ?Biegłym?niezależnie od wynagrodzenia za wykonaną pracę przysługuje zwrot kosztów zużytych materiałów oraz innych wydatków niezbędnych do wydania opinii?. W Pani ocenie w ww. rozporządzeniu jest mowa o zwrocie kosztów, zatem nie powinny one zostać objęte podstawową stawką podatku lecz nie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Należy zwrócić uwagę, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega każde świadczenie usług na rzecz innego podmiotu, w zamian za wykonanie których jest wypłacane wynagrodzenie. Konieczne jest jednak istnienie stosunku prawnego pomiędzy usługobiorcą oraz usługodawcą, w wykonaniu którego następuje świadczenie wzajemne. Zatem z zaistniałego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi płynąć bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W art. 29 ust. 1 ustawy wskazano, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniami wynikającymi z dalszych przepisów ustawy, dotyczącymi usług agentów, pośredników itp., wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przypadków, gdy podstawa opodatkowania może być szacowana przez organ podatkowy oraz opodatkowania niektórych podatników dokonujących obrotów dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami i towarami używanymi.

Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział szczególnego uregulowania podstawy opodatkowania w zakresie usług biegłych sądowych.

Obrotem zaś, zgodnie z ww. przepisem ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W tej konstrukcji ustawodawca odnosi się przede wszystkim do przedmiotu opodatkowania (?sprzedaż? jest rozumiana, zgodnie z definicją z art. 2 pkt 22, jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższy przepis obliguje podatnika do udokumentowania dokonanej sprzedaży za pomocą faktury w której należy wskazać m.in. cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż będąc podatnikiem podatku od towarów i usług jako biegły sądowy ? wykonuje Pani opinie sądowe z zakresu wyceny nieruchomości na zlecenie sądu i komornika, ponosząc m. in. koszty związane z wykonywaniem tych usług, tj.: koszty uzyskania map, znaków skarbowych, czy zwrotu kosztów przejechanych kilometrów. Powzięła Pani wątpliwości co do zasadności opodatkowania poniesionych kosztów, gdyż rachunki i faktury zakupowe są zwolnione od podatku lub nie podlegają opodatkowaniu.

Mając na uwadze fakt, iż usługi biegłych nie zostały objęte zwolnieniem ani preferencyjną stawką VAT, przy ich opodatkowaniu znajdzie zastosowanie stawka podstawowa w wysokości 23%. Skoro - jak wskazano we wniosku - poniesione koszty są niezbędne do wykonania opinii, stanowiąc tym samym jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (część odpłatności za usługę), to koszty te składają się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi na równi z wypłacanym wynagrodzeniem. Poniesione wydatki stanowią element rachunku kosztów, zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonywaną usługę. Stanowią więc kwotę należną w rozumieniu powołanego wyżej art. 29 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla usługi głównej (czynność biegłego).

Jak wskazano powyżej, podstawą opodatkowania jest zatem wartość usługi, na którą składają się zarówno poniesione koszty przez usługodawcę, a konieczne do wykonania usługi, jak też wynagrodzenie dla biegłego. Należy zauważyć, iż wartość całego świadczenia podlega opodatkowaniu jedną stawką, tj. w tym przypadku 23%.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz mając na względzie powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż ponoszone przez Panią jako biegłego sądowego m.in. koszty związane z wykonaniem opinii winny być włączone do podstawy opodatkowania z tytułu świadczonej usługi, a całość świadczenia wykonywanego na zlecenie sądu, czy komornika powinna być opodatkowana według podstawowej stawki podatku od towarów i usług, tj. 23%.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika