Czy zasadne jest obciążenie gruntu rolnego podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%?

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabytych gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W drodze przetargu nabyła Pani od Gminy G. grunty o łącznej powierzchni 2,311 ha, wydzielone w trzech działkach ? dwóch położonych w B. oraz jednej o wielkości 0,2600 ha oznaczonej, położonej w miejscowości T. Nabyte grunty są niezabudowane. Działka zgodnie z ustawą o podatku rolnym stanowi gospodarstwo rolne i jest obciążona podatkiem rolnym. Od kilku lat była użytkowana rolniczo przez rolnika, który dzierżawił ją od Gminy G. Grunty te nabyła Pani w celu powiększenia posiadanego już gospodarstwa rolnego. Twierdzi Pani, że w dniu przetargu w księdze wieczystej właściwej dla gruntu oznaczonego nie było żadnego wpisu o jego przeznaczeniu budowlanym i nie istniały żadne ustalenia w planie zagospodarowania terenu. W dniu 22 stycznia 2008 r. otrzymała Pani z Urzędu Gminy G. wskazanie, że z terenu obszar 0,14 ha podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym, a reszta gruntu ? to jest 0,12 ha opodatkowaniu właściwemu dla terenów zabudowy mieszkalnej. Wskazała Pani, że jest to niezgodne ze stanem faktycznym, gdyż grunt ma jeden numer, nie jest podzielony, a ponadto jest w kształcie pasa o szerokości kilkunastu metrów, przylegającego do drogi gminnej na odcinku kilku metrów i dlatego nie ma tam możliwości zabudowania więcej niż 150 m. Jako nabywca będzie Pani użytkować zakupiony grunt rolniczo i nie wyrazi zgody by w przyszłości w planie zagospodarowania zmieniono jego rolniczy charakter. Z zawartej w złożonym wniosku informacji wynika również, że do końca 2003 roku nieruchomość leżała w obrębie terenów, co do których gmina planowała przekształcenie gruntów rolnych na tereny budowlane. Przy sprzedaży gmina do ceny nieruchomości doliczyła 22% podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Czy zasadne jest obciążenie gruntu rolnego oznaczonego numerem podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do obciążenia działki podatkiem od towarów i usług, gdyż obecnie dla tej nieruchomości nie obowiązują żadne ustalenia w planie zagospodarowania gminy. Nieruchomość nie jest uzbrojona, jest w kształcie wąskiego pasa i jest zlokalizowana w sąsiedztwie pola i parku. To, że w minionym okresie - do 2003 roku nieruchomość leżała w obrębie terenów, na których gmina planowała przekształcenie gruntów rolnych na działki budowlane, obecnie nie nadaje tej działce statusu działki budowlanej i nie zakazuje użytkowanie jej rolniczo.

Wnioskodawca nie zamierza się ubiegać o przekształcenie tego gruntu na działkę budowlaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejąca na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej ?studium?. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zakupiona przez Panią nieruchomość oznaczona numerem do końca 2003 r. leżała w obrębie terenów, co do których gmina planowała przekształcenie gruntów rolnych na tereny budowlane. Z powyższego można wnioskować, że charakter jej przeznaczenia został określony w istniejącym wówczas miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Okoliczności nabycia przedmiotowej nieruchomości wskazują, iż nabyła Pani nieruchomość gruntową, przeznaczoną na cele budowlane, gdyż takie przeznaczenie terenu wynikało z powziętych przez Gminę planów. Dodatkowo, jak wynika z opisanych przez Panią wskazań Gminy, część zakupionej nieruchomości o numerze 54, ?podlega opodatkowaniu właściwemu dla terenów zabudowy mieszkalnej?.

Reasumując, nie można się zgodzić, iż w przedstawionej przez Panią sytuacji będzie miało zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie bowiem do treści art. 41 ust. 1 ustawy dostawa gruntów przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.