Czy Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić podatek VAT od sprzedanych działek przeznaczonych pod (...)

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał na wniosek z dnia 5 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych, indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 7 stycznia 2010 r. znak ITPP1/443-941/09/BK.

We wniosku z dnia 5 października 2009 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,60 ha położonego na obrzeżach miasta. Gospodarstwo to zostało przekazane przez rodziców, aktem notarialnym w dniu 17 grudnia 2004 r. Na powierzchni 3 ha posadzono sad jabłoniowy, jednakże okazało się, że drzewa zaatakował rak kory i sad uległ zniszczeniu. W 2000 r. rozpoczęto karczowanie sadu, co trwało do końca 2008 r. Wobec powyższego prowadzenie produkcji rolnej na tej nieruchomości nie było możliwe już od 2000 r. Wykonywano jedynie koszenie części obsianej trawą, aby uchronić grunt od zachwaszczenia. Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. W 2008 r. Gmina Miasta opracowała nowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu i przeznaczyła przedmiotowe grunty pod zabudowę jednorodzinną. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonał podziału gruntu na działki o powierzchni od 700m ² do 800 m² i zamierza w przyszłym roku rozpocząć sprzedaż tych działek. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nie nabywał w przeszłości żadnych nieruchomości ani nie zbywał. Od chwili przejęcia od rodziców przedmiotowego gruntu Wnioskodawca nie prowadził tam produkcji rolnej. Było to niemożliwe, gdyż grunt ten był obsadzony drzewami owocowymi, które zostały zarażone zgorzelą kory i zostały usunięte. Działki te będą sprzedawane wielu nabywcom w zależności od potrzeb materialnych. Odziedziczenie ziemi wiąże się z zapewnieniem zabezpieczenia finansowego rodzicom Wnioskodawcy. Działki te są nieuzbrojone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić podatek VAT od sprzedanych działek przeznaczonych pod zabudowę otrzymanych w drodze darowizny...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2010 r. znak ITPP1/443-941/09/BK uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2010 r. Wnioskodawca złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym wniósł o zmianę interpretacji i uznanie stanowiska za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w odpowiedzi z dnia 24 lutego 2010 r. znak ITPP1/443W-6/10/MS na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji.

W dniu 12 marca 2010 r. (data nadania w UP) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Bydgoszczy ? Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, nie zgadzając się z rozstrzygnięciem zawartym w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na wydaną indywidualną interpretację, w której wnosi o uchylenie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Skarżąca zarzuca, naruszenie prawa materialnego przepisu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) poprzez jego błędną wykładnię.

W uzasadnieniu skargi, Skarżąca powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/2007 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr/1688/06 stwierdza, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanie się nim sprzedając przedmiotowe działki.

Zdaniem Skarżącej, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług. W ocenie Skarżącej majątek nabywany był na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w części, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem bądź bez, nie może być uznana za działalność gospodarczą ze skutkiem uznania sprzedającego za podatnika podatku od towarów i usług. Skarżąca podkreśla, że zwłaszcza w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Skarżąca stwierdza, iż nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Ponadto uzasadniając swoje stanowisko powołuje postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy z dnia 3 stycznia 2005 r. nr PP/443-224/04 oraz postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 28 lutego 2005 r. nr PP-1-005/41/05. Mając na uwadze powyższe Skarżąca stwierdza, iż będący przedmiotem dostawy grunt budowlany, stanowiący majątek osobisty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 12 marca 2010 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, żeby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonywał podmiot, który dla tej czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?zamiar?, przez zamiar wykonywania danej czynności i w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W związku z powyższym aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku VAT.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania działalności gospodarczej, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie zakupów towarów w celu ich odsprzedaży w sposób zorganizowany wskazując na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest bowiem działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych) lecz spożytkowania w celach osobistych.

Po ponownej analizie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz zarzutów zawartych w skardze, poprzedzonej wniesieniem wezwania do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Trudno bowiem stwierdzić, aby dokonując sprzedaży działek niewykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej oraz rolniczej Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, ani że nabył działki w celu ich dalszej odsprzedaży. Zatem planowana sprzedaż nie będzie miała charakteru komercyjnego. Reasumując sprzedając działki które nie zostały nabyte w celach dalszej odsprzedaży (nabyte w drodze darowizny), Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. było zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w wyniku uwzględnienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).