Prawo do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie montażu zabudów meblowych i kuchennych, na podstawie wpisów wspólników do ewidencji działalności gospodarczej. Do wpisów zgłoszono m.in. kody 43.99.Z - pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane i 43.39.Z. - wykonywanie pozostałych robót budowlanych i wykończeniowych.

W miesiącu wrześniu 2009 r. Spółka nabyła nieruchomość nr 149/1, położoną w miejscowości O., zabudowaną budynkiem mieszkalnym wolnostojącym. Działka oznaczona jest symbolem B-RV. Nabycia dokonano w formie aktu notarialnego (bez podatku od towarów i usług). Sprzedawcami byli spadkobiercy (4 osoby) pierwszego właściciela, a nieruchomość stanowiła ich majątek prywatny. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową.

Celem Spółki było wyremontowanie i sprzedaż nieruchomości, która jako towar handlowy została ujęta w kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nieruchomość nie była używana na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, ani nie była wpisana do ewidencji środków trwałych. Była natomiast ujęta w spisie towarów handlowych na koniec 2009 r.

W ramach remontu Spółka dokonywała zakupów towarów i usług, od których odliczała podatek naliczony. Remont jeszcze nie został ukończony, a obecnie wydatki zbliżyły się do 30% i przed jego zakończeniem przekroczą 30% wartości zakupionej nieruchomości.

Po otrzymaniu interpretacji Spółka ma zamiar rozpocząć starania o sprzedaż ww. nieruchomości, jednak trudno jest określić termin, w jakim sprzedaż ta może dojść do skutku. Spółka planowała sprzedaż nieruchomości z zastosowaniem 7% stawki podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży będzie obowiązywała stawka tego podatku w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynku będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy podatku od towarów i usług.

Spółka wskazała, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa), podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniami, które nie mają znaczenia na potrzeby niniejszego zapytania. Oprócz, stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, Spółka stwierdziła, że kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie będzie miało określenie, czy sprzedaż ww. nieruchomości, należy traktować jako dostawę w ramach pierwszego zasiedlenia. Aby to rozstrzygnąć posłużyła się definicją pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy. Wskazała, że budynek był wybudowany i oddany w ramach pierwszego zasiedlenia w latach 50-tych, zatem decydujące znaczenie ma punkt b) tej regulacji, mówiący o ulepszeniu. To ostatnie pojęcie Spółka wyjaśniła podając treść art. 22g ust. 17 (zdanie drugie) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Wskazała, że w przypadku zakupu budynku (jako towaru handlowego) w celu wyremontowania go, a następnie sprzedaży, nie jest spełniona definicja ulepszenia zawarta w ustawie o podatku dochodowym. Niezależnie bowiem od wysokości poniesionych kosztów mamy do czynienia z remontem, a nie modernizacją w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Skoro nie dojdzie do ulepszenia nieruchomości, nie można mówić o pierwszym zasiedleniu zarówno w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, jak i w znaczeniu art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy.

Zdaniem Spółki dostawa opisanej nieruchomość korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie dotyczy jej wyłączenie określone w pkt b). Dla poparcia takiego stanowiska podała wybrane fragmenty interpretacji indywidualnych z dnia 1 lutego 2010 r. nr ILPP1/443-1395/09-5/AK wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu oraz z dnia 1 grudnia 2009 r. nr IBPP3/443-664/09/ŁC wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 wprowadzonym do ustawy przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według ust. 7a ww. artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Celem właściwego ustalenia charakteru nakładów, które poniesiono na konkretny budynek, budowlę lub ich część należy - w niezbędnym zakresie ? odwołać się do przepisów odrębnych.

I tak, w świetle art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Jak wynika z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia ich do używania. Wzrost wartości użytkowej mierzony jest w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych - można uznać za remont, natomiast przez ulepszenie należy rozumieć m.in. unowocześnienie (modernizację) środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Różnica między nakładami na remont, a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a drugie powodują istotne zmiany cech użytkowych rozbudowywanych, przebudowywanych, rekonstruowanych, adaptowanych czy modernizowanych środków trwałych.

Z powyższego wynika, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do kosztów ulepszenia albo remontu należy każdorazowo w stosunku do konkretnego budynku, budowli lub ich części, szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, odnosząc je do stanu początkowego.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że w miesiącu wrześniu 2009 r. Spółka nabyła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym wolnostojącym. Budynek został ?wybudowany i oddany w ramach pierwszego zasiedlenia w latach 50-tych?. Nabycia dokonano w formie aktu notarialnego (bez podatku od towarów i usług). Sprzedawcami byli spadkobiercy (4 osoby) pierwszego właściciela, a nieruchomość stanowiła ich majątek prywatny. Celem nabycia było wyremontowanie, a następnie sprzedaż nieruchomości, która jako towar handlowy została ujęta w kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nie była używana na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, ani nie była wpisana do ewidencji środków trwałych. Była natomiast ujęta w spisie towarów handlowych na koniec 2009 r. Dla potrzeb remontu Spółka dokonywała zakupów towarów i usług, od których odliczała podatek naliczony. Remont nie został ukończony, ale poniesione wydatki przekroczą 30% wartości nieruchomości. Spółka zamierza rozpocząć starania o sprzedaż ww. nieruchomości, jednak trudno jest Jej określić termin, w jakim sprzedaż ta może dojść do skutku.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą stawki podatku właściwej dla dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jak również powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 2 pkt 14 ustawy, stwierdzić należy, że budynek, który ma być przedmiotem planowanej przez Spółkę sprzedaży nie jest budynkiem zasiedlonym w rozumieniu tego przepisu.

Zasiedlenie to ? wbrew stwierdzeniu zawartemu we wniosku - nie mogło mieć miejsca w latach 50-tych XX w., gdyż w tym okresie nie mogło dojść do wydania budynku w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, z uwagi na brak regulacji w zakresie podatku od wartości dodanej w systemie prawa krajowego. Pierwsze zasiedlenie nie miało również miejsca w wyniku uzyskania - w drodze spadkobrania - własności nieruchomości przez poprzednich właścicieli (czynność ta pozostawała i pozostaje poza zakresem działania ustawy o podatku od towarów i usług). Przesłanek pierwszego zasiedlenia nie można się także dopatrzeć w związku z transakcją nabycia przez Spółkę nieruchomości w 2009 r., ponieważ nabycie to nie było dokonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (zbywcy nie występowali w charakterze podatników podatku od towarów i usług, skoro zbywali majątek prywatny).

Konsekwencją powyższego jest uznanie, iż sprzedaż nieruchomości zostanie dokonania w ramach pierwszego zasiedlenia i nie będzie mogła ? wbrew stwierdzeniu Spółki - skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Niemniej zastosowanie do tej czynności miał będzie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu, gdyż Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia budynku oraz nie poniosła nakładów na jego ulepszenie, których wartość przekroczyła 30% jego wartości początkowej. Powyższej kwalifikacji prawnopodatkowej nie zmienia fakt, iż Spółka poniosła nakłady na jego remont, przekraczające 30% wartości. Określone bowiem skutki w zakresie dostaw budynków, budowli lub ich części, regulacje ustawowe wiążą z nakładami na ulepszenie, zdefiniowanymi na gruncie podatku dochodowego. Wobec tego, jeżeli ? jak wynika z treści wniosku - poniesione nakłady nie mają przymiotu ulepszenia w takim rozumieniu, a są nakładami na remont (niezależnie, czy wiązało się z nimi prawo do odliczenia podatku, czy też nie) ? nie wpływają na zasadność zastosowania zwolnienia od podatku, o którym powyżej.

Jednocześnie wyjaśnić należy, iż stanowisko Spółki uznano za nieprawidłowe, ze względu na błędne przyjęcie, iż do planowanej sprzedaży nieruchomości będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie wywoła skutku prawnego w sytuacji ustalenia w trakcie ewentualnego postępowania prowadzonego przez właściwy organ podatkowego, odmiennego stanu faktycznego od przedstawionego w przedmiotowym wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

ITPP2/443-1080b/10/MD, interpretacja indywidualna