Możliwość zastosowania stawki VAT 0% na okoliczność WDT.

29.12.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2014 r. (data wpływu 18 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

?. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem działającym w branży produkcyjnej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wszelkiego rodzaju osłon przed słońcem takich jak markizy, żaluzje czy okiennice.

Spółka sprzedaje w większości swoje towary do podmiotu niemieckiego (podatnika VAT), zaś towar w wyniku zawarcia tej transakcji wywożony jest z Polski do Niemiec. W takim przypadku

Wnioskodawca w celu potwierdzenia dostawy dysponuje następującymi dokumentami:

kopią faktury sprzedaży, która wskazuje m.in. ilość (liczbę sztuk) danego rodzaju towaru, cenę jednostkową, cenę łączną za poszczególne artykuły, oznaczenie Spółki i oznaczenie nabywcy, wskazanie odbiorcy,
oświadczeniem przewoźnika, że dana przesyłka została dostarczona do odbiorcy w innym niż Polska kraju członkowskim (wskazanie miejsca i daty załadunku i rozładunku),
fakturą za transport od przewoźnika,
korespondencją handlową z kontrahentem niemieckim,
potwierdzeniem zapłaty za towar.

Dodatkowo, mogą sporadycznie zdarzać się sytuacje, w których Spółka nie będzie dysponować oświadczeniem przewoźnika o dostarczeniu przesyłki. W takim przypadku Spółka, w miejsce oświadczenia, będzie dysponować wydrukiem ze strony internetowej przewoźnika, potwierdzającym odbiór przesyłki. Obok wydruku, Spółka będzie posiadać również kopię faktury (z danymi tak jak w punkcie 1 powyżej), fakturę za transport od przewoźnika, korespondencję z kontrahentem oraz potwierdzenie zapłaty za towar.

Wnioskodawca, w chwili zaistnienia opisanego we wniosku stanu faktycznego (w momencie rozpoczęcia współpracy z kontrahentem), był (i obecnie nadal jest) zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.

Wnioskodawca zaznacza w pierwszej kolejności, że współpraca z kontrahentem niemieckim ma charakter stały. Transakcje pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem niemieckim nie mają charakteru jednorazowego. W przeszłości Wnioskodawca dokonał więcej niż jednej transakcji dostawy wewnątrzwspólnotowej na jego rzecz. Przypuszczalnie również w przyszłości takie dostawy będą dokonywane.

Według wiedzy Wnioskodawcy, kontrahent niemiecki był zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadał ważny numer identyfikacyjny dla celów takich transakcji, od momentu dokonania pierwszej transakcji aż do chwili obecnej (i przypuszczalnie w przyszłości). Wnioskodawca w momencie rozpoczęcia współpracy z kontrahentem niemieckim zweryfikował jego status w bazie VIES (w której numer kontrahenta widnieje jako aktywny).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, na podstawie posiadanych dokumentów, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% dla opisanej transakcji, stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym posiadane dokumenty będą uprawniać do stosowania stawki 0% przy dokonywanych transakcjach stanowiących WDT.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dodatkowo, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy VAT, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Z kolei w ust. 11 art. 42 wskazano, iż sytuacji, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotową, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny ? dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W ocenie Wnioskodawcy, zestawienie powyższych przepisów wskazuje, iż prawo do zastosowania stawki 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów, które jednoznacznie potwierdzają, że w określonej sytuacji faktycznie doszło do wywozu towarów z Polski i ich dostawa nastąpiła na terytorium innego państwa wchodzącego w skład struktur unijnych. Podatnik musi być zatem w stanie udowodnić, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i że dostarczono je do nabywcy w innym państwie członkowskim. Warunkiem jest, iż dokumenty posiadane przez podatnika łącznie potwierdzają określony fakt ? zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, co do przemieszczenia towarów. Ważne jest zatem to, aby dokumenty te zawierały informacje, z których wynika, że towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

Wnioskodawca w tym miejscu zwraca uwagę, że obecnie podkreśla się, iż istotą art. 42 ustawy o VAT jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju. Przy czym treść art. 42 ustawy VAT nie przesądza o formie dokumentów, którą dany podmiot powinien się posługiwać w kontekście zasadnego zastosowania 0% stawki podatku.

Zasadniczo dopuszczalna jest zatem każda ich forma, byle tylko pozwalała uprawdopodobnić (co najmniej) wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 czerwca 2014 r., sygn. ITPP3/443-153/14/AT). Podkreśla się przy tym, iż aktualnie nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentom przesyłanym, np. pocztą elektroniczną czy faksem.

Dodatkowo należy wskazać, iż w odniesieniu do dokumentów przewozowych określonych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, aktualnie uznaje się, że takim dokumentem przewozowym może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zatem dokumentem tym może być zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy. Z kolei w odniesieniu do specyfikacji poszczególnych sztuk załadunku, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT, wskazuje się, iż nie jest konieczne posiadanie przez podatnika w swojej dokumentacji odrębnego zestawienia specyfikującego towary, jeśli specyfikacja została zawarta na fakturze. Specyfikacja to pewnego rodzaju wyliczenie zawierające dane dotyczące towaru, zaś podatnik ma wybór czy zawrze ją w oddzielnym dokumencie, czy też dane te zostaną umieszczone na fakturze, istotne jest jednak, aby dzięki takiej specyfikacji możliwa była identyfikacja towaru jako przedmiotu WDT.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę na stanowisko zawarte w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 kwietnia 2014 r., sygn. IPPP3/443-57/14-2/LK, zgodnie z którym posiadanie oświadczenia przewoźnika wraz z kopią faktury oraz specyfikacją ładunku uprawnia do zastosowania stawki 0%, cyt.: ?Spółka wskazała że będzie w posiadaniu:

oświadczenia spedytora (które będzie zawierało wszystkie elementy listu przewozowego CMR, potwierdzające odbiór towaru przez zagranicznego kontrahenta), oświadczenie to będzie wskazywać że dostawa została zrealizowana na rzecz wewnątrzwspólnotowego odbiorcy spoza Polski,
kopii faktury,
specyfikacji ładunku.

Przenosząc powyższe wskazania na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Spółkę dokumenty wskazane w opisie sprawy za dokumenty, które łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zatem Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów?.

Uwzględniając powyższe uwagi, w ocenie Wnioskodawcy, posiadane przez Niego dokumenty potwierdzają, iż dany towar został dostarczony do innego państwa UE. Wnioskodawca posiada m.in. kopie faktur zawierające dane dotyczące przysyłki (szczegółową nazwę towaru, jego ilość, cenę jednostkową i łączną), oświadczenie przewoźnika, iż dana przesyłka została dostarczona do odbiorcy z innego niż Polska kraju UE oraz potwierdzenie zapłaty za towar od kontrahenta. Dodatkowo, Wnioskodawca posiada korespondencję z kontrahentem oraz faktury za transport wystawiane przez przewoźnika. Zdaniem Wnioskodawcy, są to wystarczające dokumenty uzasadniające zastosowanie stawki 0% dla przeprowadzanych transakcji stanowiących WDT.

W ocenie Wnioskodawcy, również w przypadku posiadania w miejsce oświadczenia przewoźnika wydruku ze strony internetowej przewoźnika (wraz z pozostałymi wskazanymi, w opisie stanu faktycznego dokumentami), który będzie potwierdzać odbiór przesyłki, możliwe będzie zastosowanie stawki 0% przy WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) ? zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które ? myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy ? co do zasady ? rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, przy czym przepis ten stosuje się ? jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu ? pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią ? miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (pkt 1);

(?);

towarów niewysyłanych ani nietransportowanych ? miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (pkt 3) (?).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 (art. 42 ust. 12a ustawy).

Podkreślić należy, że artykuł 42 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES, który jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Sprzedaje w większości swoje towary do podmiotu niemieckiego (podatnika VAT, zarejestrowanego dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych ? status kontrahenta został zweryfikowany przez Wnioskodawcę w bazie VIES jako aktywny), zaś towar w wyniku zawarcia tej transakcji wywożony jest z Polski do Niemiec. W takim przypadku Wnioskodawca w celu potwierdzenia dostawy dysponuje następującymi dokumentami:

kopią faktury sprzedaży, która wskazuje m.in. ilość (liczbę sztuk) danego rodzaju towaru, cenę jednostkową, cenę łączną za poszczególne artykuły, oznaczenie Spółki i oznaczenie nabywcy, wskazanie odbiorcy,
oświadczeniem przewoźnika, że dana przesyłka została dostarczona do odbiorcy w innym niż Polska kraju członkowskim (wskazanie miejsca i daty załadunku i rozładunku),
fakturą za transport od przewoźnika,
korespondencją handlową z kontrahentem niemieckim,
potwierdzeniem zapłaty za towar.

Oświadczenia przewoźnika są przekazywane Wnioskodawcy za pośrednictwem kierowcy, który przyjeżdża po towar i stanowią wygenerowany z systemu przewoźnika dokument (zawierający pieczątkę firmową przewoźnika, nie zawierający odręcznego podpisu). Oświadczenie spedytora zawiera nr referencyjny, który znajduje się również na fakturze WDT ze stawką 0%. Dodatkowo, mogą sporadycznie zdarzać się sytuacje, w których Wnioskodawca nie będzie dysponować oświadczeniem przewoźnika o dostarczeniu przesyłki. W takim przypadku Wnioskodawca, w miejsce oświadczenia, będzie dysponował wydrukiem ze strony internetowej przewoźnika, potwierdzającym odbiór przesyłki. Obok wydruku, będzie posiadał również kopię faktury (z danymi tak jak w punkcie 1 powyżej), fakturę za transport od przewoźnika, korespondencję z kontrahentem oraz potwierdzenie zapłaty za towar.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług należy wskazać, że jeżeli nastąpiło rzeczywiste przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium Niemiec, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, to tym samym transakcja ta spełnia przesłanki uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Skoro zatem, w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca w rezultacie dokonał dostawy na rzecz podatnika z Niemiec zarejestrowanego dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, co zostało zweryfikowane w bazie VIES, to jeżeli Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadał w swojej dokumentacji opisane we wniosku dokumenty, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec, będąc zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE, miał prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy. Późniejsze otrzymanie tych dokumentów wymagało natomiast odpowiedniego uwzględnienia dyspozycji art. 42 ust. 12 i 12a ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.