Czy w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty dopłat dla pracowników, (...)
Czy w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty dopłat dla pracowników, wynikające z not obciążeniowych, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w odpowiednim momencie ?
Pismem z dnia 17.10.2006r. (data wpływu 18.10.2006r.) XXX S.A. zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dopłat do energii dla pracowników w kwotach wynikających z not obciążeniowych na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, układ zbiorowy pracy, którym objęty jest XXX gwarantuje pracownikom prawo do taryfy pracowniczej z tytułu opłat za korzystanie z energii elektrycznej. Pracownicy ponoszą odpłatność za zużytą energię elektryczną w wysokości 20%, natomiast pracodawca pokrywa 80% należności brutto, z ograniczeniem do zużycia rocznego w wysokości 3000 kWh.Kwota dopłat do energii wykorzystanej przez pracowników zamieszkałych na terenie innych zakładów energetycznych wynika z not obciążeniowych wystawianych przez inne zakłady i zaliczana jest do kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania noty.
Spółka zwraca się z pytaniem, czy w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty dopłat dla pracowników, wynikające z not obciążeniowych, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w odpowiednim momencie?Zdaniem wnioskodawcy powyższe dopłaty mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania noty obciążeniowej, ponieważ są to koszty pośrednie i nie można ich przypisać do konkretnego przychodu. Przepisy art. 16 ust. 1 pkt. 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ w momencie uznania kwot dopłat wynikających z not obciążeniowych jako prawidłowych i zaksięgowania ich w koszty zakładu - zakład dokonuje świadczenia na rzecz pracowników, a moment zapłaty not obciążeniowych jako wierzytelności należnej innemu zakładowi nie ma tu znaczenia.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006r. (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.
Z art. 16 ust. 1 pkt 57 w/w ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, a także zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez zakład pracy.
Podstawą wypłaty wskazanych we wniosku ekwiwalentów i dopłat jest Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy, stanowiący jedno ze źródeł prawa pracy. Pracodawca zobowiązany jest więc do ich ponoszenia. Stanowią one zatem koszty uzyskania przychodu, które jednak nie wiążą się bezpośrednio z uzyskaniem przychodów.
W związku z powyższym jednostka ma prawo uznać w/w wydatki jako faktycznie poniesione w miesiącu otrzymania od zakładów energetycznych not obciążeniowych z tytułu realizowanych dopłat. Powyższe świadczenia można zatem uznać za koszt uzyskania przychodów w momencie zapłaty zobowiązań wynikających z w/w not.
W związku z powyższym Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznając stanowisko Spółki za nieprawidłowe orzekł jak w sentencji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.