Postawienie środka trwałego w stan likwidacji dokonano w związku z zapotrzebowaniem Spółki na większą (...)
Postawienie środka trwałego w stan likwidacji dokonano w związku z zapotrzebowaniem Spółki na większą powierzchnię biurową oraz w celu pozyskania bardziej atrakcyjnej lokalizacji poprzez zrezygnowanie z zajmowanego lokalu.
Czy zgodnie z przepisami prawa podatkowego, nie zamortyzowana część wartości inwestycji w obcym środku trwałym w związku z jego likwidacją, związaną z rozwiązaniem umowy najmu, stanowi stratę, która w związku z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest kosztem uzyskania przychodu ?
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30.03.1995 r. ?przepis ten dotyczy likwidacji środków trwałych bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą osoby prawnej i stanowi pewien wyjątek od ogólnej zasady, iż likwidacja nie w pełni umorzonych środków trwałych stanowi koszt uzyskania przychodu w wysokości nie zamortyzowanej wartości tych środków?. Zatem należy stwierdzić, że jeżeli następuje likwidacja środka trwałego bez zmiany przez podatnika rodzaju działalności ? jeżeli likwidacja była konieczna ze względów gospodarczych i uzasadniona ekonomicznie, wówczas strata z tego tytułu jest kosztem uzyskania przychodu. Natomiast odnośnie podniesionego w piśmie Spółki problemu nie w pełni umorzonej wartości inwestycji w obcym środku trwałym, nie mogą one stanowić kosztu uzyskania przychodu.
Z pisma podatnika wynika bowiem, że poczynione przez niego nakłady w obcym środku trwałym nie uległy fizycznej likwidacji i pozostały w lokalach. W opinii Spółki ich demontaż byłby niepołacalny, bądź prowadziłby do zniszczenia lokalu.
Zatem wymieniany powyrzej przepis art. 16 ust. 1 (a'contrario) nie ma zastosowania w sprawie, gdyż nie nastąpiła likwidacja środka trwałego.
Dodatkowo brak jest w tym przypadku wypełnienia warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.