Czy wydatki w walutach obcych przelicza się na złote wg kursu na dzien wystawienia faktury wewnętrznej (...)
Czy wydatki w walutach obcych przelicza się na złote wg kursu na dzien wystawienia faktury wewnętrznej VAT ?
W związku z powyższym pyta Pan, czy prawidłowo postępuje ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodu przeliczając poniesione wydatki w walutach obcych wg kursu średniego NBP z dnia poniesienia wydatku z tym, że za dzień poniesienia wydatku przyjmuje Pan dzień wystawie-nia dokumentu potwierdzającego nabycie towaru tj. faktury wewnętrznej VAT.
Pana zdaniem prawidłowo określa wysokość kosztów uzyskania przychodów.
Dokonując oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grajewie stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczegól-nego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote wg średnich kursów ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje jaki dzień należy uznać za dzień poniesienia kosztu czyli jego zarachowania. W związku z tym, iż pojęcie zarachowania nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym, należy odwołać się do jego potocznego znaczenia. Według słownika języka polskiego - 'zarachować' znaczy tyle co: obliczyć, porachować, zaliczyć na poczet czegoś / 'Słownik języka polskiego' pod redakcją M. Szymczaka, Warszawa 1981 /.Mając na uwadze powyższe, jeżeli zanana jest wielkość i rodzaj kosztu, koszt ten został poniesiony w celu uzyskania przychodów oraz jeżeli odnosi się do danego roku podatkowego, można taki koszt zarachować do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym z uwagi na prowadzenie przez Pana ksiąg rachunkowych dokumenty dotyczące kosztów, mogące stanowić podstawę zapisów w urzą-dzeniach księgowych muszą odpowiadać dokumentom, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 29 września 1994 r o rachunkowości /tj. Dz.U. z 2002 r Nr 76, poz. 694 ze zm. /.Zgodnie z art. 20 ust. 2-4 w/w ustawy o rachunkowości podstawą zapisów w księgach rachunko-wych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej 'dowodami źródłowymi' :1/ zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,2/ zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom,3/ wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki.Podstawą mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe :1/ zbiorcze - służące do dokonywania łącznych zapisów zbiorów dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione,2/ korygujące poprzednie zapisy,3/ zastępcze - wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego,4/ rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródło-wych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji.Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowa-ne podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności.
Z uwagi na fakt, iż dokonuje Pan wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy mieć również na względzie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług. Zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług / Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm. / należności z tytułu wewnątrzwpólnotowej dostawy, jak i zobowiązania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia, wycenia się według kursu średniego ustalonego dla danej waluty przez NBP na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie. W przypadku natomiast, gdy kontrahent nie wystawił faktury pomimo upływu terminu do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według ustalonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.Powyższe jest zbieżne z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, w świetle którego wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia, odpowiednio po kursie : 1/ kupna lub sprzedaży walut stosowanych przez bank, z którego usług korzysta jednostka- w przy- padku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań,2/ średnim ustalonym dla danej waluty przez NBP na ten dzień, chyba, że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs - w przypadku pozostałych operacji.
Określenie dnia zarachowania kosztów jest również realizacją przyjętych zasad rachunko-wości, spełniających warunki określone m.in. art. 4-8 ustawy o rachunkowości i zarachowanie czyli zaewidencjonowanie kosztu może nastąpić wtedy, gdy znane są dane wystawione w dokumencie księgowym. Dopiero otrzymanie faktury umożliwia dokonanie zapisu w księgach rachunkowych. Taki sposób ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych świadczy o rzetelności prowadzonej księgi rachunkowej.
Wobec powyższego, w sytuacji takiej jak opisana we wniosku, przez dzień zarachowania kosztów należy rozumieć dzień ujęcia danej faktury w prawidłowo prowadzonych księgach rachunkowych. Należy więc uznać, że Pana stanowisko dotyczące sposobu ustalenia dnia przeliczenia walut na dzień wystawienia dokumentu potwierdzającego nabycie towaru jest nieprawidłowe.