Czy opisany we wniosku samochód jest ?samochodem osobowym? w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 (...)

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 27.11.2006 r. do Urzędu Skarbowego w Gorlicach wpłynął wniosek Spółki w sprawie udzielenia interpretacji, dotyczącej definicji samochodu osobowego.
Spółka jest właścicielem samochodu, który nie posiada świadectwa homologacji wymaganego dla samochodu innego niż osobowy, jego ładowność przekracza 500 kg. Natomiast w dowodzie rejestracyjnym pojazd ten jest zarejestrowany jako samochód osobowy. W związku z tym po stronie wnioskodawcy powstała wątpliwość czy do zaliczenia pojazdu do kategorii samochodów osobowych konieczne jest zaistnienie łącznie obydwu przesłanek wynikających z art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. brak homologacji jako samochód inny niż osobowy oraz dopuszczalna ładowność do 500 kg. Jest to ważne, gdyż w przypadku samochodów osobowych będących środkami trwałymi przepisy podatkowe pozwalają zaliczyć w koszty jedynie taką część odpisów amortyzacyjnych jaka odpowiada równowartości samochodu odpowiadającej 20000 euro.
Zdaniem wnioskodawcy przedmiotowy pojazd nie jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów podatkowych, gdyż nie spełnia łącznie dwóch ustawowych warunków tj. nie ma homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe, jego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.
Po rozpatrzeniu wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gorlicach wyjaśnia co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 22 ust. 8 kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23. O tym czy zakupiony składnik majątku powinien być dla celów podatkowych amortyzowany decydują kryteria określone w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tego przepisu, amortyzacji podlegają między innymi środki transportu, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umów cywilnoprawnych.
Ograniczenia dotyczące zaliczenia w koszty odpisów amortyzacyjnych wskazane zostały w art. 23 ust. 1 pkt. 4 wymienionej ustawy i dotyczą samochodów osobowych. Przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a - 22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.
Definicję samochodu osobowego zawiera art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według tego przepisu samochodem osobowym jest samochód spełniający dwie przesłanki, a mianowicie nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.