Czy wypłata dodatkowego wynagrodzenia tzw. ?13-tki?, która nastąpi w I kwartale 2006 r., może zostać (...)

Wnioskodawca Gospodarstwo Pomocnicze, jako instytucja sektora finansów publicznych, zwraca się z pytaniem w zakresie ustalenia okresu ujęcia wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2005 r. wraz z wynikającymi z niego składkami ZUS, płaconymi przez pracodawcę jako kosztu uzyskania przychodów roku którego dotyczą, tzn. 2005, pomimo, iż wypłata dodatkowego wynagrodzenia rocznego tzw. ?13-tki? nastąpi w pierwszym kwartale roku 2006.
Do Wnioskodawcy - jak to określa Jednostka we wniosku ? ma zastosowanie ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160 poz. 1080 z 1997 r. ze zm.). Zgodnie z w/w ustawą pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie. Wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego, następującego po roku, za które przysługuje to wynagrodzenie.

Jednostka stoi na stanowisku, że dodatkowe roczne wynagrodzenie za 2005 r. wraz z wynikającymi z niego składakami ZUS płaconymi przez Zakład może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku, którego dotyczą tzn. roku 2005.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów, wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 w/w ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma zastosowania do wynagrodzeń, i składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należnych za miesiące po zakończeniu 2004 r., ponieważ od dnia 01.01.2005 r. obowiązują nowe regulacje dotyczące momentu potrącania w/w kosztów.

Od dnia 1 stycznia 2005 r., art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.

U. Nr 254, poz. 2533), wprowadzono zmianę brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 57 oraz dodano pkt 57a, zgodnie z którymi nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt. 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 22 poz. 270 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Należności określone w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych odnoszą się do przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności:
wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt. 40, określonych w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.
Powyższe zmiany, w świetle art. 10 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r., weszły w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. i mają zastosowanie, z zastrzeżeniem art. 5, do dochodów uzyskanych (strat poniesionych) od tego dnia. Oznacza to, że od 1 stycznia 2005 r. wszelkie wynagrodzenia, świadczenia i inne należności pracodawca może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów dopiero z chwilą faktycznej ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji. Dotyczy to również składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę.

Powyższa interpretacja dotyczy indywidualnej sprawy podatnika, stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.