Czy koszty uczestnictwa w targach należy uznać za koszty reklamy, stanowiące w całości koszty uzyskania (...)
Czy koszty uczestnictwa w targach należy uznać za koszty reklamy, stanowiące w całości koszty uzyskania przychodów?
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych odbiorców, Spółka prowadzi reklamę poprzez uczestnictwo w targach, organizowanych w kraju i za granicą. Takim przedsięwzięciom towarzyszą różnego rodzaju wydatki a m.in.:
- wynajem powierzchni wystawienniczej;
- zorganizowanie stoiska (zabudowanie powierzchni wystawowej, jej urządzenie i wystrój, wydrukowanie folderów i katalogów reklamowych);
- nabycie gadżetów reklamowych, np. długopisów, koszulek, kalendarzy, słodyczy z logo firmy i innych gadżetów;
- zakup towarów innych na zorganizowanie i wyposażenie stoiska (kwiaty, słodycze, alkohol, napoje i inne artykuły spożywcze);
- transport eksponatów wystawienniczych na miejsce organizowania targów;
- obsługę stoiska przez hostessy.
Program obejmuje także spotkania z klientami na stosiku wystawowym oraz w wynajętych pomieszczeniach restauracyjnych i związane z tym koszty usług gastronomicznych.
Od 01.01.2007 r. Spółka kwalifikuje w/w wydatki do wydatków na reklamę i w całości zalicza do kosztów uzyskania przychodów.
W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:
Czy koszty uczestnictwa w targach należy uznać za koszty reklamy, stanowiące w całości koszty uzyskania przychodów?
Według Spółki po 01.01.2007 r. kosztem podatkowym są szeroko pojęte wydatki na reklamę, podnieważ według niej jednym ze sposobów promowania towarów, którego wpływ na osiągnięcie przychodów jest oczywisty, jest uczestnictwo w targach wystawienniczych. Powyższe działania mają na celu zaprezentowanie zarówno marki firmy jak również reklamowanie produkowanych wyrobów. W tej sytuacji ponoszone przez Spółkę koszty związane z uczestnictwem w targach stanowią w całości koszty reklamy, tj. podatkowe koszty uzyskania przychodów.
Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.
Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów, usług czy też reklamą samej Spółki. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 w/w ustawy.
Ponieważ przepisy w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy, należy więc sięgnąć do definicji zawartych w słowniku języka polskiego. ?Słownik języka polskiego? pod redakcją profesora Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003 r. reprezentację określa jako:
- grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo,
- okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.
Z kolei reklama jest definiowana jako:
? działanie polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupuokreślonych towarów lub usług,
- napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi,
- efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).
Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Może być prowadzona poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Pojęcie ?reklama? oznacza wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Reklama może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów, ale również samej firmy i jej znaku.
Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że bierze Ona udział w targach, organizowanych w kraju i za granicą. Działania te spełniają wyżej opisane znamiona reklamy, bowiem głównym celem uczestnictwa przedsiębiorców w tego rodzaju przedsięwzięciach jest informowanie potencjalnych klientów o zaletach produkowanych przez siebie wyrobów, a w konsekwencji doprowadzenie do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży.
Zatem poniesione przez Spółkę po 01.01.2007 r. wydatki w postaci wynajmu powierzchni wystawienniczej, zabudowania tej powierzchni oraz jej urządzenia i wystroju, wydrukowania folderów i katalogów reklamowych, nabycia gadżetów reklamowych opatrzonych w logo firmy, zakupu innych towarów, takich jak kwiaty, słodycze, napoje i inne artykuły spożywcze (nie mające charakteru wytworności lub okazałości), ogólnie dostępne dla uczestników targów, koszty transportu w/w eksponatów na miejsce organizowania targów oraz obsługi stosika przez hostessy, stanowią Jej koszty uzyskania przychodów, jako wydatki związane z reklamą.
Natomiast koszty poniesione w związku z zakupem usług gastronomicznych, alkoholu lub innych kosztownych prezentów, nie opatrzonych w logo firmy, z przeznaczeniem dla potencjalnych klientów biorących udział w targach, należy zakwalifikować do kosztów reprezentacji, nie stanowiących podatkowych kosztów uzyskania przychodów.
Końcowo zauważa się, iż organ podatkowy wydając postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, że dokonanie danej czynności spełnia znamiona reklamy, czy też reprezentacji. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.
Mając powyższe na uwadze organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Interpretacja została udzielona w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
Referencje
ITPB3/423-123/07/MT, interpretacja indywidualna